لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 11
اسهال ویروسی گاو
ترجمه و تنظیم:
دکتر امیدرضا امرآبادی
کارشناس اداره کل دامپزشکی استان فارس
گزارش بیماری
روستای فتح آباد کوار در 45 کیلومتری جنوب شرقی شیراز قرار دارد. این روستا با دارا بودن بیش از 8000راس گاو وگوساله پرواری از مهمترین مراکز پرواربندی استان فارس می باشد. با توجه به ورود گوساله های پرواری بصورت قاچاق از نقاط مرزی کشور به این روستا در سالهای 67 و 73 شاهدبروز بیماری طاعون گاوی بوده ایم.لذا بروز هر گونه بیماری مخاطی در این روستا با دقت نظر خاص ، بررسی می گردد.
در تاریخ 21/6/82 متعاقب گزارش یک مورد بیماری در یک باب گاوداری پرواری واقع دراین روستا واحد بررسیهای شبکه دامپزشکی شهرستان شیراز به محل عزیمت کرده و نسبت به بازدید و بررسی گاوداری اقدام لازم را بعمل آورد و نهایتاً مشکوک به بیماری مخاطی گردید.
تعداد 83 راس گوساله پرواری 100 روز قبل از شهرستان کازرون خریداری و به این محل منتقل شده بود. علائم بیماری از مورخه 15/6/82 در گاوداری ظاهر گردید و دامها به درمانهای علامتی پاسخ نداده بودند.
در تاریخ 21/6/82 دو راس گوساله بعلت شدت بیماری ذبح شدند و در همان تاریخ 4 راس از دامها علائم مشابه ای را نشان می دادند که مهمترین آنها عبارت بودند از :
تب بالا ( 42 درجه سانتی گراد )
ترشحات سروزی چشم و بینی
پرخونی شدید مخاطات چشم
پرخونی لثه ها
کراتیت قرنیه
خمودگی
قطع اشتها
دو مورد اسهال
تنفس شدید
بزرگی غده لنفاوی پیش کتفی
در کالبدگشایی مهمترین یافته ها شامل موارد زیر بودند :
پرخونی در روده باریک
بزرگ بودن غدد لنفاوی مزانتریک و رتروفارنجیال
با تهیه گسترش خونی تیلریوز مثبت گزارش گردید وسپس از کلیه دامها جهت تهیه سرم ، خونگیری بعمل آمده
و همچنین از غدد لنفاوی دامهای ذبح شده نمونه لازم جهت ارسال به سازمان دامپزشکی اخذ گردید.
بتدریج بیماری با همان علائم کلینیکی در گله توسعه پیدا کرد و با توجه به اهمیت موضوع و مشکوک بودن به بیماری طاعون گاوی وعدم پاسخ به درمان های علامتی ، دستور قرنطینه صادر گردید. ضمناً با استقرار 2 اکیپ فعال بیماریاب در روستا دستورات بهداشتی و قرنطینه ای به دامداران ارائه و با هماهنگی بخشداری ، جهاد کشاورزی و سایر ارگانهای ذیربط ، با استقرار یک اکیپ ویژه در ورودی روستا قرنطینه دامی اعمال گردید.
همچنین بعلت اهمیت موضوع در تمامی بخشهای شهرستان اکیپهای بررسی بصورت فعال نسبت به نظارت ، بیماریابی و ارائه دستورات بهداشتی به دامداران اقدام نمودند.
در تاریخ 26/6/82 کارشناس بررسیهای سازمان دامپزشکی کشور از منطقه بازدید بعمل آورده وبا توجه به ماهیت بیماری دستور کشتار صادر گردید.
نهایتاً براساس دستور سازمان دامپزشکی کشور از 83 راس گوساله موجود در واحد تعداد 24 راس گوساله که علائم بیماری را نشان می دادند ، در محل دامداری کشتار گردید و تعداد 20 راس گوساله دیگر نیز به کشتارگاه کوار که نزدیکترین کشتارگاه به دامداری می باشد. جهت ذبح انتقال داده شد و از مورخه 30/6/82 علائم بیماری در گاوداری مذکور و سایر دامهای روستا مشاهده نگردید و نهایتاً تشخیص قطعی بیماری توسط سازمان دامپزشکی کشور BVD-MD اعلام گردید.
اسهال ویروسی گاو ( بیماری مخاطی )
اسهال ویروسی گاو یکی از بیماریهای عفونی گاو است که بوسیله Pestivirus از خانواده توگا ویریده ایجاد می شود. این بیماری برای اولین بار در سال 1946 در نیویورک مشاهده گردید.
