لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 3
دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان
گروه عمران
گزارش کارآزمایشگاه مکانیک خاک
نام آزمایش: تعیین دانسیته خاک درمحل به روش مخروط ماسه (AASHTO-196-ASTM-1556)
نام دانشجویان: عبدالبصیردلیجه ــــ محمد علی نسیمی
مقطع تحصیلی: کارشناسی پیوسته
نام گروه: C1
تاریخ انجام آزمایش:87/2/29
تاریخ تحویل آزمایش:87/3/4
هدف ازآزمایش:
این آزمایش برای تعیین دانسیته خاک در محل می باشد . استفاىه از این روش محدود می شود به خاکهایی که درشت دانه ان 50 میلی متر 2 اینــچ باشد . اساس آزمایش برای اندازه گیری دانسیته خاکهای کوبیده شده به هنگام اجرای خاکریز ها و روسازی راهها به کار می رود.
این آزمایش می تواند بعنوان معیاری از کوبیدگی خاک برحسب دانسیته و یا درصد تراکم نسبت به آزمایش تراکم آزمایشگاهی یکار می رود . معمولا این آزمایش برای خاک های غیر اشباع کاربرد دارد .
لوازم آزمایش:
1 . سینی دانسیته: یک صفحه فلؤی که داخل ان یک سوراخ 4 اینچ وجود دارد.
2 . سندباتل : شامل یک استوانه فلزی به ظرفیت 4 کیلوگرم وقسمت جدا شونده که دارای شیر خروج ماســه با دهــانه 12.6 میلی متر می باشد .
3 . برای تعیین وزن مخصوص ماسه از کن یا ظرف فلزی استوانه ایی
استفاده می شود .
4 . ماسه : ماسه دانسیته باید تمیز – خشک و روان و شسته باشد ومعمولا از الکهای 16 ـ 36 یا 25ـ 52
استفاده می شود . هر 14 روز یکبار بایستی ماسه را الک کرد .
5 . گرم خانه یا اون : همراه با کنترل کننده ترموستاتی است که دارای قابلیت کنترل دما درمحدوده 110+-5 درجه می باشد. خاکهای گچی وآهکی در دمای بالا پودر می شوند که دمای 60درجه برای این خاکها مناسب است .
6 . قوطی درصد رطوبت
7 . ترازو با دقت 0.01
8 . قلم – چکش – کاردک- کیسه - سطل درب دار .
شرح آزمایش:
سینی مخصوص را روی خاک قرار داده با قلم و چکش کودالی به عمق تقریبی 15 سانتی متر حفاری کرده
خاک آن را داخل تشت ریخته و وزن می کنیم . ظرف مخروط وستون ماسه را که قبلا وزن کل آن را
مشخص کردیم روی سوراخ می گذاریم وپیچ تخلیه را باز می کنیم تا ماسه داخل گودال بریزد هر وقت
ماسه متوقف شد پیچ تخلیه را می بندیم. سپس وزن ظرف و ماسه باقیمانده داخل آنرا اندازه گیری می کنیم.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 4
گزارش کار آزمایشگاه مکانیک خاک
نام آزمایش : برش مستقیم
نام استاد :
مهندس محسنی
نام دانشجو:
اشراقی
امامی
رفیعی
گروه :H1
تاریخ انجام آزمایش : 26/9/1388
تاریخ تحویل گزارش کار : 3/10/1388
هدف آزمایش : این آزمایش برای تعیین سرعت و مقدار فشردگی خاک قرار می گیرد وقتیکه تحت تاثیر بارگذاری محوری از تغییر شکل افقی خاک جلوگیری بعمل آید و زهکشی در جهت قائم نیز انجام شود.
