لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 21
جامعه شناسی ترابری
با تمرکز بردو محور
دسترسی و امنیت
استاد:
مهندس گل
دانشجویان:
سینا صابریان
بهار 85
مقدمه
آنچه در این نوشتار بطور اجمالی مورد بررسی قرار میگیرد، واکاری مسائلی است که شاید تاکنون آنگونه که ایجاب میکرده، بدانهاپرداخته نشده است. تحلیل و آنالیز مسائل اجتماعی و فرهنگی در طراحیهای شهری پیش از اجرائیاتی که مهندس عمران، معماری و شهرسازی را درگیر مینماید، اهمیت دارند، چرا که اساساً ضرورت و فلسفه طرح هر پروژهای از همین ناحیه یعنی مطالعات اینچنینی نمود مییابد.
حرکت و رفت و آمد بعد از پیکره شهر، اولین منظرهای است که جلب توجه مینماید و طبیعتاً در رشتههای عمران، شهرسازی و دیگر رشتههای مرتبط با طراحی شهری، بحث حمل و نقل و رفت و آمد عمومی زمینهای است که سهم عمدهای از مطالعات این رشتهها را دربر میگیرد، اما همانگونه که یادکردیم، بررسیهای غیرفیزیکی نیز که از منظری دیگر این پدیده عمومی، یعنی رفت و آمد را نظارهگر میشود، از ضرورتی بالا برخوردار است.
اگر فرض مبنی بر وجود موجودی متحرک در حرکتهای شهر بر مدار انسان جزء فرهنگ و یا جزء اجتماع باشد، شاید موفق شدهایم تا حد بالایی منظر موردنظر را بیابیم.
مهندسی ترابری از شاخههای مهندسی عمران است که بررسی فیزیکی این مساله را به دوش میکشد، اما آنگاه منظر فیزیکی، به منظری اجتماعی تبدیل گردد، باید نام دیگری را برای این مطالعات برگزید و آن جامعهشناسی ترابری است. دراین پژوهش که اهمیت آن از دید نگارنده، طرح ضرورت توجه به این منظر مطالعاتی است، همچنین به بررسی دو مقوله شهری پرداخته شده است؛ بررسی جوانب میزان دسترسی در سکونتگاهها و محلات شهری و مطالعه امنیت تردد در معابر شهری و غیرشهری که هر دو مقوله از منظری غیرفیزیکی مورد بررسی قرار گرفتهاند. بدون شک این بخش از مطالعات و جایگیری در خورشان در مسیر ساخت و ساز شهری از مطالعه، طراحی، اجرا و سپس مدیریت شهری میتواند به شکل مطلوبی کارگشای بسیاری از مشکلات فعلی باشد.
شهر
شهر، مجموعهای از ترکیب عوامل طبیعی، اجتماعی و محیطهای ساخته شده توسط انسان است که در آن جمعیت ساکن متمرکز شده است. تعریف شهر چندان ساده نیست، چرا که از یک سو از شکلها، روحیهها، افراد، فضاهای سبز، طبیعتها و مواد طبیعی تشکیل شده و دارای ساختهایی جهانی، ریختشناسی اجتماعی، فرهنگی و اخلاقی متفاوتی است و از سوی دیگر کسانی که تعاریفی از شهر ارائه دادهاند، نیز دارای تخصصها و نگرشهای مختلفی بودهاند و هر کدام متناسب با آن دیدگاه خود را بیان نموده، اما بطور کلی شهر یک پدیده طبیعی (مجموعهای از مواد، ساختمانها، خیابانها و ...) و انسانی (شامل ظرفیت تفکر افراد، فرهنگها، الگوهای زندگی افراد و ...) است.
فرهنگ و فرهنگ شهری
جامعهشناسان، فرهنگ را مجموعهای از باورها، نمادها، ارزشها و هنجارها تعریف کردهاند که تمامی کنشهای انسانی در حیطه آن صورت میگیرد، اما فرهنگ و شهر دو پدیده مکمل هستند. میتوان گفت که شهر، صورت است و فرهنگ، محتوای آن. یعنی شهر جسم و روح، محتوای آن است. یکی جنبه خارجی و دیگری جنبه داخلی آن است.