بیماری عموماً بصورت تحت کلینیکی یا ملایم با درصد ابتلای بالا و تلفات کم مشاهده می شود . اما در موارد حاد بیماری تلفات بالا نیز مشاهده می شود.
این بیماری از نظر درمانگاهی با علائم گاسترو اینتریت ، همراه با اسهال شدید ، زخم و تورم و سائیدگی مخاط دهان و بینی ، تب ، لوکوپنی ، کاهش ترشح شیر و سقط مشخص می گردد .
در سال 1953 در ایالت آیووای آمریکا بیماری مشابه ای همراه با عوارض مخاطی مشاهده گردید که بیماری مخاطی نامیده شد اما اکنون مشخص گردید که عامل هر دو بیماری یکی می باشد. یکی از جنبه های مهم این بیماری شباهت آن با طاعون گاوی و MCF است که با سائیدگی بافت پوششی مخاط دهان و مجاری گوارشی همراه می باشد .
اتیولوژی :
Pestivirus یک ویروس RNA دار می باشد که از لحاظ پادگنی شباهت زیادی به ویروس طاعون خوک و عامل بیماری بوردر گوسفند دارد ، این ویروس توسط حرارت ، تغییرات PH و مواد ضد عفونی کننده از بین می رود اما در درجه حرارت پایین ماندگار می باشد.
اپیدمیولوژی :
بررسی های سرولوژیکی نشان داده است که با وجود کم بودن تعداد گاوانی که نشانیهای درمانگاهی بیماری را بروز می دهند ، میزان عفونت خیلی زیاد است . در انگلستان لااقل 50 درصد گاوان از نظر سرمی واکنش مثبت نسبت به بیماری دارند و در استرالیا این نسبت به 89 درصد بالغ می گردد که در مناطق گرم میزان آلودگی 91 درصد و در نواحی معتدل 54 درصد است. در کنیا 19 درصد گاوان بالغ در آزمایش سرمی مثبت می باشند. سویه های ویروس در این کشور با سویه هائی که در آمریکا و آلمان جدا گردیده مشابه است . در آلمان 76 درصد گاوانی که مورد آزمایش قرار گرفته اند در آزمایش سرمی آلوده بوده اند . میزان شیوع از 40 درصد در گوساله های 6
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 15
ارزیابی دی اکسید تیتانیم برای نشانه گذاری کردن گله گاو ها
چکید ه مطالب :
سه گروه از تحقیقات انجام را برای ارزیابی و نشانه گذاری کردن دامها به وسیله دی اکسید تیتانیم به کار می رود ، هشت گاوپرواری تمام کپه های علف موجود در یک دشت را مصرف می کردند که گروهی از آنها فاقد سیستم و گروهی دارای مکمل غذایی بودند .
بعد از آن بازیافت هر مدفوع آنها پس از مصرف Tio2 انجام شد . در آن هیچ گونه نشانة بیماری نبود . به طور خلاصه محاسباتی که با مراجعه به دی اکسید تیتانیم انجام شد مدفوع یاد شده ، هیچ گونه تفاوتی با مجموعة مدفوعات معمولی و قبلی دام ها نداشت .
در نمونة دوم برنامه غذایی روزانه گاو محدود شده بود به یک رژیم غذایی ساده همراه با ذرت دی اکسید تیتانیم موجود در مدفوع این گاوها درصدی در حد 95% بازیافت شده بود ولی با استفاده از تری اکسید کروم (cr2o3) میانگین آن حدود 113% رسیده بود با مراجعه به Tio2 4 درصد آن در حدود p
در نمونه سوم :
هشت گاو پرواری در یک میدان به ابعاد 4*4 قرار داده شدند و با برنامه غذایی ذرت به اضافه لیتیم تغذیه شدند که بازیافت مدفوع اکسید تیتانیم آنها با میانگین 90% بود در حالی که میانگین cr2o3 رقمی برابر 98% بود .
خلاصه ارزیابی با در نظر گرفتن Tio2 هزینه کمتری داشت در حدود 6/1 تا ¾ که این رقم تفاوت چندانی با محاسبه درصدی آنها در مقایسه با cr2o3 به مدفوع معمولی دام ها نداشت .
تحقیقات بعدی معنی کرد که دی اکسید تیتانیم برای تشخیص و ارزیابی و همچنین مقایسه کردن دامها مناسب است .
