ارزشیابی کیفی و بازخوردهای یادگیری یاددهی 25 ص1

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 23

بسمه تعالی

عنوان:

نام و نام‌خانوادگی:

سید رضا موسوی

مدرک تحصیلی:

کارشناسی علوم تربیتی

شغل:

معلم راهنمای مقطع ابتدایی

نشانی: اداره آموزش و پرورش منطقه شیرگاه

مقدمه

مشکلات ارزشیابی سنتی یا بهتر بگوییم روش اندازه‌گیری و سنجش موجود با جو نمره‌گرایی و پاسخ‌مداری و حافظه‌سنجی موجود در مدارس که فراگیران اسیر چنبره‌ی «داده» و «ستانده» یا «محرک و پاسخ» یا امتحانهای مکررند که سلامت روانی و جسمی آنان را تهدید می‌کند.

از سوی دیگر نارضایتی از نظام ارزشیابی موجود در محافل تربیتی و نیازهای جامعه و زندگی و پیشنهاد سازمانهای آموزش جهانی مانند یونسکو طلب می‌کرد که دیگر به ارزشیابی به دیده‌ی پایان آموزش نگاه نکنیم و از نمره دادن به عنوان طبقه‌بندی، مقایسه تفکیک برای ارتقا استفاده نکنیم؛ بلکه از آن به عنوان جز جدانشدنی فرایند یادگیری و اصلاح نارسیهاییها، بدفهمی‌های یادگیری آنان و اصلاح نارساییهای روش آموزشی معلمان، محتوای آموزش، روشهای سنجش و ارزشیابی پیشرفت تحصیلی به روش کیفی و تحلیل نتایج آن برای کل نظام آموزش و پرورش بهره بگیریم. بازخورد در ارزشیابی توصیفی به ما کمک می‌کند تا نتایج اعمال و رفتارمان را بفهمیم، گرفتن بازخورد بخشی از فرایند یادگیری است و در شناخت تواناییهای هر فرد برای افزایش اعتماد به نفس و شناخت نارساییها برای اصلاح یا تغییر رفتار کمک می‌کند. لذا به دلیل اهمیت بازخورد در ارزشیابی کیفی شناخت بیشتر آن و راههای دسترسی به آن، انواع و تأثیر آن در یادگیری بهتر و بیشتر و ... در این مقاله بدان پرداخته خواهد شد.

مفهوم و تعریف ارزشیابی و ارزشیابی توصیفی:

در خصوص مفهوم ارزشیابی توافق و نظر کاملی وجود ندارد و هر کدام از متخصصان و صاحب‌نظران این قلمرو، از دیدگاه خاصی ارزشیابی را تعریف کرده‌اند که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به نمونه‌های زیر اشاره کرد. (حسنی و احمدی 84)

1- ارزشیابی به مثابه بررسی میزان حصول به هدف‌ها.

2- ارزشیابی به عنوان فرایند جمع‌آوری اطلاعات برای تصمیم‌گیری.

3- ارزشیابی به مثابه سنجش یا داوری درباره‌ی «شایستگی» و «ارزش».

چیزی : ارزشیابی فعالیتی است که مشتمل بر «توصیف» و «قضاوت» است. به هر حال به نظر می‌رسد تعریف ارزشیابی به مثابه سنجش یادآوری درباره‌ی شایستگی و ارزش موضوعات، در سالهای اخیر طرفداران زیادی پیدا کرده است.

ارزشیابی توصیفی، نام الگوی بدیلی است که در مقابل الگوی سنتی و تحت تأثیر دیدگاههای جدید تربیتی کشور برای مواجهه با چالشهای نظام آموزشی طرح و بحث شد. (تکنولوژی آموزشی دوره 22)

پیشینه ارزشیابی توصیفی و ضرورت اجرای طرح:

ـ در وزارت آموزش و پرورش کشورمان، سند ملی برنامه «آموزش برای همه» تهیه و تدوین شده است که در بخشهایی از آن بر تغییر رویکرد ارزشیابی از نتیجه مداری به فرایند محوری در راستای بهبود کیفیت آموزش و پرورش تأکید شده است.