وسایل آزمایش : 1_ دستگاه بارگذاری_ 2_ دستگاه تحکیم_ 3_ سنگ های متخلخل_ 4_ گرمخانه _ 5_ترازو- 6- اسپاتل_ 7_ کارد 8_کاردک_ 9_ اره سیمی_ 10_ قوطی تعیین رطوبت
تصاویر وسایل آزمایش :
توضیح وسایل اصلی آزمایش : 1_ دستگاه بارگذاری که شامل بازو برای اندازه گیری تغییر فشار با وزن های مختلف بکار می رود همچنین دارای یوغ برای تغییر شکل نمونه بکار می رود. وسیله مخصوص از یک سری وزنه های مناسب که طبق رابطه حداقل قطر 2 اینچ می باشد. برای طراحی برج ها و سازه های بزرگ از بار 8، 16 و 32 استفاده می شود.
0.25
0.5
1
2
4
8
16
32
1
2
4
8
16
32
64
128
برای فک بالایی تا وزن 4 کیلوگرم می باشد و علت آن برای باربرداری نمونه می باشد. با یک سری وزنه های مناسب برای وارد نمودن بار عمودی بر روی این نمونه وزنه ها می بایست بار موردنظر را برای مدت زمان طولانی با خطای کم وارد نمود. 2_ دستاه تحکیم که نمونه جهت فشرده شدن در آن قرار می گیرد و دارای قسمت های زیر است. الف) بدنه که ظرف استوانه ای است که در داخل آن رینگ جا داده می شود به جدار ظرف استوانه ای دو عدد پیزومتر جهت مشاهده سطح آب نصب شده است و حد فاصل بین رینگ نمونه و جدار ظرف استوانه ای آب ریخته می شود. در نتیجه نمونه در طول آزمایش همیشه در داخل آب اشباع می باشد. ب)رینگ نمونه که از برنج یا فلز زنگ نزن ساخته شده و نمونه را در بر می گیرد. رینگ بر روی کف ظرف استوانه ای بحالت شناور باقی می ماند و نمونه باید با شرایط زیر مطابقت داشته باشد که متناسب با حداقل قطر نمونه 2 اینچ باشد. 3_ سنگ های متخلخل که جنس آنها از سیلیکون کاربید، اکسید آلمینیوم یا فلزی ساخته شده است که مواد موجود در خاک یا همچنین رطوبت موجود در خاک روی آنها تاثیری ندارد. قطر آنها در بالای نمونه 0.2 تا 0.5 میلیمتر کوچکتر از قطر رینگ است. ضخامت سنگ های متخلخل که حداقل باید انقدر باشد که در اثر بارگذاری نشکند. 4_ صفحه سربار که این صفحه فلزی ضد زنگ و به قطر سنگ متخلخل بالایی می باشد. بار وارده از طریق یک گلوله فلزی به صفحه سربار وارد می شود. در نتیجه از شکسته شدن سنگ متخلخل بالایی ممانعت بعمل می آید. استوانه ای است با لبه تیز که میتوان بوسیله آن نمونه اولیه را که قطر آن بمراتب بیشتر از قطر داخلی رینگ نمونه است براحتی و کمترین دستخوردگی بریده و باندازه قطر داخلی رینگ در آورده و سپس از داخل آن در آورده سطح داخلی استوانه تراش دهنده باید کاملا صیقلی شده و با ماده ای که حداقل ضریب اصطحکاک آن پوشانیده شده باشد. 5_ ترازو که باید دقت 0.01 گرم داشته باشد. 6_ گیچ اندازه گیری تغییر ضخامت نمونه که با دقت 0.85 میلیمتر باید بکار برده شود.
