آفات گیاهان زینتی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 5

آفات گیاهان زینتی

جلسه سی و سوم

خصوصیات دشمنان طبیعی مطلوب

مقدمه :

در جلسات گذشته در مورد روش‌های کنترل آفات صحبت کردیم. در این جلسه به مبحثی تحت عنوان ویژگی‌های دشمن طبیعی مطلوب می‌پردازیم.

دانستن ویژگی‌های دشمن طبیعی برای بکار بردن آن بعنوان یک کنترل کننده‌ی مطلوب لازم و ضروری است.

* خصوصیات دشمن طبیعی مطلوب 

1) سازگاری اکولوژیکی؛ باید بین نیازهای اکولوژیک دشمن طبیعی و میزبان مخصوصا از نظر دما و رطوبت مطلوب تطابق وجود داشته باشد. برای مثال، یک دشمن طبیعی در منطقه گرمسیر را نمی‌توان وارد یک منطقه سردسیر کرد  و انتظار کارآیی مطلوب را از آن داشت.

هماهنگی زمانی و مکانی؛ باید بین فعالیت فصلی دشمن طبیعی و میزبان تطابق وجود داشته باشد. البته در کنترل گیاهان زینتی و گلخانه‌ای تطابق فصلی را می‌توان از طریق رهاسازی دشمن طبیعی به صورت مصنوعی ایجاد نمود.

فرض کنید که جمعیت آفت در اردیبهشت ماه به اوج طبیعی Peak خود می‌رسد. در حالیکه جمعیت دشمن طبیعی مثلاً در اواخر خرداد به حداکثر خود می‌رسد. بنابراین دشمن طبیعی نمی‌تواند در موقع مناسب مؤثر باشد زیرا آفت زودتر خسارتش را وارد کرده است .

در مورد پارازیتوئیدها وجود هماهنگی داخلی (Internet synchronization) با میزبان ضروری است. به عبارتی پارازیتوئید باید قادر باشد مراحل رشد و نمو را در داخل بدن میزبان طی کند و تبدیل به حشره کامل شود. اگر پارازیتوئید نتواند به حشره کامل تبدیل شود لازم است که در هر نسل آفت، یک رهاسازی مجدد وجود داشته باشد. این مسئله در مورد آفات گلخانه‌ای و آفات گیاهان زینتی مقرون به صرفه نیست.

روش‌های مختلف رهاسازی دشمنان طبیعی

بطور کلی رها سازی دشمنان طبیعی به سه صورت انجام می‌شود :

2) رها سازی تلقیحی یا (Inoculative release)؛ در این روش دشمن طبیعی یک بار تکثیر و رهاسازی می‌شود. این دشمن طبیعی برای همیشه در اکوسیستم و در محیط مستقر می‌شود و آفت را تحت کنترل در می‌آورد. یکی از جالب‌ترین روش‌های کنترل آفات است که به آن کنترل بیولوژیک کلاسیک هم اطلاق می‌شود.

3) روش رهاسازی تلقیحی فصلی یا (Seasonal inoculative release)؛ برای کنترل بیولوژیک آفات گیاهان گلخانه‌ای از روش رهاسازی تلقیحی فصلی استفاده می‌شود. در این روش در ابتدای فصل یا در زمانی که آفت در گلخانه ظاهر می‌شود دشمن طبیعی رهاسازی می‌شود و تا انتهای فصل دشمن طبیعی فعالیت می‌کند و آفت را تحت کنترل در می‌آورد. در واقع این روش در مواردی استفاده می‌شود که امکان ادامه کنترل بیولوژیک یا ادامه بقای دشمن طبیعی در شرایط گلخانه در طی سال‌های متوالی وجود ندارد.