مقدمه :
تری اکسید کروم یک نشانگر تشخیص معمولی می باشد که برای مطالعات در مورد حیوانات نشخوار کننده به کار می رود هر چند مطالعات بر روی حیوانات نسخوار کننده ای که با علوفه تغذیه می کردند ، ثابت کرد که بازیافت مدفوع تری اکسید کروم اغلب در حدود 100% نیست ولی در میان حیوانات گوناگون دارای ارقام مختلفی است . بر اساس این تری اکسید کروم برای استفاده به عنوان غذا و یا دوا در رژیم غذایی حیوانات استفاده نمی شود .
دی اکسید تیتانیم جانشین تری اکسید کروم می باشد و مثل آن بعنوان نشانگر برای اثبات مطالعات انجام شده مواد یا رنگهای افزودنی که میزان افزایش آنها از یک درصد تجاوز نمی کند به کار می رود و این کار تا پایان محصول ادامه دارد . (AAF, 1996)
به هر حال دی اکسید تیتانیم کمتر بعنوان یک وسیله ارزشیابی حیوانات نشخوار کننده به کار می رود بهبودی در حدود 99% در لبنیات گاوهایی که با Tio2 تغذیه شده اند مشاهده شد اگر چه اختلافات شبانه روزی برای الگوسازیهای مشابه پیشنهاد شد ، آزمایشات ثابت کرده اند که برنامه ریزی کردن بر روی Tio2 بعنوان یک نشانگر ارزیابی برای تغذیه گاوها با علوفه و علفهای سبز و سبزیجات یک برنامه غذایی مناسب می باشد .
مواد و روشها :
آزمایش یک : هشت گاو پرواری در حدود 373 کیلوگرم در مطالعات ارزشیابی 1998 برای بازیابی مدفوع آنها از Tio2 استفاده شده است .
همة گاوهای پرواری دارای لیتیم اضافی بوده اند ( cp % 7/5 و %27 (NDF .
در دشتهای دارای علفهای خشک و آب دو تا از گاوهای نشانه گذاری شده دارای چهار رفتار بوده اند .
1 _ کنترل کردن بدون هیچ گونه مکملی
2 _ درصد 6/1 کیلوگرم ذرت بعنوان مکملی به برنامه غذایی اضافه شد .
3 _ بر اساس روش DM ، 43 کیلو مکمل غذایی که شامل 30% پروتئین خام می باشد به برنامه غذایی آنها اضافه شد .
4 _ حدود 5/0 گرم آمین کامل .
همه گاوهای پرواری مقدار 20 گرم نمک سفید دریافت کردند ، مکمل غذایی همه آنها نمک سفید بود در تمامی طول روز مدفوع آنها خشکیده و تکه تکه در بین علفهای خشک مشاهده شد .
ملاس ساخته شده در تکه های کوچک مشاهده شد ( منظور مدفوع آنهاست ) .
برای هر گاو پرواری 100 گرم از دی اکسید تیتانیم به طور جداگانه وزن شد و با هر وعده غذایی آنها مخلوط گردید مراه با نمک و مکملهای غذایی ، در همه جهات گاوها تمام وعده غذایی و همین طور مکملها را مصرف کردند . مصرف Tio2 بر اساس ارزیابی بصری و آنچه که مشاهده شد با اینکه Tio2 دارای رنگ سفید درخشان است ولی مدفوع گاوها رنگی سیاه و محکمی مانند لاستیک داشت . ولی با این حال مصرف Tio2 درست کامل و مقرون به صرفه است .
رفتار و عکس العمل گاوها بر اساس 14 مشخصه از جمله نوع علوفه ، مکملهای غذایی ، مدفوع علوفه هایی که داده شده و میانگین مصرفی آنها 115% می باشد بررسی می شود .
مدفوعات گاوها ( همه مدفوعات جمع شده در علفزار ) در آخر هر هفت دوره جمع آوری میشوند و برای هر روز یک نوع مدفوع وجود داشت که در هر گاو و جداگانه وزن شد . بعد از مخلوط کردن با دست و هم زدن آنها ، نمونه ها دوباره بازبینی شدند در حدود 2 درصد از حجم خارجی هر مدفوع را تشکیل می دهند هاین درصد به طور متوالی و متناوب هر روز اندازه گیری می شود . در 50درجه سانتیگراد در هوای بسیار خشک و گرم خشک می شدند به مدت 48 ساعت ، سپس هوا متوازن شده و دوباره حجم آنها اندازه گیری شد . نمونه های موجود در هوای خشک در سطحی به اندازه یک میلیمتر پهن بودند بعد از خشک کردن برای روش DM در نظر گرفته شدند .