شرح آزمایش :
ابتدا نمونه را بوسیله تراش دهنده از u_4 پورکاترو، شلبی گرفته و داخل قاب تحکیم قرار می دهیم و در آب جوشانده و سپس آنرا کاملا اشباع می کنیم سپس سنگ متخلخل را در قالب دستگاه می گذاریم و کاغذ صافی را باندازه سنگ متخلخل برش داده و سپس نمونه را روی سنگ متخلخل قرار داده و مجددا بر روی نمونه کاغذ صافی قرار می دهیم و بعد از آن o رینگ را داخل قالب نگاه داشته و جهت نگاه داشتن نمونه در آنرا محکم می کنیم سپس قالب سربار را روی سنگ متخلخل می گذاریم. وزنه ها را یکی یکی می گذاریم و در زمان های 0.25، 0.5، 1، 2،4،8،15،30،60،120،240،140 دقیقه یادداشت میکنیم. نمودار های پیش تحکیم یافته دارای قوس بیشتری است ولی نمودار عادی تحکیم یافته قوس کمتری دارد. فرمول خاک های پیش تحکیم یافته :
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 11
تعیین موقعیت بهینه مهار بازویی در ساختمان های بلند
مرتضی کاظمی تربقان،دانشجوی کارشناسی ارشد سازه،دانشگاه علوم وفنون مازندران
چکیـده
سازه های بلند دارای فرم های سازه ای مختلفی می باشد.یکی از این فرمهای سازهای، سازههای با مهار بازویی میباشد این فرم سازهای دارای یک هسته مرکزی که متشکل از دیوارهای برشی و یا قابهای مهاربندی شده میباشد، که هسته مرکزی توسط خرپاهای بازو مانند یا شاه تیرهایی به نام مهار بازویی به ستونهای خارجی متصل میشود.این مهارها از چرخش هسته جلوگیری می کنند و باعث می شوند که تغییر مکان های جانبی و لنگر های هسته از حالتی که به تنهایی بارها را تحمل می کند کمتر گردد.از سازههایی که این فرم سازهای را دارا بودند میتوان به ساختمان WTC در آمریکا اشاره نمود.
در این پژوهش موقعیت بهینه مهار بازویی با استفاده از روشهای متعارف موجود درحالت های استفاده از یک و دو مهار بازویی مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته است.همچنین تاثیر انواع بارگذاری جانبی بر این موقعیت بهینه نیز مورد ارزیابی واقع شده است.
پارامتری که مبنای تعیین این موقعیت بهینه قرارگرفته شده است،تغییر مکان جانبی بالای سازه می باشد.
کلمات کلیدی:مهار بازویی،قاب محیطی،هسته،موقعیت بهینه
مقدمـه
هنگامی که فرم سازهای،شامل قاب محیطی و هسته میباشد، جهت انتقال نیروها از قاب محیطی به هسته بایستی از یک تیر عمیق به نام مهار بازویی استفاده نمود. هنگامی که ساختمان تحت اثر بار افقی قرار میگیرد، مهارهای بازویی از چرخش هسته جلوگیری میکنند و باعث میشوند که تغییر مکانهای جانبی و لنگرهای هسته از حالتی که به تنهایی بارها را تحمل میکند کمتر گردد.یکی از مهم ترین مسا یل در این فرم سازه ای تعیین موقعیت بهینه مهار بازویی می باشد.در این پژوهش سعی شده است این موقعیت با استفاده از روش های متعارف موجود تعیین گردد.هم چنین اثر انواع بارگذاری بر موقعیت بهینه مهار بازویی مورد بررسی قرارگرفته شده است.نرم افزار استفاده شده جهت آنالیز ETABS می باشد.شایان ذکر است، پارامتری که مبنی تصمیمگیری در تعیین موقعیت بهینه مهار بازویی در این پژوهش قرار گرفته است، تغییر مکان افقی بالای سازه میباشد.
فرضیات آنالیـز
1ـ رفتار سازه الاستیک خطی در نظر گرفته شده است.
2ـ از سختی خمشی کفها صرفنظر شده است.
3ـ مهارهای بازویی به صورت صلب، به هسته و هسته به صورت صلب، به پی متصل شده است.
4ـ خواص هندسی مقطع هسته، ستونها و مهارهای بازویی، در راستای ارتفاع یکنواخت در نظر گرفته شده است.
5ـ مهار بازویی صلب در نظر گرفته شده است.
با فرضهایی انجام شده، مدل تحلیلی برای مثال مزبور، یک تیره طره مقید بوده، که میتوان از روشهای کلاسیک موقعیت بهینه مهار بازویی را تعیین نمود.
تعیین موقعیت بهینه مهار بازویی
در ابتدا، روابط کلی جهت تعیین موقعیت بهینه مهار بازویی ارائه شده است. و سپس این موقعیت بهینه در حالتهای مختلف و براساس روابط ارائه شده تعیین میگردد.