4) روش رهاسازی اشباعی یا (Inundative release)؛ در هر زمانی که نیاز باشد دشمن طبیعی را در محیط رهاسازی می‌کنند. و کلاً بقا دشمن طبیعی در محیط هدف نیست، بلکه رهاسازی دشمن طبیعی و کاهش جمعیت آفت کفایت می‌کند. اگر مجدد جمعیت آفت افزایش پیدا کرد رهاسازی دیگری انجام می‌شود.

5) واکنش به تراکم؛ دشمن طبیعی مطلوب باید به سرعت به تغییرات جمعیت میزبان یا آفت واکنش نشان دهد. یعنی وقتی که جمعیت آفت افزایش پیدا می‌کند، دشمن طبیعی باید به این افزایش تراکم میزبان یا آفت، بسرعت  واکنش نشان دهد و جمعیت خود را افزایش دهد. وقتی که جمعیت میزبان کاهش پیدا می‌کند جمعیت دشمن طبیعی یا پارازیتوئید یا پرداتور هم کاهش پیدا کند.

6) ظرفیت تولید مثل؛ سرعت رشد جمعیت دشمن طبیعی باید برابر یا بیشتر از میزبان یا آفت باشد.

مثلاً اگر آفتی در یک محدوده زمانی می‌تواند 20 نتاج ماده تولید کند دشمن طبیعی آن هم حداقل باید 20 نتاج ماده تولید کند تا دشمن طبیعی مؤثر باشد.

7) قدرت جستجوگری؛ دشمن طبیعی مطلوب باید قادر باشد میزبان یا آفت را در تراکم‌های پایین پیدا کرده و آن‌ها را مورد حمله قرار دهد یا پارازیته کند. دشمنان طبیعی مؤثر از قدرت جستجوگری بالایی برخوردارند و می‌توانند جمعیت میزبانشان را در سطوح پایین تحت کنترل در بیاورند. درحالیکه دشمنان طبیعی که از قدرت جستجوگری پایینی برخوردارند عموماً قادر به پیدا کردن میزبان در تراکم‌های پایین نیستند.

8) اختصاصی بودن میزبان؛ مؤثرترین دشمنان طبیعی مونوفاژ هستند. دشمنان طبیعی با طیف میزبانی محدود نسبت به دشمنان طبیعی با طیف میزبانی وسیع در کنترل آفات موفق‌تر هستند.

دشمنان طبیعی که طیف میزبانی وسیع دارند خیلی در کنترل آفات مؤثر نیستند. دشمنان طبیعی پلی‌فاژ بدلیل اینکه در روی یک میزبان تمرکز پیدا نمی‌کنند عموماً قادر به کنترل یک آفت خاص نیستند. و نمی‌توانند به سرعت به تغییرات جمعیت یک آفت خاص واکنش نشان دهند. در حالیکه دشمنان طبیعی مونوفاژ و در مواردی الیگوفاژها بسرعت به تراکم جمعیت میزبان خودشان واکنش نشان می‌دهند.

9) هیپرپارازیتیسم؛ هیپرپارازیتیسم رشد و نمو یک پارازیتوئید روی یک پارازیتوئید دیگر است و به عنوان یک پدیده منفی در برنامه‌های کنترل بیولوژیک قلمداد می‌شود.

آفات گیاهان زینت2

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 3

آفات گیاهان زینتی

جلسه سی و چهارم

مروری بر جلسات گذشته

مقدمه :

در این جلسه جمع بندی نهایی از سی و سه جلسه را خواهیم داشت.

