دانلود پاورپوینت سه وظیفه مربوط به ساختن استراتژی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : پاورپوینت

نوع فایل :  .PPT ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

 قسمتی از متن .PPT : 

تعداد اسلاید : 88 اسلاید

بخش 2 سه وظیفه مربوط به ساختن استراتژی خطوط کلی بخش تدوین چشم انداز و رسالت استراتژیک
تعیین اهداف مالی استراتژیک
ساخت استراتژی
عوامل شکل دهندة استراتژی شرکت
ایجاد ارتباط میان استراتژی و اصول اخلاقی
مورد آزمایش قرار دادن استراتژی برنده
رویکردهایی نسبت به اجرای وظیفه ساخت استراتژی . تدوین چشم انداز و رسالت ( اول از همه وظیفة تعیین مسیر )
ایجاد چشم انداز شامل :
درک شرایط فعلی شرکت
اظهار واعلام چشم انداز و رسالت به صورت واضح ، هیجان انگیز و رغبت برانگیز
تصمیم گیری در خصوص زمان تغییر خط استراتژیک و رسالت شرکت . ویژگی های چشم انداز و رسالت استراتژیک چشم انداز استراتژیک
فعالیت هایی که شرکت قصد دارد پی گیری نماید ، مورد شناسایی قرار دهد
خط سیر بلند مدت شرکت را تعیین می نماید
چشم انداز گسترده ای از آنچه که هستیم ، آنچه که انجام می دهیم و مسیر آتی شرکت فراهم می نماید
بیان رسالت باید :
شرکت را از شرکت های دیگر مجزا سازد .
یک حس قوی از هویت سازمانی و هدف تجاری را در شما برانگیزند. ویژگی های چشم انداز و رسالت استراتژیک رهبری استراتژیک با مفهوم بایدها و نبایدها و چشم اندازی از مسیری که شرکت باید طی کند ، آغاز می شود . مثالی در مورد چشم انداز استراتژیک خطوط هوایی دلتا

هدف ما این است که دلتا را به عنوان اولین انتخاب در سطح جهان تبدیل کنیم . مثالی در مورد چشم انداز استراتژیک خطوط هواپیمایی دلتا
مطرح کردن این شرکت هواپیمایی در سطح جهان :
زیرا هدف ما این است که رقیبی مبتکر ، جسور . پای بند به اخلاقیات و موفق باشیم و بهترین خدمات را
برای مشتری فراهم کنیم . برای گسترش دامنة پروازها از طریق مسیرهای جدید و اتحادیه های مبتکر جهانی بطور دائم در جستجوی فرصت های جدید هستیم . مثالی در مورد چشم انداز استراتژیک خطوط هوایی دلتا
شرکت هواپیمایی از این لحاظ صورت می گیرد که ما قصد داریم کسب و کار خود را حفظ کنیم زیرا آگاهی کامل داریم – منظور حمل و نقل هوایی و خدمات مربوطه باشد . همچنان به ریشه های خود پای بندیم . ما به چشم انداز بلند مدت برای رشد همراه باسود در صنعت هواپیمایی اعتقاد داریم و نیز به اختصاص وقت کافی ، توجه و سرمایه گذاری برای بهبود موقعیت و مقامی که در این صنعت داریم ، ادامه خواهیم داد . مثالی در مورد چشم انداز استراتژیک خطوط هوایی دلتا

منظور از تنها انتخاب این است که ما به علائق مشتریان . کارمندان و سرمایه گذاران خود ارج می نهیم .
ما به ارائه بهترین خدمات به مسافران و شرکت های باربری ادامه خواهیم داد و برای پرسنل خود نیز محیطی چالش طلبانه ، رضایت بخش و مثمر ثمر فراهم خواهیم ساخت که نقش و سهم آنها را به رسمیت شناخته و زحمات آنها را ارج نهد . برای سهام داران خود نیز بازده مالی باثبات و بالایی فراهم خواهیم نمود . چرا یک چشم انداز مشترک حائز اهمیت است چشم انداز استراتژیک مشترک همانند آهن ربایی است که تمام براده های آهن را به خود جذب می کند.
هنگامی که تمام کارمندان نسبت به هدف و خط سیر بلند مدت شرکت متعهد باشند ، امکان وجود انتخابهای مناسب و مطلوب در خصوص تصمیمات تجاری بسیار زیاد است .
افراد و گروهها از هدف چشم