توصیه یونسکو به نظامهای آموزش و پرورش جهان استفاده از روشها و رویکردهای فرایندی و کیفی با ابزارهای متنوع است. به عبارت دیگر هدف تغییر در نظام ارزشیابی، باید به این موضوع باشد که کیفیت تجربیات یادگیری را در مدرسه افزایش دهد تا به نتایج یادگیری بهتری در دانش‌آموزان منجر شود. (1999، West , cngnton,)

ارزشیابی توصیفی با پذیرش تغییر در رویکرد یادگیری، توجه به رویکرد فرایند محور، ابزارهای کیفی و محور قرار دادن بازخوردهای توصیفی در جهت عملی نمودن این توصیه‌ها قدم برداشته است. (حسنی و احمدی 1384)

در کشومان این طرح بنا به ضرورت در تاریخ 12/6/82 توسط کمیسیون معین شورای عالی آموزش و پرورش تصویب شد. و به سوی فراگیر شدن در مقطع ابتدایی به پیش می‌رود. (روزنامه نگاه سال چهاردهم 84)

ویژگیهای ارزشیابی توصیفی:

1- پویاست، یعنی به صورت پیوسته و همگام با جریان یاددهی و یادگیری انجام می‌شود و رشد دهنده است و در شرایط عادی و در حین فعالیتهای یادگیری انجام می‌شود.

2- به مثابه ابزاری برای یادگیری است و با یادگیری در تعامل و ارتباط است.

3- ارزشیابی بر بازخوردهای پیوسته تأکید می‌کند تا دانش‌آموزان را به سوی انتظارات آموزشی حرکت دهد.

4- انتظارات آموزشی روشن، شفاف و مرتبط با انتظارات آموزشی است و فراگیران قادر به درک آنها هستند.

چالشها و آسیبهای ارزشیابی سنتی و فعلی

ارزشیابی کیفی و بازخوردهای یادگیری یاددهی 25 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 23

بسمه تعالی

عنوان:

نام و نام‌خانوادگی:

سید رضا موسوی

مدرک تحصیلی:

کارشناسی علوم تربیتی

شغل:

معلم راهنمای مقطع ابتدایی

نشانی: اداره آموزش و پرورش منطقه شیرگاه

مقدمه

مشکلات ارزشیابی سنتی یا بهتر بگوییم روش اندازه‌گیری و سنجش موجود با جو نمره‌گرایی و پاسخ‌مداری و حافظه‌سنجی موجود در مدارس که فراگیران اسیر چنبره‌ی «داده» و «ستانده» یا «محرک و پاسخ» یا امتحانهای مکررند که سلامت روانی و جسمی آنان را تهدید می‌کند.

از سوی دیگر نارضایتی از نظام ارزشیابی موجود در محافل تربیتی و نیازهای جامعه و زندگی و پیشنهاد سازمانهای آموزش جهانی مانند یونسکو طلب می‌کرد که دیگر به ارزشیابی به دیده‌ی پایان آموزش نگاه نکنیم و از نمره دادن به عنوان طبقه‌بندی، مقایسه تفکیک برای ارتقا استفاده نکنیم؛ بلکه از آن به عنوان جز جدانشدنی فرایند یادگیری و اصلاح نارسیهاییها، بدفهمی‌های یادگیری آنان و اصلاح نارساییهای روش آموزشی معلمان، محتوای آموزش، روشهای سنجش و ارزشیابی پیشرفت تحصیلی به روش کیفی و تحلیل نتایج آن برای کل نظام آموزش و پرورش بهره بگیریم. بازخورد در ارزشیابی توصیفی به ما کمک می‌کند تا نتایج اعمال و رفتارمان را بفهمیم، گرفتن بازخورد بخشی از فرایند یادگیری است و در شناخت تواناییهای هر فرد برای افزایش اعتماد به نفس و شناخت نارساییها برای اصلاح یا تغییر رفتار کمک می‌کند. لذا به دلیل اهمیت بازخورد در ارزشیابی کیفی شناخت بیشتر آن و راههای دسترسی به آن، انواع و تأثیر آن در یادگیری بهتر و بیشتر و ... در این مقاله بدان پرداخته خواهد شد.