با توجه به تعریف که در بالا ذکر شد، شهر پدیدهای فرهنگی، روانشناختی، اجتماعی و زیستی است. در این راستا «پارک» نیز اظهار میدارد که شهر محل تجمع روانها و فرهنگهاست. شهر نه تنها با فرهنگ و نیازهای مربوط به اسکان، هویت مییابد، بلکه فرهنگ نیز ویژگیهای بخشهای مادی (تمدن)و غیرمادی (روانی، اخلاقی، فکری و ....) خود را از شهر میگیرد. از این رو شهرها، فرهنگی و فرهنگها، شهری هستند. در نهایت میتوان اشاره نمود که فرهنگ عدالت اجتماعی به شیوههای نمادی شفاف و عینی بوده و درصدد ارائه بهترین شیوههای زندگی و جنبههای سکونت است.
جامعهشناسی شهری
همانگونه که اشاره گردید، شهر محل وقوع همه پدیدههای اجتماعی است و بنابراین شهر را میتوان آزمایشگاه جامعهشناسی دانست. در این راستا رشته جامعهشناسی شهری، به مطالعه و بررسی این دسته از پدیدهها مشغول است. جامعهشناسان و نظریهپردازان از مکتب شیکاگو تا دورکیم، تونیس، پارک، برگس، ویرث و دیگران از منظرهای مختلف به تحلیل و بررسی اجزایی از اجتماع شهر پرداختهاند. اما مسائلی که عموماً در این رشته مورد بررسی قرار میگیرند، مسائلی همچون سیاست شهری، فرهنگ شهری، برنامهریزی شهری، آسیبشناسی شهری، نوگرایی و فرانوگرایی شهری، نابرابری و سازمان اجتماعی، توسعه اقتصادی و مسائل دیگری که امروز در جامعهشناسی شهری نو مطرح است، همچون نوگرایی، جامعه زیستی، فعالیت سیاسی و جریانات مربوط به جامعه اطلاعاتی و ارتباطات دیجیتالی، اما در این نوشتار به طور مختصر به مسائلی از جامعهشناسی شهری اشاره میگردد که مرتبط با موضوعات موردنظر باشد.
برنامهریزی شهری
برنامهریزی، کوششهای اندیشمندانه آدمی است برای یافتن راههایی که به اتخاذ بهترین تصمیمات برای تامین رفاه و ایجاد ترقی او منجر میشود.
برنامهریزی از دیدگاه مسائل اجتماعی و اقتصادی به منظور ارتقاء سطوح مختلف زندگی جامعه به انواع زیر تقسیم میشود:
الف) برنامهریزی کلی (کلان) Marco planning
ب) برنامهریزی بخشی Sectorial planning
ج) برنامهریزی خرد Micro planning
د) برنامهریزی ملی National planning
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 21
جامعه شناسی ترابری
با تمرکز بردو محور
دسترسی و امنیت
استاد:
مهندس گل
دانشجویان:
سینا صابریان
بهار 85
مقدمه
آنچه در این نوشتار بطور اجمالی مورد بررسی قرار میگیرد، واکاری مسائلی است که شاید تاکنون آنگونه که ایجاب میکرده، بدانهاپرداخته نشده است. تحلیل و آنالیز مسائل اجتماعی و فرهنگی در طراحیهای شهری پیش از اجرائیاتی که مهندس عمران، معماری و شهرسازی را درگیر مینماید، اهمیت دارند، چرا که اساساً ضرورت و فلسفه طرح هر پروژهای از همین ناحیه یعنی مطالعات اینچنینی نمود مییابد.