تعیین لنگرگیرداری اعمالی از مهار بازویی به هسته
برای نشان دادن روش آنالیز، از یک سازه با دو مهار بازویی استفاده شده است (شکل1). آنالیز سازههایی با کمتر یا بیشتر از دو مهار بازویی را نیز میتوان براساس همین روش محاسبه نمود.
جهت بدست آوردن لنگر گیرداری اعمالی از مهار بازویی به هسته، از روابط سازگاری تعادل بین چرخش هسته و چرخش مهار بازویی در هر تراز مهار بازویی استفاده میشود. چرخش هسته برحسب تغییر شکل خمشی آن، و چرخش مهاربازویی برحسب تغییر شکلهای محوری ستونها و خمش مهار تعریف میگردد. [1]
میزان چرخش هسته را میتوان با استفاده از روش لنگر ـ سطح در ترازهای مختلف تعیین نمود.
(1)
(2)
در روابط فوق:
EI = صلبیت خمشی کل هسته
H = ارتفاع کل هسته
= چرخش هسته در تراز 1
= چرخش هسته در تراز 2
= شدت بار افقی
و = فاصله مهارهای بازویی 1 و 2 از بالای هسته
و = لنگرهای گیرداری مهارهای بازویی 1 و 2 در اتصال به هسته.
چرخش مهارهای بازویی شامل دو مولفه میباشد: یک چرخش ناشی از تغییر شکلهای محوری ستونها و یک چرخش، ناشی از خمش مهار بازویی. با توجه به فرض صلبیت مهار بازویی، چرخش ناشی از خمش مهار بازویی صفر میباشد. [2]
در نتیجه چرخش انتهای داخلی مهار بازویی در ترازهای مختلف را میتوان از روابط زیر تعیین نمود:
(3)
(4)
که در روابط فوق K عبارت است از
(5)
حال با مساوی قرار دادن چرخش هسته و مهارهای بازویی در ترازهای مختلف خواهیم داشت:
چرخش در تراز 1
چرخش در تراز 2
پس از سادهسازی روابط (6) و (7) و حل همزمان آنها میتوان مقادیرM1 و M2 را نیز محاسبه نمود
پس از تعیین لنگرهای گیرداری، لنگر موجود در هسته به صورت زیر بدست میآید:
(8)
تعیین تغییر مکان افقی
تغییر مکان افقی سازه را میتوان با استفاده از نمودار لنگر خمشی مربوط به هسته و از روش لنگر ـ سطح محاسبه نمود.
با توجه به اینکه محاسبه رابطه عمومی تغییر مکان در ارتفاع سازه بسیار پیچیده خواهد بود، لذا، تنها جابهجایی بالای سازه تعیین میشود. [3]
(9)
لازم به ذکر میباشد، جمله اول رابطه (9)، تغییر مکان بالای هسته ناشی از بار گسترده یکنواخت میباشد، و چنانچه نوع بارگذاری تغییر نماید، آن عبارت نیز تغییر خواهد نمود.
تعیین موقعیت بهینه مهار بازویی
برای تعیین موقعیت بهینه مهار بازویی بایستی محلی را پیدا نمود، که چنانچه مهار بازویی در آن محل قرار گیرد، تغییر مکان افقی بالای سازه کمترین مقدار خود را داشته باشد. تعیین این محل با حداکثر نمودن میزان کاهش جابهجایی[ دومین جمله سمت راست رابطه (9)] صورت میگیرد. [4]
برای یک سازه با دو مهار بازویی، دومین جمله رابطه تغییر مکان(رابطه 9) با مشتقگیری، ابتدا نسبت به و سپس نسبت به به حداکثر مقدار خود میرسد، در نتیجه:
(10 الف)
(10 ب)
با حل همزمان روابط(10) مقادیر و که مبین ترازهای بهینه مهارهای بازویی میباشند تعیین میشود.