حشرات بزرگترین گروه جانوری در روی کره زمین هستند و از جنبه‌های مختلفی با زندگی انسان ارتباط دارند. اکثر حشرات مفید هستند. تعداد بسیار زیادی از حشرات پارازیتوئید یا پرداتور هستند و تعدادی نیز گیاهخوارند، اگر چه گونه‌های گیاهخوار عموماً آفت محسوب نمی‌شوند. تعداد گونه‌های آفت در رده حشرات در مقایسه با مجموع گونه‌ها اندک است. بعبارتی تعداد زیادی از گونه‌های گیاهخوار بر حسب بیولوژی خودشان فقط از گیاهان تغذیه می‌کنند ولی خسارت اقتصادی به آن‌ها وارد نمی‌کنند. هم‌چنین در مورد خصوصیات مورفولوژیک و بیولوژیک حشرات و سایر بندپایان مخصوصاً کنه‌ها مطالبی ارائه شد. توضیحاتی درباره‌ی بخش‌های مختلف بدن حشرات، خصوصیات ساختمانی بدن حشرات و کنه‌ها داده شد. در طی جلسات متعدد در مورد رده بندی حشرات صحبت شد. تعدادی از حشرات، در رده اینسکتا(Insecta) گیاهخوار هستند. مثل راسته اورتوپترا (Orthoptera)، اما در رده همی‌پترا (Hemiptera) تعدادی گیاهخوار و تعدادی شکارگر هستند.

- در راسته‌هایی مثل راسته ادوناتا (Odonata) یا طیاره‌مانندها، همه گونه‌ها بدون استثنا در مرحله پورگی و در مرحله حشره کامل از سایر بندپایان تغذیه می‌کنند. راسته‌های هایمنوپترا (Hymenoptera) یا بال‌غشائیان یکی از مفیدترین راسته‌های رده Insecta ) یا حشرات هستند. اکثر حشرات مفید که برای کنترل بیولوژیک آفات مورد استفاده قرار می‌گیرند، متعلق به راسته بال‌غشائیان یا زنبورها هستند.

در ادامه در مورد کنترل حشرات به روش‌های مختلف صحبت شد. علی رغم استفاده گسترده از سموم در مبارزه با آفات، این ترکیبات باعث بر هم خوردن تعادل اکولوژیک و اثرات زیان‌بار زیست‌محیطی می‌شوند. بطوریکه سموم عموماً باعث خلق آفت شده و سمپاشی علیه تعداد زیادی از آفات در طی سالیان متمادی باعث مقاوم شدن آفات در مقابل این سموم شده است. در طی جلسات بعدی در مورد کنترل بیولوژیک و سایر روش‌های مختلف صحبت شد. مهم‌ترین روش کنترل گلخانه‌ای، روش کنترل بیولوژیک یا استفاده از دشمنان طبیعی است.

مهم‌ترین آفات محصولات گلخانه‌ای و گیاهان زینتی متعلق به راسته هوموپترا (Homoptera) یا جوربالان است. که این راسته‌ها در برگیرنده پسیل‌ها، سفید بالک‌ها، شته‌ها و شپشک‌ها است.

مهم‌ترین دشمنان طبیعی آفات محصولات گلخانه‌ای و گیاهان زینتی زنبورهای پارازیتویید، بال‌توری‌ها، کفشدوزک‌ها، دوبالان و تعدادی از کنه‌ها هستند. مهم‌ترین دشمنان طبیعی متعلق به راسته (Hymenoptera) مخصوصاً خانواده‌های اِنسیرتیده (Encyrtidae) و آفیلینیده (Aphelinidae) هستند. در مواردی بعضی از خانواده‌های دو بالان مثل سسیدومیده (Cecidomyiidae) گونه آفیدولتس آمیدومیزا(Aphidoletes amidomyza) و هم‌چنین (Chrysoperla carnea)  بعنوان یک بال‌توری که متعلق به راسته نوروپترا است، اشاره شد. هم‌چنین به قارچ‌های کنترل کننده‌ی حشرات نیز اشاره شد.

دستیابی به تکنولوژی تکثیر انبوه دشمنان طبیعی آفات محصولات گلخانه‌ای یکی از شروط اصلی موفقیت در کنترل بیولوژیک این گروه از آفات می‌باشد. استفاده از گیاهان مقاوم به آفات و کنترل زراعی از دیگر روش‌های مهم مبارزه با آفات محصولات گلخانه‌ای و گیاهان زینتی است. از جمله روش‌های بسیار جالب روش رهاسازی نرهای عقیم است، که البته تاکنون در مورد کنترل آفات گیاهان گلخانه‌ای و زینتی مورد استفاده قرار نگرفته است.