حرکت و رفت و آمد بعد از پیکره شهر، اولین منظرهای است که جلب توجه مینماید و طبیعتاً در رشتههای عمران، شهرسازی و دیگر رشتههای مرتبط با طراحی شهری، بحث حمل و نقل و رفت و آمد عمومی زمینهای است که سهم عمدهای از مطالعات این رشتهها را دربر میگیرد، اما همانگونه که یادکردیم، بررسیهای غیرفیزیکی نیز که از منظری دیگر این پدیده عمومی، یعنی رفت و آمد را نظارهگر میشود، از ضرورتی بالا برخوردار است.
اگر فرض مبنی بر وجود موجودی متحرک در حرکتهای شهر بر مدار انسان جزء فرهنگ و یا جزء اجتماع باشد، شاید موفق شدهایم تا حد بالایی منظر موردنظر را بیابیم.
مهندسی ترابری از شاخههای مهندسی عمران است که بررسی فیزیکی این مساله را به دوش میکشد، اما آنگاه منظر فیزیکی، به منظری اجتماعی تبدیل گردد، باید نام دیگری را برای این مطالعات برگزید و آن جامعهشناسی ترابری است. دراین پژوهش که اهمیت آن از دید نگارنده، طرح ضرورت توجه به این منظر مطالعاتی است، همچنین به بررسی دو مقوله شهری پرداخته شده است؛ بررسی جوانب میزان دسترسی در سکونتگاهها و محلات شهری و مطالعه امنیت تردد در معابر شهری و غیرشهری که هر دو مقوله از منظری غیرفیزیکی مورد بررسی قرار گرفتهاند. بدون شک این بخش از مطالعات و جایگیری در خورشان در مسیر ساخت و ساز شهری از مطالعه، طراحی، اجرا و سپس مدیریت شهری میتواند به شکل مطلوبی کارگشای بسیاری از مشکلات فعلی باشد.
شهر
شهر، مجموعهای از ترکیب عوامل طبیعی، اجتماعی و محیطهای ساخته شده توسط انسان است که در آن جمعیت ساکن متمرکز شده است. تعریف شهر چندان ساده نیست، چرا که از یک سو از شکلها، روحیهها، افراد، فضاهای سبز، طبیعتها و مواد طبیعی تشکیل شده و دارای ساختهایی جهانی، ریختشناسی اجتماعی، فرهنگی و اخلاقی متفاوتی است و از سوی دیگر کسانی که تعاریفی از شهر ارائه دادهاند، نیز دارای تخصصها و نگرشهای مختلفی بودهاند و هر کدام متناسب با آن دیدگاه خود را بیان نموده، اما بطور کلی شهر یک پدیده طبیعی (مجموعهای از مواد، ساختمانها، خیابانها و ...) و انسانی (شامل ظرفیت تفکر افراد، فرهنگها، الگوهای زندگی افراد و ...) است.
فرهنگ و فرهنگ شهری
جامعهشناسان، فرهنگ را مجموعهای از باورها، نمادها، ارزشها و هنجارها تعریف کردهاند که تمامی کنشهای انسانی در حیطه آن صورت میگیرد، اما فرهنگ و شهر دو پدیده مکمل هستند. میتوان گفت که شهر، صورت است و فرهنگ، محتوای آن. یعنی شهر جسم و روح، محتوای آن است. یکی جنبه خارجی و دیگری جنبه داخلی آن است.
با توجه به تعریف که در بالا ذکر شد، شهر پدیدهای فرهنگی، روانشناختی، اجتماعی و زیستی است. در این راستا «پارک» نیز اظهار میدارد که شهر محل تجمع روانها و فرهنگهاست. شهر نه تنها با فرهنگ و نیازهای مربوط به اسکان، هویت مییابد، بلکه فرهنگ نیز ویژگیهای بخشهای مادی (تمدن)و غیرمادی (روانی، اخلاقی، فکری و ....) خود را از شهر میگیرد. از این رو شهرها، فرهنگی و فرهنگها، شهری هستند. در نهایت میتوان اشاره نمود که فرهنگ عدالت اجتماعی به شیوههای نمادی شفاف و عینی بوده و درصدد ارائه بهترین شیوههای زندگی و جنبههای سکونت است.