تعیین موقعیت بهینه مهار بازویی دریک سازه تحت بار جانبی گسترده یکنواخت
بر طبق آنچه قبلاً توضیح داده شد میتوان موقعیت بهینه مهار بازویی در یک سازه تحت بار جانبی گسترده یکنواخت ( شکل2) را به صورت زیر تعیین نمود:
شکل 2 سازه با یک مهاربازویی تحت بار جانبی گسترده یکنواخت
با توجه به روابط ذکر شده تغییر مکان بالای سازه در این حالت برابر است با:
(11)
با مشتق گرفتن از رابطه (11) نسبت به x و برابر صفر قرار دادن آن، موقعیت بهینه مهار بازویی محاسبه میگردد.
(12)
حال جهت بررسی نتیجه بدست آمده از حالت تئوری و مدل واقعی، یک قاب صلب 50 طبقه، که در دهانه وسط آن یک دیوار برشی به عنوان هسته قرار دارد به وسیله نرمافزار مدل گردیده، و مهار بازویی در طبقات مختلف قرار داده شده و در هر یک از حالات تغییر مکان افقی بالای سازه اندازهگیری شده است. نتایج حاصل از این اندازهگیریها را میتوان در شکل (3) مشاهده نمود. جهت سهولت در مقایسه، نمودار برحسب تغییر مکان افقی بالای سازه هنگامی که مهار بازویی در آن تراز واقع شده باشد، مقیاس شده است در ادامه با توجه به اینکه از سختی خمشی کف صرفنظر شده است، یک مهار بازویی در بالای سازه قرار داده شده است، و مهار بازویی دیگر در ترازهای مختلف جابه جا شده است. که میتوان نتایج حاصل از این آنالیز را نیز در شکل (3) مشاهده نمود.
شکل 3 موقعیت بهینه مهار بازویی در یک سازه تحت بار جانبی یکنواخت
تعیین موقعیت بهینه مهار بازویی در سازه غیر یکنواخت
در مبحث قبل موقعیت بهینه مهار بازویی هنگامیکه سطح مقطع اعضا ثابت بود مورد بررسی واقع شد، ولی با توجه به اینکه استفاده از سطح مقطع ثابت باعث غیراقتصادی شدن سازه میگردد. به منظور مقایسه و درک اثر تغییر در سطح مقطع ستونها، در این قسمت همان سازه در نظر گرفته می شود،
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 70
برای تعیین ضخامت مؤثر سنگفرش پیاده روی موجود بر حسب ضخامت HMA، یک یا چند ضریب تبدیل باید یافت شود. اگر پیاده روی موجود عمق کامل باشد، روش 1، بر اساس شاخص سرویس دهی موجود (PSI) روی موجود، می تواند برای تعیین ضریب تبدیل بکار برود در غیر اینصورت، روش 2 بر اساس شرایط فردی هر لایه، باید بکار برود تا ضریب تبدیل هر لایه مشخص گردد.
روش1: شکل 13.2 ضرایب تبدیل C را برای پیاده روهای آسفالت با عمق کامل بر اساس پیاده رویی موجود در زمان over lay را می دهد، دو منحنی در شکل، تفاوت در عملکرد را پس از قرار دادن over lay را نشان می دهد. منحنی بالایی، خط A، پیاده روها را با یک میزان کاهش یافته تغییر در PSI در مقایسه با میزان تغییر آنها قبل از over lay را نشان می دهد. منحنی پایینی، خط B، یک میزان تغییر در PSI حدود همان مقدار قبل از over lay را نشان می دهد و بنابراین تا حدی محافظه کارانه است. انتخاب بین دو منحنی موضوع قضاوت و تجربه است. ضرایب تبدیل نشان داده شده در شکل 13.2 فقط برای HMA بکار می رود. اگر مخلوط های آسفالت امولسینهای شده استفاده شوند، ضرایب اکی والان نشان داده شده در جدول 13.2 باید استفاده گردد. ضخامت مؤثر هر لایه موجود با ضرب کردن ضخامت واقعی هر لایه در ضریب تبدیل و ضریب اکی والانسی مناسب بدست می آید. کل ضخامت مؤثر توسط
جمع کردن ضخامت مؤثر مجزایی تمام لایه های سنگفرش بدست می آید:
(13.5)
h و c وE ضخامت، ضریب تبدیل و ضریب اکی والانسی لایه i وn تعداد کل لایه ها است.