به مدت 24 ساعت در 100 درجه سانتیگراد قرار گرفتند .
بعد از Tio2 در محصولات رنگینه ای کوتاه مدت استفاده شد .
با یک تعدیل کم ، حدود 10 میلی لیتر است 30 درصد حجم آب بیشتر از 20 میلی لیتر پیشنهاد شده است برای این آزمایش از 4 میلی لیتر آب 30 درصد استفاده شده است .
ما قادر بودیم از نوار خطی Tio2 حدود 10 میلی لیتر ماده جذب شدنی استفاده کنیم نمونه ( مواد غذایی ، مدفوع فاقد Tio2 نمونه مدفوع حاوی Tio2 ) این نمونه های در اثر استفاده از Tio2 به صورت تیغه تیغه شده بودند و میانگین بهره وری آنها حدود
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 31
تاریخچه گاو آهن
حدود هزاران سال پیش از میلاد، نوعی از گاو آهن به کار می رفت، الیشا 900 سال قبل از میلاد موفق شد، زمین را با دوازده گاو نر، شخم کند. همچنین در سال 1950 شخم به وسیله پنج گاو نر، در مشرق ترکیه مشاهده شده است.
گاو آهن چوبی ، با خیش آهنی ، که قرنها پیش به کار می رفته، هنوز در برخی نقاط جهان ، مورد استعمال دارد.
داچ در انگلستان به سال 1730 گاو آهن فرنگی را، رایج ساخت. گاو آهن«اسه گس» با برگردان فلزی، حدود سال 1756 اختراع گردید، گاو آهن نورفولک با سوک و برگردان فلزی، در سال 1721 به عنوان نمونه ساخته شد. جیمز اسمال نویسنده کتاب شخم در سال 1784 گاو آهن روترهام را عرضه داشت. در اواخر قرن هیجدهم، انگلیسیها، تمام گاو آهنهای خود را فلزی کردند.
توماس جفرسون، دانیل وبستر ، آغازگر اصلاح گاو آهن در آمریکا هستند.
دانیل وبستر و کارلس نیوبلد از برلینگتن نخستین گاو آهن چدنی را، تهیه کردند. در آن زمان، کشاورزان عقیده داشتند که چدن خاک را مسموم می کند، لذا از استعمال گاو آهن مزبور، خودداری می کردند.
جتروود در سال 1814 گاو آهنی ساخت که می توانست هنگام شخم، خاک را برگردان نمایدو در سال 1833 آهنگری به نام جان دیر، برای اولین بار از فولاد اره دستی، گاو آهنی فولادی سه لایه را ساخت. وی در سال 1868 soft senter steel را، برای ساخت برگردان، بدست آورد. امروز نیز، با این ماده خاک برگردان، ساخته میشود.
در سال 1837 جان دیر، در گراند دتور ایلینوی یک نوع گاو آهن فولادی را، ابداع کرد که سوک و برگردان آن یکپارچه بود. وی بعد ها واحد بزرگی را، برای تولید گاو آهن و ماشینهای کشاورزی، بوجود آورد.
در سال 1868 جیمزاولیور، امتیاز چدن سخت را، که همان بچه آهن است، به نام خود ثبت نمود.
در سال 1864 اف. اس داونپورت امتیاز گاو آهن دو خیش اسبی را کسب کرد. در آنزمان برای کشیدن یک گاو آهن سه تا چهار خیشه، ده تا دوازده است، مورد نیاز بود.
در سال 1890 گاو آهن ده خیش، بوسیله تراکتور های بخاری کشیده می شد.
بطور کلی، گاو آهنها تا حدود سال 1940 کششی بود. در این سال گاو آهن هیدرولیکی اختراع شد و گاوآهنهای فرگوسن یک خیشه و دوخیشه هیدرولیکی به بازار آمد.
گاو آهن بشقابی، در سالهای 1890 و 1895 توسط دی.اچ.لین و ام.تی.هانکوک و جی.ک.آندره وود در ایلی نویز، ابداع شده و به ثبت رسید.
ابداع دیسک و هرس و تکامل آن
بطور کلی دیسکها تا سال 1880 در آهنگریها ساخته می شد و پس از آن بود که کمپانی اهرس ایلینویزکیستن و سایر شرکتها به ساختن آن در کارخانه پرداختند.