جامعهشناسی شهری
همانگونه که اشاره گردید، شهر محل وقوع همه پدیدههای اجتماعی است و بنابراین شهر را میتوان آزمایشگاه جامعهشناسی دانست. در این راستا رشته جامعهشناسی شهری، به مطالعه و بررسی این دسته از پدیدهها مشغول است. جامعهشناسان و نظریهپردازان از مکتب شیکاگو تا دورکیم، تونیس، پارک، برگس، ویرث و دیگران از منظرهای مختلف به تحلیل و بررسی اجزایی از اجتماع شهر پرداختهاند. اما مسائلی که عموماً در این رشته مورد بررسی قرار میگیرند، مسائلی همچون سیاست شهری، فرهنگ شهری، برنامهریزی شهری، آسیبشناسی شهری، نوگرایی و فرانوگرایی شهری، نابرابری و سازمان اجتماعی، توسعه اقتصادی و مسائل دیگری که امروز در جامعهشناسی شهری نو مطرح است، همچون نوگرایی، جامعه زیستی، فعالیت سیاسی و جریانات مربوط به جامعه اطلاعاتی و ارتباطات دیجیتالی، اما در این نوشتار به طور مختصر به مسائلی از جامعهشناسی شهری اشاره میگردد که مرتبط با موضوعات موردنظر باشد.
برنامهریزی شهری
برنامهریزی، کوششهای اندیشمندانه آدمی است برای یافتن راههایی که به اتخاذ بهترین تصمیمات برای تامین رفاه و ایجاد ترقی او منجر میشود.
برنامهریزی از دیدگاه مسائل اجتماعی و اقتصادی به منظور ارتقاء سطوح مختلف زندگی جامعه به انواع زیر تقسیم میشود:
الف) برنامهریزی کلی (کلان) Marco planning
ب) برنامهریزی بخشی Sectorial planning
ج) برنامهریزی خرد Micro planning
د) برنامهریزی ملی National planning
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 20
در بحث فرهنگ سیاسی محور و تفکرات از نگاه امام خمینی (ره)را بر می شماریم
وی می فرمایند با وابستگی فرهنگی و سیاسی امکان استقلال در سایر ابعاد امکان پذیر نیست و بیشترین تاکید را بر روی جوانان بخصوص قشر دانشگاه می داند و معتقد است دانشگاهیان مدیران آینده جامعه اسلامی ایران می باشند و در همین زمینه چه نکاتی اشاره می کنند که دارای اهمیت فراوان می باشد که عبارتند از :
پرهیز از تربیت خارجی و نجات از غربزدگی
معلم های متعهد عامل تربیت نسل آینده و تصفیه دانشگاه از عوامل غربزده
سیاسی بار آوردن نسل آینده و مطلع کردن آنان از مسائل روز
اعتماد به نفس دادن به آنان و استقلال طلب برآوردن جوانان در جامعه بین المل تاثیر گذار باشد.
ورود بانوان به عرصه های علمی و سیاسی
نظارت بر دانشگاهها بشکلی که افراد از (شیفته غرب نباشند) آن فارغ التحصیل می شوند فقط موافق غربی ها نباشد بلکه تعلق خاطر به جامعه خود داشته باشد.