مفهوم و تعریف ارزشیابی و ارزشیابی توصیفی:

در خصوص مفهوم ارزشیابی توافق و نظر کاملی وجود ندارد و هر کدام از متخصصان و صاحب‌نظران این قلمرو، از دیدگاه خاصی ارزشیابی را تعریف کرده‌اند که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به نمونه‌های زیر اشاره کرد. (حسنی و احمدی 84)

1- ارزشیابی به مثابه بررسی میزان حصول به هدف‌ها.

2- ارزشیابی به عنوان فرایند جمع‌آوری اطلاعات برای تصمیم‌گیری.

3- ارزشیابی به مثابه سنجش یا داوری درباره‌ی «شایستگی» و «ارزش».

چیزی : ارزشیابی فعالیتی است که مشتمل بر «توصیف» و «قضاوت» است. به هر حال به نظر می‌رسد تعریف ارزشیابی به مثابه سنجش یادآوری درباره‌ی شایستگی و ارزش موضوعات، در سالهای اخیر طرفداران زیادی پیدا کرده است.

ارزشیابی توصیفی، نام الگوی بدیلی است که در مقابل الگوی سنتی و تحت تأثیر دیدگاههای جدید تربیتی کشور برای مواجهه با چالشهای نظام آموزشی طرح و بحث شد. (تکنولوژی آموزشی دوره 22)

پیشینه ارزشیابی توصیفی و ضرورت اجرای طرح:

ـ در وزارت آموزش و پرورش کشورمان، سند ملی برنامه «آموزش برای همه» تهیه و تدوین شده است که در بخشهایی از آن بر تغییر رویکرد ارزشیابی از نتیجه مداری به فرایند محوری در راستای بهبود کیفیت آموزش و پرورش تأکید شده است.

توصیه یونسکو به نظامهای آموزش و پرورش جهان استفاده از روشها و رویکردهای فرایندی و کیفی با ابزارهای متنوع است. به عبارت دیگر هدف تغییر در نظام ارزشیابی، باید به این موضوع باشد که کیفیت تجربیات یادگیری را در مدرسه افزایش دهد تا به نتایج یادگیری بهتری در دانش‌آموزان منجر شود. (1999، West , cngnton,)

ارزشیابی توصیفی با پذیرش تغییر در رویکرد یادگیری، توجه به رویکرد فرایند محور، ابزارهای کیفی و محور قرار دادن بازخوردهای توصیفی در جهت عملی نمودن این توصیه‌ها قدم برداشته است. (حسنی و احمدی 1384)

در کشومان این طرح بنا به ضرورت در تاریخ 12/6/82 توسط کمیسیون معین شورای عالی آموزش و پرورش تصویب شد. و به سوی فراگیر شدن در مقطع ابتدایی به پیش می‌رود. (روزنامه نگاه سال چهاردهم 84)

ویژگیهای ارزشیابی توصیفی:

1- پویاست، یعنی به صورت پیوسته و همگام با جریان یاددهی و یادگیری انجام می‌شود و رشد دهنده است و در شرایط عادی و در حین فعالیتهای یادگیری انجام می‌شود.

2- به مثابه ابزاری برای یادگیری است و با یادگیری در تعامل و ارتباط است.

3- ارزشیابی بر بازخوردهای پیوسته تأکید می‌کند تا دانش‌آموزان را به سوی انتظارات آموزشی حرکت دهد.

4- انتظارات آموزشی روشن، شفاف و مرتبط با انتظارات آموزشی است و فراگیران قادر به درک آنها هستند.

چالشها و آسیبهای ارزشیابی سنتی و فعلی

روش های یاددهی و یادگیری در ریاضیات

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 5

روش های یاددهی و یادگیری

مفاهیم پایه ای ریاضی

این پرسشی است که توسط بسیاری از آموزگاران و والدین مطرح می شود: «برای پیشرفت در یادگیری ریاضی چه باید کرد؟»

اما متأسفانه جواب کوتاه، خلاصه و فراگیری برای آن وجود ندارد، زیرا نه تمام دانش آموزان کاملاً مشابه یکدیگر هستند و نه مشکلات آن ها لزوماً همسان است، با این وجود اقداماتی مشابه آن چه در این مقاله می خوانیم برای پیشرفت تحصیلی دانش آموز مفید است و همچنین مفاهیم بنیادی مربوط به ریاضی در سال های اول زندگی معرفی می شود، تا اگر دانش آموزی در هر کدام از مفاهیم دچار مشکل باشد، برنامه بازآموزی تدارک دیده می شود.