هرس دندانه ای در سال 1790 و هرس فنری در سال 1878 توسط دو کارخانه دیگر ساخته شد. هرس دوار، از سال 1940 به بازار عرضه شد.
اختراع ماشینهای کاشت و تکامل آنها
چینیها صد ها سال قبل از میلاد، موفق به اختراع نوعی ماشین بذر پاش شده اند. با این حال تا حدود 150 سال پیش، کلیه بذر کاریها را با دست، انجام می دادند.
بذرکاری با ماشینهای ساده ردیفکاری، از سال 1850 در اروپای مرکزی و بخصوص فرانسه ، متداول گردید.
نخستین ماشین بذر کار ساده، در قرن شانزده توسط اسپانیولها ،ساخته شد، سپس یکنفر انگلیسی ، اختراع مزبور را تکمیل کرد.
ساخت رسمی ماشینهای بذر پاش و تکمیل آنها، توسط اتباع آمریکا و انگلیس و فرانسه، به نیمه دوم قرن هیجدهم، مربوط می گردد.
الیاکم در سال 1799 و ویلیام تی. پنوک آمریکایی در سال 1840 اولین نفراتی هستند که هر کدام، جداگانه، موفق به اختراع بذرکار گندم ، گردیده اند. 53 درصد از مزارع گندم آمریکا، در سال 1879 توسط بذر کار کاشته شده بود.
اولین بذر کار ردیفی، جعبه ای چوبی، به شکل استوانه ای افقی بود که سوراخهایی، روی آن تعبیه شده بود. با گردش استوانه ، حول محور، بذر ها، از سوراخهای مرکزی، روی ردیفها، پاشیده می شد.
در سال 1831 دی. اس راکول اختراع ماشین ذرت کار را، به ثبت رسانید. در سال 1892 برادران دولی بذر افشان تک دانه ای را ساختند.
در سال 1857 روبن سین سیناتی اهل اوهایو، بذر کار کپه کار را، ساخت.
در سال 1870 دو-لاو پنبه کار ردیفی را اختراع کرد و در 1880 نوع کاملتر آن، به بازار وارد شد.
نیاز به سرعت عمل ، استحکام ماشین و دقت در بذر کاری ، به منظور کاهش هزینه های کارگری و بذر اصلاح شده گران قیمت ، مخصوصا در بذرهای مونوژرم، چغندر قند و تخمهای ناصاف یا بذور دارای ابعاد مختلف، موجب اختراع بذر پاشهای پیشرفته تری چون بذرکار های سانتریفوژ و پنوماتیک شد. البته بذر پاشهای سانتریفوژ، دقت عمل لازم را، ندارند.
تاریخچه کولتیواتور
در قدیم که بذرکاری با دست و بطور درهم انجام می شد، ماشین «هو» تنها وسیله ای بود که توسط آن ، سطح بین بوته های درهم را ، نرم می کردند و پای بوته ها را خاک می دادند و علفهای هزر را نیز از بین می بردند. هنوز هم این وسیله استفاده میشود.
پیشرفت کولتیواتور ، زمانی آغاز گردید که کشت ردیفی، رواج یافت. شاسی و دندانه کولتیوارهای اولیه، غالبا از چوب سخت، ساخته شده بود و عملیات با دست انجام می گرفت.
در اوایل قرن هیجدهم «ستروتول» اولین ماشین هواسبی را ابداع نمود. جورج استرلی آمریکایی در سال 1856 کولتیواتور دو اسبی، با جای نشستن یک نفر را اختراع کرد. حدود سال 1900 کولتیواتور دو ردیفه اسبی بوجود آمد. سرانجام در سال 1918 کمپانی ب. اف آوری آمریکایی کولتیواتوری اختراع کرد که در جلو تراکتو، سوار می شد. از آن پس کولتیوارهایی که اغلبشان بوسیله تراکتور، کشیده می شد، روبه تکامل رفت و کمپانی انترناسیونال هاروست تولید بخش اعظمی از آن را، به عهده داشت.
پابه پای آمریکا، در کشورهای انلگستان، فرانسه، آلمان این وسیله مدرنتر گردید. تا بالاخره از سال 1932 به بعد، کولتیوار هیدرولیک، بوجود آمد.
تاریخچه وسایل سمپاشی
در سال 1850 و 1860 جان بین در کالیفرنیا، سمپاش دستی را ساخت.
در سال 1880 اولین محلول پاش به بازار آمد.