نزدیک کردن دانشگاهیان به عنوان نمایندگان سیاسی و مذهبی ( وحدت حوزه و دانشگاه)
اما در اولین هفته های پس از وقوع انقلاب اسلامی شاهد حصابت مسئولین نظام بر روی دانشگاه را شاهد بودیم و این خود گویای این مطلب است که دانشگاه اهمیت فراوانی برای مسئولین جمهوری اسلامی داشته و به علت اینکه دانشگاه نیروی بالقوه ای در جریان انقلاب نشان داده شده است مورد توجه بسیاری از گروههای سیاسی و دولت واقع شد و اولین حرکت ها و انتخابات بعد از انقلاب انتصاب دکتر محمد ملکی به عنوان مدیریت دانشگاه تهران بود که حرکت بعدی یعنی دو هفته بعد از انتخاب مدیریت دانشگاه تهران وزارت فرهنگ و همراه با وزارت آموزش عالی را ادغام و به وزارت فرهنگ و اموزش عالی را تشکیل داد و اینها همه گویای این مطلب است که مسئولین عزم خود را جزم نموده که انقلاب را با تقویت فرهنگ علمی سیاسی دانشگاهی آغاز نماید و این خود یکی زا تاثیرات مهم بر روی رواج علم آموزی از جمله علم سیاست بوده است و قطعا جامعه ای که مبنای اساس آن علم آموزی و فرهنگ سیاسی باشد قطعا آینده ای روشنتر دارد. گرچه گروههای معارض سیاسی ابتدای انقلاب دست روی دست نگذاشتند و بیشترین ظرفیت خود را بر روی تاثیر گذار دومی دانشجویان گذاشتند و از طریق کمک های بلاعوض بدنبال جذب دانشجویان را در صور برنامه هیا خود قرار دادند و عملا در ابتدای انقلاب دانشگاهها به فضاهای مشخصی که در اختیار گروه، مختلف سیاسی قرار گرفته بود و باعث فاصله گرفتن دانشگاه از آن هدف اصلی یعنی کادر سازی برای آینده کشور شده و عملا محل برخورد را ایدئولوژی های غربی و شرقی و مخالف با انقلاب اسلامی شد و به تعبیر امام خمینی از دانشگاهها به عنوان اتاق جنگ گروه های سیاسی یاد کرده است و همین جو متشنج و سو استفاده های گروههای مختلف سیاسی باعث به تعطیل کشاندن دانشگاهها گردیده و ضربه بزرگی به روند انقلاب زده شد. اما اهم تاثیرات انقلاب اسلامی بر خلق و خوی ایرانیان اینکه ایرانیان در یک اعتماد به نفس و خود اتکائی مناسبی دست یافته اند. و این اعتماد به نفس و خود اتکائی که در عموم مردم در جریانات سیاسی رخ داده بود و تاثیری مستقیمی نیز بر مسئولین نظام گذاشته بود و مسئولین که خود نیز از میان عامه مردم به مناسب حکومتی رسیده بودند در برخوردهای سیاسی با سایر جوامع بدون در نظر گرفتن موضع ضف ایران از جنبه های اقتصادی، نظامی، سیاسی ابزار وجود می نمودند.
تنظیم می نمودند و بدون هماهنگی او حتی دست به اصلاحات داخلی کشور خود هم نمی زدند با یک چنین سخنی مواجه شدند و شاید این سخن در ذهن یک فرد مبتدی و غیر فنی در امور سیاسی یک حرف ساده تلقی شود اما از ظنر حرفه ای های سیاسی دارای بار بسیار منفی و از دید ضد امپریالیست ها بسیار مثبت تلقی می شود.
همین جمله اثرات بسیار شگرف در نوع نگرش مردم و ایران بعد از انقلاب اسلامی به کشورهای قوی داشت و با توجه به این اصل که باید جامعه به شکلی حرکت نماید و به قله های پیشرفت دست یابد که هرگز کشورهای قوی نتوانند خواسته های خود را بر کشور دیکته و تحمیل نمایند. اینها هم یکی پس از دیگری سطح بزرگ بینی را در ایرانیان بالا برد برای مثال اگر در قبل از انقلاب یک سرباز وظیفه در یکی از روستاها حرکت می کرد بسیاری از مردم بواسطه بیم داشتن از آن خود را از مسیر حرکت این سرباز دور می کردند و چنانچه در مسیر آن قرار می گرفتند به نوعی ادب توام با ترس و حساب بردن بود. اما ما شاهد این مسئله بعد از انقلاب بودیم که حتی یک شخصیت عالیمرتبه شهرستان به داخل روستا برود به نوعی امری عادی تلقی می شود الا اینکمه فردی واقعا نیازمند آن مسئول باشد احترام ویژه می گذارد اینها گویای تغییر نگرش مردم می باشد.