اقدامات نادرست برای یادگیری ریاضی

تعداد زیادی از دانش آموزان مقاطع ابتدایی، راهنمای و دبیرستان در یادگیری دروس ریاضی دچار مشکل هستند و با این که به اندازه دانش آموزان همسان خود تلاش می کنند، پیشرفت مورد انتظار را ندارند. معمولاً آموزگاران برای

پیشرفت بیشتر آنان این گونه فعالیت ها را انجام می دهند:

1- پند و اندرز به دانش آموزان ومتوجه کردن آن ها به اهمیت درس ریاضی و این که خوشبختی آینده آنها در گرو پیشرفت تحصیلی است.

2- سرزنش و تنبیه دانش آموزان به انواع مختلف و چند بار تکرار درس یا استخدام معلم خصوصی

3- درخواست از والدین برای کمک درسی بیشتر به دانش آموز

4- توسل به توجیهاتی از این قبیل که مشکل دانش آموز جنبه ارثی دارد.

5- تکرار این مطلب که دانش آموز از پایه ضعیف است.

6- مشورت با اقوام و همسایگان درباره دانش آموز.

7- تشویق دانش آموز با روش های متفاوت.

8- ارائه یک برنامه فشرده برای فعالیت درسی در منزل.

به کارگیری اکثر موارد فوق نه تنها به پیشرفت تحصیلی دانش آموز کمک نمی کنند، بلکه در بسیاری از مواقع هم به لحاظ درسی و هم به لحاظ روانی برای او مشکلات بیشتری ایجاد

می کند. بنابراین بهتر است که برای درمان اختلالات ریاضی به یک اقدام اصولی که محصول مطالعات بسیاری از محققین است، دست زد.

اقدامات درست برای یادگیری ریاضی

اولین قدم برای درمان این است که از طبیعی بودن کودک مطمئن شویم (دانش آموزانی که در کلاس چهارم ابتدایی درس می خواند و با معدلهای نسبتاً خوبی کلاس های قبلی را گذرانده و یا حتی اگر در همه دروس به جز یک یا دو درس پیشرفت خوبی دارد، دارای هوش طبیعی است و نیاز به آزمون هوش ندارد.)

برای این کار پرسش نامه شماره یک پیوست مقاله را در مورد کودک اجرا می کنیم. پس از این که کودک را به کمک پرشس نامه تشخیصی مورد ارزیابی قرار دادیم، موارد ناتوانایی وی را شناسایی کرده و برای بازآموزی او یک برنامه آموزشی طراحی می کنیم. "ممکن است در ذهن شما این سئوال پیش بیاید که در این پرسش نامه مواردی وجود دارد که به ریاضی ارتباطی ندارد؟ در برابر این پرسش باید گفت که انجام عملیات و حل مسائل ریاضی نیازمند توانمندی های متعددی است که اگر چه در حیطه ریاضی قرار نمی گیرد اما پیش نیاز آن ها هستند و در صورت ناتوانی در این پیش نیازها کودک قادر به یاد گرفتن ریاضی نخواهد بود.»

بسیاری از محققان برای بازآموزی کودک از بازیهای متعددی استفاده می کنند چون بازی برای کودک یک نیاز اجتناب ناپذیراست. نظریه های مربوط به بازی را بنا به باور «میشل» و «ماسن» می تواند به چند دسته تقسیم کرد:

1- نظریه های مربوط به انرژی اضافی

2- نظریه های مربوط به تنش زدایی وایجاد آرامش

3- نظریه های مربوط به اعمال پیش تمرینی

4- نظریه های مربوط به تجدید تکامل.