ابتدا به خاطر مبارزه با امراض قارچی گیاهان، بویژه بیماری قارچی مو در شهر «برود» فرانسه، موضوع سمسازی و سمپاشی ، مطرح و آغاز گردید.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 32
تاریخچه گاو آهن
حدود هزاران سال پیش از میلاد، نوعی از گاو آهن به کار می رفت، الیشا 900 سال قبل از میلاد موفق شد، زمین را با دوازده گاو نر، شخم کند. همچنین در سال 1950 شخم به وسیله پنج گاو نر، در مشرق ترکیه مشاهده شده است.
گاو آهن چوبی ، با خیش آهنی ، که قرنها پیش به کار می رفته، هنوز در برخی نقاط جهان ، مورد استعمال دارد.
داچ در انگلستان به سال 1730 گاو آهن فرنگی را، رایج ساخت. گاو آهن«اسه گس» با برگردان فلزی، حدود سال 1756 اختراع گردید، گاو آهن نورفولک با سوک و برگردان فلزی، در سال 1721 به عنوان نمونه ساخته شد. جیمز اسمال نویسنده کتاب شخم در سال 1784 گاو آهن روترهام را عرضه داشت. در اواخر قرن هیجدهم، انگلیسیها، تمام گاو آهنهای خود را فلزی کردند.
توماس جفرسون، دانیل وبستر ، آغازگر اصلاح گاو آهن در آمریکا هستند.
دانیل وبستر و کارلس نیوبلد از برلینگتن نخستین گاو آهن چدنی را، تهیه کردند. در آن زمان، کشاورزان عقیده داشتند که چدن خاک را مسموم می کند، لذا از استعمال گاو آهن مزبور، خودداری می کردند.
جتروود در سال 1814 گاو آهنی ساخت که می توانست هنگام شخم، خاک را برگردان نمایدو در سال 1833 آهنگری به نام جان دیر، برای اولین بار از فولاد اره دستی، گاو آهنی فولادی سه لایه را ساخت. وی در سال 1868 soft senter steel را، برای ساخت برگردان، بدست آورد. امروز نیز، با این ماده خاک برگردان، ساخته میشود.
در سال 1837 جان دیر، در گراند دتور ایلینوی یک نوع گاو آهن فولادی را، ابداع کرد که سوک و برگردان آن یکپارچه بود. وی بعد ها واحد بزرگی را، برای تولید گاو آهن و ماشینهای کشاورزی، بوجود آورد.
در سال 1868 جیمزاولیور، امتیاز چدن سخت را، که همان بچه آهن است، به نام خود ثبت نمود.
در سال 1864 اف. اس داونپورت امتیاز گاو آهن دو خیش اسبی را کسب کرد. در آنزمان برای کشیدن یک گاو آهن سه تا چهار خیشه، ده تا دوازده است، مورد نیاز بود.
در سال 1890 گاو آهن ده خیش، بوسیله تراکتور های بخاری کشیده می شد.
بطور کلی، گاو آهنها تا حدود سال 1940 کششی بود. در این سال گاو آهن هیدرولیکی اختراع شد و گاوآهنهای فرگوسن یک خیشه و دوخیشه هیدرولیکی به بازار آمد.
گاو آهن بشقابی، در سالهای 1890 و 1895 توسط دی.اچ.لین و ام.تی.هانکوک و جی.ک.آندره وود در ایلی نویز، ابداع شده و به ثبت رسید.
ابداع دیسک و هرس و تکامل آن
بطور کلی دیسکها تا سال 1880 در آهنگریها ساخته می شد و پس از آن بود که کمپانی اهرس ایلینویزکیستن و سایر شرکتها به ساختن آن در کارخانه پرداختند.
هرس دندانه ای در سال 1790 و هرس فنری در سال 1878 توسط دو کارخانه دیگر ساخته شد. هرس دوار، از سال 1940 به بازار عرضه شد.
اختراع ماشینهای کاشت و تکامل آنها
چینیها صد ها سال قبل از میلاد، موفق به اختراع نوعی ماشین بذر پاش شده اند. با این حال تا حدود 150 سال پیش، کلیه بذر کاریها را با دست، انجام می دادند.
بذرکاری با ماشینهای ساده ردیفکاری، از سال 1850 در اروپای مرکزی و بخصوص فرانسه ، متداول گردید.
نخستین ماشین بذر کار ساده، در قرن شانزده توسط اسپانیولها ،ساخته شد، سپس یکنفر انگلیسی ، اختراع مزبور را تکمیل کرد.