مورد بعدی به علت اینکه انقلابیون قبل از انقلاب مسائلی را مطرح نمودند و اذعان داشتند که درآمدهائی حاصله از فروش نفت و درآمدهای کشور هست باید وضعیت مصیتی مردم دگرگون شود و با یک
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 15
معلم محور
مقدمه:
تعلیم و تربیت عبارتست از دوباره سازی یا دوباره سازمان دادن تجربه، البته به این منظور که معنای تجربه گسترش یابد و یادگیرنده را برای هدایت و کنترل تجربیات بعدی قادر سازد. حال این سئوال پیش می آید آیا با بکارگیری روشهای معلم محور در آموزش دانشگاه (و بقیه سطوح آموزشی) می توان به اهداف مهم یادگیری دست یافت؟ که مهمترین این اهداف عبارتند از: 1. تربیت یادگیرندگان به عنوان افرادی که مشارکت پذیر باشند و احساس مسئولیت در قبال یادگیری خود نموده و یادگیری مستمر داشته باشند. 2. آیا روشهای معلم محور یادگیرندگان را وادار به پژوهش و بحث و گفتگو می کند 3. آیا روشهای معلم محور، مهارتهای ارتباطی یادگیرندگان را که سیاست گذاران آینده کشور هستند تقویت می کند و موجب می شود که به عنوان یک سرمایه اجتماعی از مهارتهای ارتباطی خود برای حل مشکلات جامعه استفاده نماید؟ 4. آیا روشهای آموزش فعلی تاکنون توانسته است به فارغ التحصیلان کمک نماید که مشکلات نوپدید در کشور خود را با مشارکت گروه های دیگر حل نمایند؟ از آنجائیکه هدف از آموزش، دستیابی به آموزش های شهروندی است و این ارزشها بر اساس فرایندی از رشد درونی یادگیرندگان تحقق می یابد لذا curriculum Development باییستی بر اساس فعالیت یادگیرندگان تدوین گردد. زیرا روشهای تدریس یکی از اجزای تدوین برنامه درسی می باشند.تمام مفهوم یا concept آموزش (Education ) دریادگیری یا Learning نهفته است. بطوریکه آموزش بدون یادگیری نه معنایی دارد و نه فایده ای. در فرایند آموزش زمانی که یادگیرنده شخصاً مشارکت دارد و در گروه های یادگیری( 12 تا 15 نفره) به فعالیت می پردازد مطالب بیشتری می آموزد و یادگیری عمیقتر خواهد بود. اگر آموزش با فعالیت یادگیرینده توام نباشد، جذب مطالب بطور عمیق صورت نخواهد گرفت و یک نوع یادگیری سطحی اتفاق می افتد.هدف غائی سیستم های آموزشی و دانشگاه ها اساساً تشکیل و تقوی ت شخصیت یادگیرند ه است. مهمترین وظیفه و رسالت دانشگاه ها فراهم نمودن فرصت های لازم برای رشد شخصی ت یادگیرندگان از طریق بکارگیری روش های تدریس دانشجو محور (Student Centered) باید دانست که شخصیت یادگیرندگان تنها از راه مشارکت فعالانه در فرانید یادگیری رشد می یابد. در مقاله حاضر روش های تدریس معلم محور با روشهای تدریس نوآور یا Innovative مقایسه شده و یکی از روش های نوآور تحت عنوان Based learning - problem یا P.B.L را با ساختار و روش پیاده کردن آن مطرح خواهد شد. با توجه به محدودیت های روشهای تدریس معلم محور شایسته است که تغییراتی در نظام آموزشی کشور بوجود آید و برنامه درسی مناسب با روشهای تدریس دانشجو محور (کامل یا تعدیل یافته) تهیه گردد تا خروجی های این برنامه که یادگیرندگان فعال و پژوهشگر می باشند تربیت شوند.