از روش‌های دیگری مثل فرومون‌ها برای اختلال در جفت‌گیری و اختلال در رفتار طبیعی حشرات برای کنترل آن‌ها نیز استفاده می‌شود.

نهایتاً گفته شد که در کنترل آفات هیچگاه بر یک روش خاص پافشاری نکنید. استراتژی صحیح در مبارزه با آفات محصولات گلخانه‌ای و گیاهان زینتی مدیریت تلفیقی آفات یا استفاده از روش‌‌های مختلف می‌باشد.

راهبردهای مدیریت تلفیقی آفات

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 11

راهبردهای مدیریت تلفیقی آفات (IPM) در کنترل جوندگان مضر کشاورزی

By اکرم اسدی | On June 22, 2007 | In علوم کشاورزی | Rated

    1. مقدمه جوندگان در سطح وسیعی به محصولات، قبل و بعد از برداشت خسارت می زنند. با توجه به این برآورد می شود در هر سال 20 درصد ذخایر غذایی جهان توسط جوندگان مصرف یا آسیب می بیند. جدی ترین مشکلات ایجاد شده توسط جوندگان در زمین های کشاورزی بر سر محصولات گرمسیری کشتزارهایی مانند نیشکر، درخت خرما، کاکائو و قهوه و همچنین برنج، سایر غلات و محصولات غذایی اتفاق می افتد. بطوری که آب و هوای گرمسیری امکان گسترش گونه های زیادی از جوندگان را فراهم می سازد و عملا جوندگان در هر شرایط آب و هوایی، به غلات و سایر محصولات در انبارها و مزارع حمله می کنند . بررسی ها، میزان آسیب محصولات توسط جوندگان را مشخص کرده است و سطوح قابل توجهی را در برخی نواحی نشان می دهد. در جدول 2 نمونه هایی از محصولات مناطق ویژه و سطوح آسیب توسط گونه های مختلف جوندگان نشان داده شده است.