ساخت رسمی ماشینهای بذر پاش و تکمیل آنها، توسط اتباع آمریکا و انگلیس و فرانسه، به نیمه دوم قرن هیجدهم، مربوط می گردد.
الیاکم در سال 1799 و ویلیام تی. پنوک آمریکایی در سال 1840 اولین نفراتی هستند که هر کدام، جداگانه، موفق به اختراع بذرکار گندم ، گردیده اند. 53 درصد از مزارع گندم آمریکا، در سال 1879 توسط بذر کار کاشته شده بود.
اولین بذر کار ردیفی، جعبه ای چوبی، به شکل استوانه ای افقی بود که سوراخهایی، روی آن تعبیه شده بود. با گردش استوانه ، حول محور، بذر ها، از سوراخهای مرکزی، روی ردیفها، پاشیده می شد.
در سال 1831 دی. اس راکول اختراع ماشین ذرت کار را، به ثبت رسانید. در سال 1892 برادران دولی بذر افشان تک دانه ای را ساختند.
در سال 1857 روبن سین سیناتی اهل اوهایو، بذر کار کپه کار را، ساخت.
در سال 1870 دو-لاو پنبه کار ردیفی را اختراع کرد و در 1880 نوع کاملتر آن، به بازار وارد شد.
نیاز به سرعت عمل ، استحکام ماشین و دقت در بذر کاری ، به منظور کاهش هزینه های کارگری و بذر اصلاح شده گران قیمت ، مخصوصا در بذرهای مونوژرم، چغندر قند و تخمهای ناصاف یا بذور دارای ابعاد مختلف، موجب اختراع بذر پاشهای پیشرفته تری چون بذرکار های سانتریفوژ و پنوماتیک شد. البته بذر پاشهای سانتریفوژ، دقت عمل لازم را، ندارند.
تاریخچه کولتیواتور
در قدیم که بذرکاری با دست و بطور درهم انجام می شد، ماشین «هو» تنها وسیله ای بود که توسط آن ، سطح بین بوته های درهم را ، نرم می کردند و پای بوته ها را خاک می دادند و علفهای هزر را نیز از بین می بردند. هنوز هم این وسیله استفاده میشود.
پیشرفت کولتیواتور ، زمانی آغاز گردید که کشت ردیفی، رواج یافت. شاسی و دندانه کولتیوارهای اولیه، غالبا از چوب سخت، ساخته شده بود و عملیات با دست انجام می گرفت.
در اوایل قرن هیجدهم «ستروتول» اولین ماشین هواسبی را ابداع نمود. جورج استرلی آمریکایی در سال 1856 کولتیواتور دو اسبی، با جای نشستن یک نفر را اختراع کرد. حدود سال 1900 کولتیواتور دو ردیفه اسبی بوجود آمد. سرانجام در سال 1918 کمپانی ب. اف آوری آمریکایی کولتیواتوری اختراع کرد که در جلو تراکتو، سوار می شد. از آن پس کولتیوارهایی که اغلبشان بوسیله تراکتور، کشیده می شد، روبه تکامل رفت و کمپانی انترناسیونال هاروست تولید بخش اعظمی از آن را، به عهده داشت.
پابه پای آمریکا، در کشورهای انلگستان، فرانسه، آلمان این وسیله مدرنتر گردید. تا بالاخره از سال 1932 به بعد، کولتیوار هیدرولیک، بوجود آمد.
تاریخچه وسایل سمپاشی
در سال 1850 و 1860 جان بین در کالیفرنیا، سمپاش دستی را ساخت.
در سال 1880 اولین محلول پاش به بازار آمد.
ابتدا به خاطر مبارزه با امراض قارچی گیاهان، بویژه بیماری قارچی مو در شهر «برود» فرانسه، موضوع سمسازی و سمپاشی ، مطرح و آغاز گردید.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 32
نکات کاربردی در مدیریت تغذیه ای گاو های شیری
سطح درآمد یک واحد گاوداری بستگی به میزان تولید و هزینه های آن دارد که از این میان خوراک مصرفی با حدود 65-60 درصد بیشترین نسبت هزینه هارا به خود اختصاص می دهد. بنابراین هر چقدر گاوهایی با ظرفیت های تولیدی بیشتری نگهداری شده و زمینه ی بروز توانایی های آنها نیز مساعد گردیده و هزینه های غذایی کاهش یابد حرفه ی گاوداری از سود آوری بیشتری برخوردار خواهد بود .