تعریف آموزش معلم –محور :
آموزشی است که در آن فعالیت های آموزش و یادگیری عمدتا به وسیله معلم هدایت می شود . معروف ترین روش آموزش معلم – محور سخنرانی است .
تعریف روش سخنرانی:
به آن دسته از فعالیت های کلاسی گفته می شود که برای گروه انجام می گیرد و عمدتا جنبه کلامی دارد . بنا به تعریف سخنرانی عبارت از ارائه دانش و اطلاعات توسط معلم به گروه یاد گیرندگان.
در روش سخنرانی معلم محتوای درس را سازمان می دهد و در اختیار دانش آموزان یا دانش جویان می گذارد و می کوشد تا آنان را نسبت به یادگیری برانگیزاند. از آنجا که سهم عمده این روش آموزشی را فعالیت های کلامی معلم تشکیل می دهد به آن روش سخنرانی می گوییم.
فنون آموزش با روش سخنرانی
1-بیان هدف های آموزشی و آماده کردن یادگیرندگان
پس از آگاه کردن یادگیرندگان از هدف ها ی درس آنان را برای یادگیری آن هدفها آماده سازید. بهترین تدبیری که در جهت آماده سازی یادگیرندگان برای یادگیری مطالب درس تازه پیشنهاد شده است مرور درسهای گذشته است .علاوه بر مرور بر درسهای گذشته طرح یک سوال یا حتی بیان یک رویداد یا یک قصه که به اطلاعات و دانش قبلی یادگیرندگان مربوط باشد روش مناسبی برای جلب توجه و آماده ساختن دانش آموزان است.
2- استفاده از پیش سازمان دهنده:
یکی از تدابیر بسیار موثر آماده سازی دانش آموزان برای یادگیری مطالب تازه ای که معلم آموزش خواهد داد استفاده از پیش سازمان دهنده است.استفاده از پیش سازمان دهنده ها عمدتا برای مطالبی که اجزاءآن قابل سازمان دادن است مفید هستند.اسلاوین (2006)گفته است استفاده از پیش سازمان دهنده بیشترین کمک را به یادگیری مطالب سازمان یافته می کند. اما برای یادگیری
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 15
معلم محور
مقدمه:
تعلیم و تربیت عبارتست از دوباره سازی یا دوباره سازمان دادن تجربه، البته به این منظور که معنای تجربه گسترش یابد و یادگیرنده را برای هدایت و کنترل تجربیات بعدی قادر سازد. حال این سئوال پیش می آید آیا با بکارگیری روشهای معلم محور در آموزش دانشگاه (و بقیه سطوح آموزشی) می توان به اهداف مهم یادگیری دست یافت؟ که مهمترین این اهداف عبارتند از: 1. تربیت یادگیرندگان به عنوان افرادی که مشارکت پذیر باشند و احساس مسئولیت در قبال یادگیری خود نموده و یادگیری مستمر داشته باشند. 2. آیا روشهای معلم محور یادگیرندگان را وادار به پژوهش و بحث و گفتگو می کند 3. آیا روشهای معلم محور، مهارتهای ارتباطی یادگیرندگان را که سیاست گذاران آینده کشور هستند تقویت می کند و موجب می شود که به عنوان یک سرمایه اجتماعی از مهارتهای ارتباطی خود برای حل مشکلات جامعه استفاده نماید؟ 4. آیا روشهای آموزش فعلی تاکنون توانسته است به فارغ التحصیلان کمک نماید که مشکلات نوپدید در کشور خود را با مشارکت گروه های دیگر حل نمایند؟ از آنجائیکه هدف از آموزش، دستیابی به آموزش های شهروندی است و این ارزشها بر اساس فرایندی از رشد درونی یادگیرندگان تحقق می یابد لذا curriculum Development باییستی بر اساس فعالیت یادگیرندگان تدوین گردد. زیرا روشهای تدریس یکی از اجزای تدوین برنامه درسی می باشند.