2. راهبردهای مدیریت تلفیقی آفات (IPM) در کنترل جوندگان مضر کشاورزی مؤثرترین و اقتصادی ترین راهبردهای کنترل صحیح جوندگان استفاده از مدیریت تلفیقی آفات (IPM) می باشد. برای حفاظت محصولات از آسیب جونده در انبار، اقدامات احتیاطی جلوگیری کننده برای کنترل هجوم و جلوگیری از استقرار و تثبیت در اولین مکان مفید خواهد بود. اقدامات اصولی شامل حذف منیع غذایی و کاهش تعداد پناهگاه ها است. در صورت امکان، محصولات می باید در بسته های کاملا مقاوم در برابر جونده انبار شوند. درها، پنجره ها و دیوارها می باید نفوذناپذیر باشد و هر سوراخی در ساختمان مسدود شود . جوندگان می توانند به آسانی وارد هر سوراخی در ساختمان( یک متر زیر یا بالای سطح زمین) شوند. تمام راههای ورودی بایستی مسدود شوند، زیرا جوندگان می توانند به سوراخهایی به کوچکی 6 میلی متر وارد شوند. سوراخ ها بایستی با پوشش آهنی، ورقه های فلزی گالوانیزه شده یا ملات سیمانی مسدود شوند. در نواحی ورودی انبار به خصوص در شرایطی که ساختمان بیرونی مسقف نشده است، کالاهای انبار شده روی عایق هایی گذاشته شوند یا در کانتینرهای مقاوم به موش مسدود شوند. هر ریخت و پاش در بیرون انبار بایستی بطور منظم پاکسازی شود، زیرا جوندگان را جلب خواهد کرد. زباله های محوطة بیرونی و به هم ریختگی، پناهگاه بالقوه ای برای جوندگان فراهم می کند که می باید برطرف شوند. علف های هرز و متراکم یا پوشش گیاهی دائمی بلند در حدود 3 تا 10 متری محوطة بیرونی انبارها قطع شده و شاخه های درختانی که مشرف به انبارند هرس شوند . آب راکد همچنین ممکن است جوندگان را جلب کند و تاحد ممکن از اطراف انبارها حذف شوند. برای کنترل جوندگان در زمین زیرکشت، پیشگیری و حفاظت مشکل تر است، همچنانکه در بیشتر موارد مناطق وسیعی درگیر می شوند و ممانعت عملی نیست . به هر حال چندین اقدام بازدارنده غیرشیمیایی در دسترس هستند و ممکن است به شکل مؤثری برای محصولات و در مناطق ویژه ای استفاده شوند. هر قدر که کنترل عملی است، اقدامات جلوگیری کننده ممکن است با کاهش وسعت پناهگاه در داخل و اطراف مزارع بوسیلة حذف بیش از حد پوشش گیاهی، زباله، توده های نی و جگن و غیره انجام شود. سایر اقدامات از جمله سوزاندن مزارع بعد از برداشت برای کشتن یا بیرون کردن جونده، یک روش معمول به ویژه در مزارع نیشکر می باشد. این امکان وجود دارد، قبل از کاشت ممکن است مزارع برای کشتن یا بیرون کردن جونده غرقاب شوند. در مورد بعضی از محصولات، بعد از برداشت شخم عمیق برای خراب کردن لانه ها و بیرون کردن جونده استفاده می شود. حذف باقیمانده های محصول بعد از برداشت سبب خواهد شد جونده برای غذا به جای دیگر برود و ممکن است در مورد غلات، بوسیلة چرای چهارپایان اهلی بطور موقتی یا سوزاندن به شکلی که ذکر شده در مورد مزارع نیشکر انجام شود. همچنین شخم عمیق بعد از برداشت شرایطی ایجاد خواهد کرد که باقیمانده های محصول کمتر دردسترس جوندگان قرار گیرد. در بیشتر موارد در شرایطی که جوندگان، تهدیدی اصلی برای محصولات کشاورزی می باشند، طعمه مسموم باید علاوه بر روشهای ذکر شده در بالا برای ایجاد کنترل مناسب، استفاده شود. قبل از شروع یک برنامة طعمه گذاری، گزینه های دردسترس و نقاط قوت و ضعف شان می باید ارزیابی شوند. امروزه 3 رده اصلی از سموم جونده کش وجود دارد. قدیمی ترین آنها، سموم حاد هستند که شامل ترکیباتی مانند آرسنیک، استرکنین، فسفید روی، مونوفلوئوراستات سدیم و غیره می باشد. از بین این ترکیبات فسفید روی ایمن ترین است و تنها سمی است که هنوز در تعدادی از کشورهای توسعه یافته استفاده اش مجاز می باشد. از زمان قدیم، سموم حاد برای خرید در فرم فعال تکنیکال دردسترس بوده اند و بطور قانونی یا به شکلی دیگر بوسیلة استفاده کنندگان نهایی برای مخلوط کردن با مواد غذایی متفاوت و ساخت طعمه های مورد نیاز خود استفاده می شده است. مسئله عمومی سموم حاد این است که بسیار سریع عمل می کنند و جونده ظرف مدت کوتاهی بعد از خوردن طعمه آسیب خواهد دید و پس از آن دیگر طعمه مسموم را نخواهد خورد. این اثر به طعمه گریزی معروف می باشد و در تمام سموم حاد رخ می دهد. اگر موش به میزان کافی طعمه مسموم را در اولین تغذیه نخورد، در مرحله بعد طعمه را دوباره نخواهد خورد و درنتیجه منجر به مرگش نمی شود. به دلیل وجود اثر طعمه گریزی در سموم حاد، طعمه نبایستی در کمتر از 60 روز مجددا استفاده شود و حتی با وجود این شرایط به 100 درصد کنترل در مزرعه منتج نخواهد شد. به علت اثر طعمه گریزی و اغلب کیفیت نسبتا پایین فرمولاسیون "خانگی" نتایج کنترل با طعمه های حاد خانگی تا حدودی اندک هستند. امروزه در آمریکا، فسفید روی به علت عدم وجود مشکلات باقیمانده محصول و اثرات خطر ثانویه اش (حیوانات شکارچی ممکن است از جوندگانی که در اثر سم از بین رفته اند، استفاده کنند و این مورد موجب مرگ حیوانات شکارچی شود) تنها جونده کش مجاز برای طعمه گذاری در زمین های زیر کشت است. در آمریکا فرمولاسیون پلت های آمادة فسفید روی، بسیار مطبوع و خوشایند برای جوندگان هستند و برای استفاده نسبتا ایمن و ضد آب می باشند. پلت های آمادة فسفید روی برای طعمه گذاری در مزارعی مانند مزارع نیشکر بسیار مناسب هستند.