شما طرفدار هر کدام از نظریات و یا تلفیقی از آنها باشید، باید در بازآموزی کودکان از آن استفاده کنید. «ژان پیاژه» بازی ها را به 3 دسته تقسیم می کند:

1-بازی های تمرینی. 2- بازی های عادی. 3- بازی های دارای قواعد و مقررات.

اسباب بازی ها برای کودکان زیر 3 سال هر قدر ساده و ارزان و قابل دسترس باشند از خاصیت بازآموزی بیشتری برخوردارند.

گام بعدی برای بازآموزی استفاده از پرسش نامه شماره (2) پیوست مقاله است.

شما می توانیدکودکی را که پنج سال تمام سن دارد و می خواهد وارد ششمین سال شود، یا هر کودک دبستانی دارای اختلال یادگیری را با پرسش نامه (2) ارزیابی کرده و موارد ناتوانی او را شناسایی کنید، توجه داشته باشید که ارزیابی به وسیله این پرسش نامه و اقدام به باز آموزی زمانی مناسب است که کودک از عهده پرسش نامه(1) کاملاً برآمده باشد. که پایه و بنیاد مفاهیم ریاضی در سال های قبل از ورود به دبستان درذهن کودک شکل می گیرد. اگر کودکی در تمامی موارد مربوط به سنین که در پرسش نامه (1) و (2) مورد بحث قرار گرفتند، از رشد ذهنی کافی برخوردار باشند، دیگردر فهم مطالب ریاضی مربوط به کلاس اول مشکل نخواهد داشت. تجارب بالینی نشان داده است.که بسیاری از دانش آموزان دوره ابتدایی و حتی راهنمایی ودبیرستان که دچار اختلال یادگیری بوده و مشکلات زیادی در فهم و یادگیری درس ریاضی دارند هنوز در فهم برخی ازموارد مربوط به سال های قبل از دبستان دچار مشکل هستد بنابراین آموزگار کلاس اول یا والدین کودک باید درآغازسال تحصیلی تمامی آن موارد را بررسی کنند بنا به همین منظور باید اول کودک را باپرسش نامه ها (1) و (2) مورد بررسی قرار داد و برای بازآموزی کودک برنامه ای طراحی کند. طبیعی است در صورتی که محیط روانی خانه و مدرسه برای دانش آموز مساعد باشد در برنامه بازآموزی موفق شده و در یادگیری دروس ریاضی سال های بعد با مشکلی مواجه نخواهد شد اما اگر علی رغم انجام برنامه های بازآموزی باز هم دانش آموز در سالهای ابتدایی یا راهنمایی دچار مشکلی گردد، ریشه مشکل را باید در1- عادات غلط تحصیلی. 2- روش نامناسب تدریس. 3- تدریس مفاهیمی که با سن کودک انطباق ندارد جستجو کرد.

تعدادی از دانش آموزان با این که عملیات مربوط به ریاضی را به خوبی می دانند، اما به علت عدم توجه کافی، دچار اشتباهاتی می شوند که نمره آنها را در دروس ریاضی کاهش می دهد: مانند:

1-عدم توجه به علامت ها. 2- عدم دقت به ستونها. 3- عدم توجه به نوشتن کامل اعداد. 4- جا انداختن اعداد 5- محاسبه نکردن یک عدد. 6- به کار بردن نادرست عضو خنثی. 7- اشتباه در اثر مجاورت نویسی و ... .

به طور کلی یکی از مهمترین مواردی که در یادگیری تأثیر می گذارد توجه و تمرکز است.

توجه را می توان به دو نوع تقسیم کرد: 1- توجه فعال یا انتخابی. 2- توجه انفعالی. در حقیقت در زمان یادگیری توجه انفعالی باعث می شود که توجه فعال کاهش پیدا کند بنابراین مکان و زمان یادگیری باید طوری انتخاب شود که توجه انفعالی کودک حتی المقدور کاهش پیدا کند.

همچنین موانعی برای عدم تمرکز وجود دارند که عبارتند از:

1- عوامل بیرونی مخل تمرکز. 2- تمرکز ناکافی و عدم پرورش این استعداد.

منابع