مثال13.2:
عمق سنگفرش آسفالت(عمق کامل) شامل یک HMA 2 اینچ و یک بستر base آسفالت امولسیفای نوع II اینچی6 قرار است روکش over lay شود.
جواب:
از شکل 13.2، بر اساس خطA و 0.6 بر اساس خط B است.از جدول 13.2، ، از معادله 13.5، . بر اساس خط A و . بر اساس خط B است. اگر c متوسط بکار رود .
روش2 : در این روش شرایط هر لایه مجزا ارزیابی می شود و ضریب تبدیل
مناسب c از جدول 13.3 بدست می آید. شبیه به معادله 13.5 ضخامت مؤثر چنین بدست می آید:
(13.5)
روش 2 می تواند برای سنگفرش های عمق کامل استفاده شود. اگر PSI معلوم باشد. هر دو روش 1 و2 استفاده و مقایسه شود. اگر چه تغییرات در مقادیر نشان داده شده در جدول 13.3 بر اساس تحلیل شهودی است، ولی تجربه نشان داده است که آنها برای طراحی over lay مفید می باشند.
مثال 13.3
ضخامت مؤثر یک سنگفرش شامل یک سطح 4 in HMA ای، یک بستر 6 in ای(152mm) و یک زیر بستر sub base قلوه سنگ شکسته crushed gravel را تعیین نمایید.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 3
آزمایش شماره 2 :هدف از آزمایش :
تعیین زمان گیرش سیمان با استفاده از سوزن ویکات
وسایل مورد نیاز :
1 - ترازو با دقت 1/0 گرم
2 - پیمانه مدرج شیشیه ای 250 میلی لیتری
3 - دستگاه ویکات (vicat)
شرح آزمایش :
400 گرم سیمان را با مقدار 26 درصد آن آب که از آزمایش 1 برای رسیدن به غلظت خمیر نرمال به دست آوردیم به روش استاندارد مخلوط کردیم مخلوط کردیم. به این صورت که ابتدا آب را به درون ظرف ریخته و سپس سیمان را به آن اضافه کرده و به مدت 30 ثانیه گذاشتیم تا آب را به خود جذب کند و سپس به مدت 30 ثانیه مخلوط را آرام بهم زدیم و دوباره به مدت 15 ثانیه مخلوط را به حال خود گذاشته و بعد به مدت 1 دقیقه دوباره عمل اختلاط را انجام دادیم ،آن گاه به سرعت مخلوط را به شکل توپ درآوردیم و پس از 6 بار پرت کردن آن از این دست به آن دست آن را از انتهای گشاد حلقه ی دستگاه ویکات وارد کرده و با یک حرکت خمیر اضافی را برداشتیم و ته گشاد ان را روی صفحه ی زیر دستگاه ویکات قرار دادیم و توسط ماله روی قالب را صاف کردیم.
بعد از 30 دقیقه به علت اینکه سیمان مورد استفاده ی ما تیپ 2 بود هر 10 دقیقه سوزن ویکات را رها کرده و میزان نفوذ آن را اندازه می گرفتیم که نتایج آن را در جدول زیر گردآوری کرده ایم.
نکته اینکه فاصله ی نفوذها از هم کمتر از 5/6 میلیمتر نبود و همچنین فاصله سوزن ار دیواره داخلی قالب کمتر از 10 میلیمتر نبود.
در ضمن سوزن همیشه مستقیم بوده و کج نبود و پس از هر نفوذ آن را تمیز می کردیم تا چسبیدن سیمان به آن سبب کندی نفوذ نگردد.
زمان گیرش سیمان به مقدار آب مورد استفاده ،دمای آن و همچنین دما و رطوبت هوا بستگی داشته و مقدار آن تقریبی می باشد.
ردیف
زمان سپری شده از شروع آزمایش (Min)
میزان نفوذ سوزن(mm)
1
30
40
2
40
40
3
50
40
4
60
37
5
70
34
6
80
34
7
90
34
8
100
30
9
110
30
10
120
30
11
130
28
12
140
26
13
150
24