آفات گیاهان زینتی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 15

ارتباط حشرات با زندگی انسان

 مقدمه :

در گذشته‌های دور تا کنون حشرات به شکل‌های مختلف با زندگی انسان ارتباط داشته‌اند و براساس این ارتباط حشرات را به دو گروه تقسیم می‌کنیم:

1- حشرات مفید؛

2- حشرات مضر.

   آیا تغذیه زنبورها از گل‌ها باعث خسارت به آن‌ها می شود؟

تحقیقات نشان داده است که زنبور عسل به ازای هر یک ریال عسلی که تولید می کند 4 برابر آن در افزایش کمی و کیفی محصولات کشاورزی از طریق گرده افشانی نقش دارد؛ و لذا این نظریه به هیچ وجه درست نیست. گروه دیگر از حشرات مفید، حشرات حشره‌خوار هستند و به دو گروه شکارگرها و پارازیتوئیدها تقسیم می‌شوند. حشرات شکارگر، حشراتی هستند که از طریق تغذیه حشرات آفت را مورد استفاده قرار می‌دهند و جمعیت آن‌ها را در طبیعت کنترل می‌کنند مانند کفشدوزک‌های خانواده ککسی نلیده ( Coccinellidea ) که حشرات کامل که لاروهای آن‌ها از شته تغذیه می‌کنند یا بال توری‌های خانواده‌ی کرایزوپیده ( Chrysopidae ) که آن‌ها هم شکارگر شته هستند.

 گروه دیگر از حشرات مفید پارازیتوئیدها هستند که تخم خود را بر روی بدن میزبان یا در داخل بدن میزبان قرار می‌دهند و بعد از اینکه لاروشان از داخل تخم خارج شد محتویات بدن میزبان‌شان را مورد تغذیه قرار می‌دهند و بعد از کامل شدن، و از بدن میزبان خارج می‌شوند و میزبان هم از بین خواهد رفت.

 چه حشراتی در بعضی از شرایط مفید و در بعضی از شرایط دیگر مضر می‌باشند؟

از سال 1900 تا 1920 چندین گونه از کاکتوس‌ها وارد استرالیا شدند. کاکتوس‌ها فاقد دشمن طبیعی بودند و هیچ موجود زنده‌ای از این گیاهان تغذیه نمی کرد. به همین دلیل به آفت بسیار مهمی تبدیل شدند و میلیون‌ها هکتار از مزارع استرالیا را تحت پوشش قرار دادند. بعدها محققین استرالیایی پروان‌هایی بنام ( Cactoblastis cactorum ) را وارد استرالیا کردند و کاکتوس‌ها را بطور کامل تحت کنترل در آوردند در حالیکه همین حشره ممکن است در شرایط دیگر بعنوان یک آفت مطرح شود.