مدیران موفق واحد های تولید دامی با عجین نمودن هنر و تجربه ی گذشتگان با علوم پیشرفته ی تغذیه ای امروزی که آمیزه ای جالب توجهی را تحت عنوان مدیریت تغذیه ای به وجود آورده اند که با کاربرد علمی این برنامه ها در مزارع دامپروری و با سود آورنمودن این بخش تولیدی برای سرمایه گذاران این واحد ها که زمینه ی مطمئنی در رابطه با تضمین اقتصادی فعالیتشان فراهم می آورند . مدیران مذبور عمده علت موفقیتشان را علم وعلاقه به زمینه ی مورد فعالیت و تحت نظر گرفتن نکات ریزی می دانند که اگر چه ساده و عملی هستند ولی اغلب از دید افراد پنهان مانده و یا به مورد اجراگذاشته نمی شوند . در ذیل به تعدادی از آنها که می توانند در زمینه ی تغذیه کاربردی گاوهای شیری مفید و سودمند باشند که اشاره می شود :
نکات عمومی در تغذیه گاوهای شیری :
1- گاوها را بر اساس مرحله ی شیرواری یا میزان تولید که دسته بندی نموده و و بر اساس نیازهایشان تغذیه نمایند .
2- در طول سال از برنامه ی تغذیه ای که اقتصادی و متعادل شده باشد و بتواند نیازهای حیوان را برآورده نماید استفاده کنید .
3- جهت مصرف حداکثر میزان خوراک اختصاصی که خوش خوراکی جیره مد نظر بوده و برای این منظور از اقلام خوراکی متنوع و با کیفیت خوب استفاده نمایید .
4- دستگاه گوارش گاوها از قسمت های بسیار فعال بدن هستند برای کار بهتر این دستگاه از دادن مواد معین غافل نباشید .
5- دفعات خوراکی دادن به گاوها را تنظیم نموده و مطابق برنامه عمل نمایید .
6- گاوها علاقه خاصی به استفاده از علوفه های تازه و آب دار دارند که در صورت در دسترس و ارزان بودن در تغذیه ی آن را به کار ببرید .
7- ترکیبات مواد مغذی اقلام خوراکی متنوع و متغییر است . با آنالیز آزمایشگاهی آنها از اجزای مواد مغذی جیره ی فرموله شده اطمینان حاصل نمایید .
8- آب تمیز که سالم و گوارا به صورتی دائمی در اختیار گاوها قرار دهید
9- شرایط محیطی مناسبی به خصوص در فصول تابستان و زمستان برای گاوها فراهم نمایید .
10- هر گونه تغییری در جیره ی غذایی را به تدریج به انجام برسانید .
11- از جیره های مخلوط استفاده کنید (کنسانتره –علوفه )
12- ضمن خشبی بودن علوفه ی مصرفی که قلعه های خرد شده علوفه ریز باشد .
13- تدابیر لازم جهت به حد اقل رسانیدن تلفات خوراک را به عمل آورید .
14- جهت اطمینان از میزان کافی خوراک مصرفی در جیره حد اطمینان را مد نظر بگیرید .
15- ضمن اختصاص دادن گارگران دلسوز و وظیفه شناس جهت رسیدگی به تغذیه گاوها کارگران این بخش را به دفعات عوض نکنید .
16- تغذیه از موارد بودار را در 5/0 تا 2 ساعت قبل از شیر دوشی یا بعد از شیر دوشی به انجام رسانید
17- علوفه را به مدت طولانی ذخیره ننموده و در موقع مصرف از عدم وجود کپک و قارچ زدگی و اجسام خارجی مطمئن شوید .
18- برای مقابله با عوارض مصرف جسم خارجی احتمالی مگنت یا آهن ربا به حیوان بخورانید .
19- برنامه ی مبارزه با انگل ها به خصوص انگلهای دستگاه گوارش را با جدیت پی گیری کنید .
20- در موقع استفاده از جیره های حاوی ذرات ریز یا آردی به منظور بازده بهتر خوراک مصرفی و جلوگیری از ضایعات تنفسی از مواد خیس کننده و چسباننده نظیر چربی یا ملاس استفاده کنید .
تغذیه ی دوره ای گاوهای شیری :
تغذیه ی دوره ای یا مرحله ای عبارتست از طراحی برنامه های تغذیه ای گاوها براساس میزان تولید – مصرف غذا – تغییر وزن بدن و زایمان .