تمام مفهوم یا concept آموزش (Education ) دریادگیری یا Learning نهفته است. بطوریکه آموزش بدون یادگیری نه معنایی دارد و نه فایده ای. در فرایند آموزش زمانی که یادگیرنده شخصاً مشارکت دارد و در گروه های یادگیری( 12 تا 15 نفره) به فعالیت می پردازد مطالب بیشتری می آموزد و یادگیری عمیقتر خواهد بود. اگر آموزش با فعالیت یادگیرینده توام نباشد، جذب مطالب بطور عمیق صورت نخواهد گرفت و یک نوع یادگیری سطحی اتفاق می افتد.هدف غائی سیستم های آموزشی و دانشگاه ها اساساً تشکیل و تقوی ت شخصیت یادگیرند ه است. مهمترین وظیفه و رسالت دانشگاه ها فراهم نمودن فرصت های لازم برای رشد شخصی ت یادگیرندگان از طریق بکارگیری روش های تدریس دانشجو محور (Student Centered) باید دانست که شخصیت یادگیرندگان تنها از راه مشارکت فعالانه در فرانید یادگیری رشد می یابد. در مقاله حاضر روش های تدریس معلم محور با روشهای تدریس نوآور یا Innovative مقایسه شده و یکی از روش های نوآور تحت عنوان Based learning - problem یا P.B.L را با ساختار و روش پیاده کردن آن مطرح خواهد شد. با توجه به محدودیت های روشهای تدریس معلم محور شایسته است که تغییراتی در نظام آموزشی کشور بوجود آید و برنامه درسی مناسب با روشهای تدریس دانشجو محور (کامل یا تعدیل یافته) تهیه گردد تا خروجی های این برنامه که یادگیرندگان فعال و پژوهشگر می باشند تربیت شوند.
تعریف آموزش معلم –محور :
آموزشی است که در آن فعالیت های آموزش و یادگیری عمدتا به وسیله معلم هدایت می شود . معروف ترین روش آموزش معلم – محور سخنرانی است .
تعریف روش سخنرانی:
به آن دسته از فعالیت های کلاسی گفته می شود که برای گروه انجام می گیرد و عمدتا جنبه کلامی دارد . بنا به تعریف سخنرانی عبارت از ارائه دانش و اطلاعات توسط معلم به گروه یاد گیرندگان.
در روش سخنرانی معلم محتوای درس را سازمان می دهد و در اختیار دانش آموزان یا دانش جویان می گذارد و می کوشد تا آنان را نسبت به یادگیری برانگیزاند. از آنجا که سهم عمده این روش آموزشی را فعالیت های کلامی معلم تشکیل می دهد به آن روش سخنرانی می گوییم.
فنون آموزش با روش سخنرانی
1-بیان هدف های آموزشی و آماده کردن یادگیرندگان
پس از آگاه کردن یادگیرندگان از هدف ها ی درس آنان را برای یادگیری آن هدفها آماده سازید. بهترین تدبیری که در جهت آماده سازی یادگیرندگان برای یادگیری مطالب درس تازه پیشنهاد شده است مرور درسهای گذشته است .علاوه بر مرور بر درسهای گذشته طرح یک سوال یا حتی بیان یک رویداد یا یک قصه که به اطلاعات و دانش قبلی یادگیرندگان مربوط باشد روش مناسبی برای جلب توجه و آماده ساختن دانش آموزان است.
2- استفاده از پیش سازمان دهنده:
یکی از تدابیر بسیار موثر آماده سازی دانش آموزان برای یادگیری مطالب تازه ای که معلم آموزش خواهد داد استفاده از پیش سازمان دهنده است.استفاده از پیش سازمان دهنده ها عمدتا برای مطالبی که اجزاءآن قابل سازمان دادن است مفید هستند.اسلاوین (2006)گفته است استفاده از پیش سازمان دهنده بیشترین کمک را به یادگیری مطالب سازمان یافته می کند. اما برای یادگیری