 گروه دیگر از حشرات مفید، حشرات پاکسازی کننده محیط هستند و به دو گروه اصلی تقسیم می‌شوند:

 الف) حشرات مدفوع‌خوار؛ مانند سوسک‌های خانواده اسکارابیده ( Scarabaeidae )که از مدفوع جانوران در اکوسیستم‌ها تغذیه می‌کنند، و به این طریق محیط را هم از فضولات حیوانات پاک می‌کنند، و هم از افزایش جمعیت مگس‌های مضر جلوگیری می‌کنند.

 ب) حشرات لاشه‌خوار؛ مانند مگس‌های خانواده کالیفوریده ( Calliphoridea ) و سوسک‌های خانواده درمستیده ( Dermestidae ) ، که لاشه جاندارانی را که در طبیعت از بین می‌روند مورد تغذیه قرار می‌دهند و بدین ترتیب محیط را پاکسازی میکند.

گروه دیگر از حشرات مفید، حشرات خاکزی هستند بسیاری از حشرات یک بخش یا کل دوره زندگی خودشان را در داخل خاک سپری می‌کنند و از این طریق می‌توانند در بهبود خصوصیات فیزیکی خاک نقش داشته باشند.

گروه بعدی از حشرات مفید، حشراتی هستند که بعنوان غذای سایر جانداران و یا حشرات با ارزش غذایی مطرح هستند. حشرات توسط گروههای مختلفی از موجودات مورد تغذیه قرار می‌گیرند، بعنوان  مثال دوزیستان مانند قورباغه‌ها، مارمولک‌ها، بعضی از موش‌ها و بعضی از گونه‌های پرندگان به ویژه بعضی از آن‌ها که مختصراً از حشرات تغذیه می‌کنند. این پرندگان ارزش زیبایی شناختی دارند و چنانچه این حشرات در محیط نباشند این پرندگان هم که در واقع بصورت تخصصی از حشرات تغذیه می کنند از بین می‌روند.

گروه دیگر از حشرات مفید حشراتی هستند که ارزش هنری دارند مانند پروانه‌ها، حتی در شعر بسیاری از شعرای ما از پروانه استفاده شده است.

انواع حشرات

1- حشرات مفید

1- حشرات گرده افشان

2- حشرات تولید کننده فرآورده‌های تجاری و غذایی

3- حشرات حشره‌خوار   

الف- شکارگرها

 ب- پارازیتوئیدها

2-حشرات مضر

4- حشرات پاکسازی کننده محیط

الف- مدفوع‌خوار

 ب- لاشه‌خوار

5- حشرات خاکزی

6- حشراتی با ارزش غذایی

7- حشراتی با ارزش هنری 

 حشرات مضر

حشرات مضر بطور کلی به سه گروه اصلی تقسیم می شوند:

۱- حشراتی که از گیاهان تغذیه می‌کنند؛

۲- حشراتی که از فرآورده‌های انباری تغذیه می‌کنند؛

۳- حشراتی که انسان و سایر جانوران را مورد حمله قرار می‌دهند.

حال به شرح هر یک از این سه گروه می‌پردازیم.

1- حشراتی که از گیاهان تغذیه می‌کنند

الف) حشراتی که از گیاهان تغذیه می‌کنند ممکن است بصورت مستقیم به گیاه خسارت وارد کنند. مثل ملخ‌ها، لارو پروانه‌ها و سوسک‌ها که مستقیماً از بخش‌های مختلف گیاه تغذیه می‌کنند اعم از برگ، گل، میوه و چوب.

آفات پسته

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 15

- سوسک سرشاخه خوار پسته Hylesinus vestitus:

   این حشره در تمام مناطق پسته کاری کشور شیوع داشته و در مناطق پسته کاری استان کرمان به نام سوسکو نیز نامیده می شود. حشرات کامل  استوانه ای شکل و به طول 3 تا5/3 میلی متر، رنگ عمومی بدن زرد مایل به خرمائی،

ظهور حشرات کامل از اواسط فروردین است. حشرات کامل به جوانه هائی که در محل اتصال دمبرگ قرار دارند حمله کرده و با حفر دالانی کوتاه به طول 2 تا 4 سانتیمتر وارد شاخه های جوان می گردند.  سوسک ها از اواسط مهر بتدریج از کانالهای تغذیه ای خود در روی درختان پسته خارج شده و به سمت چوب های تازه هرس شده و یا چوب هائیکه که در طی همان سال خشک شده اند هجوم آورده و با نفوذ در آنها و ایجاد کانال در داخل آنها تخم ریزی می نمایند. هر حشره ماده در حدود 80 تخم می گذارد.  لاروها در زیر پوست شاخه های تازه خشک شده زندگی نموده و ضمن تغذیه دالانهائی حفر می نمایند.  زمستان گذرانی حشره به صورت لارو بوده و در اوایل بهار لاروها تبدیل به شفیره شده و سپس حشرات کامل با سوراخ نمودن پوست خارج می شوند. این آفت دارای یک نسل در سال است.

شکل‌ 10- حشره‌ کامل سوسک سرشاخه خوار پسته  

 شکل‌ 11- کانال تخم ریزی و تغذیه لارو ها

مبارزه و کنترل:

1- مبارزه شیمیائی: حشره کش آندوسولفان به نسبت 5/2 تا 3 در هزار به اضافه نفت سفید 10 تا 12 لیتر در هزار همراه با صابون مایع به مقدار5/2 در هزاردر مرحله تغذیه حشرات کامل از جوانه های پسته بر روی حشرات کامل مؤثر می باشد.

2- مبارزه غیرشیمیائی: 1- جمع آوری و سوزانیدن چوبهای خشک و تازه هرس شده

2- تله گذاری چوبهای خشک و تازه هرس شده بصورت ماهیانه از مهر تا اسفند وجمع آوری و سوزانیدن چوبهای تله گذاری شده

2- سوسک طوقه و ریشه پسته (کاپنودیس) Capnodis sp.:

   این آفت در نواحی پسته کاری قزوین، کرمان، فارس، دامغان، استانهای مرکزی و خراسان انتشار دارد. حشرات کامل به طول 35 تا 38میلی متر، رنگ عمومی بدن سیاه مات و دارای لکه های سفید و پراکنده می باشد. حشرات بالغ از اواسط اردیبهشت ظاهر شده و ظهور حشرات ماده تدریجی بوده و حتی در اواخر تابستان نیز آنها را مشاهده نمود. تخمگذاری معمولا در اطراف طوقه و در شکافهای پوست تنه درختان مسن و یا در شکاف خاک و به ندرت' روی برگها و شاخه ها صورت می گیرد. حشرات کامل از برگ درختان میزبان تغذیه نموده و تغذیه لاروها از قسمتهای چوبی طوقه و ریشه درختان پسته صورت می گیرد. این حشره یکی از عوامل خشک شدن درختان پسته محسوب می گردد. این آفت داری یک نسل در طی 2 تا 3 سال می باشد.

شکل‌ 12- حشره‌ کامل کاپنودیس پسته                     شکل‌ 13- نحوه خسارت

مبارزه و کنترل:

1- مبارزه شیمیائی: با توجه به دوره خروج طولانی مدت حشرات کامل در این مرحله مبارزه شیمیائی نتیجه مناسب و مطلوبی ندارد. استفاده از لیندین 10 در هزار (ریختن 10 تا 15 لیتر از محلول سمی داخل تشتک در پای طوقه درختان) در از بین بردن تعدادی از لاروهای آفت مؤثر است.

2- مبارزه غیرشیمیائی: 1- تقویت درختان با تغذیه و آبیاری مناسب و بموقع