تحقیق در مورد مقاله در مورد سیمان پرتلند

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 26 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

مقاله در مورد سیمان پرتلند :

Portland cement

Sampling fast set concrete made from Portland cement

Portland cement is the most common type of cement in general usage in many parts of the world, as it is a basic ingredient of concrete, mortar, stucco and most non-specialty grout. It is a fine powder produced by grinding Portland cement clinker (more than 90%), a maximum of about 5% gypsum which controls the set time, and up to 5% minor constituents (as allowed by various standards). As defined by the European Standard EN197.1, "Portland cement clinker is a hydraulic material which shall consist of at least two-thirds by mass of calcium silicates (3CaO.SiO2 and 2CaO.SiO2), the remainder consisting of aluminium- and iron-containing clinker phases and other compounds. The ratio of CaO to SiO2 shall not be less than 2.0. The magnesium content (MgO) shall not exceed 5.0% by mass." (The last two requirements were already set out in the German Standard, issued in 1909). Portland cement clinker is made by heating, in a kiln, a homogeneous mixture of raw materials to a sintering temperature, which is about 1450 °C for modern cements. The aluminium oxide and iron oxide are present as a flux and contribute little to the strength. For special cements, such as Low Heat (LH) and Sulfate Resistant (SR) types, it is necessary to limit the amount of tricalcium aluminate (3CaO.Al2O3) formed. The major raw material for the clinker-making is usually limestone (CaCO3). Normally, an impure limestone which contains SiO2 is used - the CaCO3 content can be as low as 80%. Secondary raw materials (materials in the rawmix other than limestone) depend on the purity of the limestone. Some of the secondary raw materials used are: clay, shale, sand, iron ore, bauxite, fly ash and slag. When a cement kiln is fired by coal, the ash of the coal acts as a secondary raw material.

History

Portland cement was developed from cements (or correctly hydraulic limes) made in Britain in the early part of the nineteenth century, and its name is derived from its similarity to Portland stone, a type of building stone that was quarried on the Isle of Portland in Dorset, England. Joseph Aspdin, a British bricklayer, in 1824 was granted a patent for a process of making a cement which he called Portland cement. His cement was an artificial hydraulic lime similar in properties to the material known as "Roman Cement" (patented in 1796 by James Parker) and his process was similar to that patented in 1822 and used since 1811 by James Frost who called his cement "British Cement". The name "Portland cement" is also recorded in a directory published in 1823 being associated with a William Lockwood and possibly others. Aspdin's son William in 1843 made an improved version of this cement and he initially called it "Patent Portland cement" although he had no patent. In 1848 William Aspdin further improved his cement and in 1853 moved to Germany where he was involved in cement making.[1] Many people have claimed to have made the first Portland cement in the modern sense, but it is generally accepted that it was first manufactured by William Aspdin at Northfleet, England in about 1842[2]. The German Government issued a standard on Portland cement in 1878.

Types of Portland cement

Genera

lThere are different standards for classification of Portland cement. The two major standards are the ASTM C150 used primarily in the U.S. and European EN-197. EN 197 cement types CEM I, II, III, IV, and V do not correspond to the similarly-named cement types in ASTM C 150.

Production

Schematic explanation of Portland cement production

There are three fundamental stages in the production of Portland cement:

1.                Preparation of the raw mixture

2.                Production of the clinker

3.                Preparation of the cement

The chemistry of cement is very complex, so cement chemist notation was invented to simplify the formula of common oxides found in cement. This reflects the fact that most of the elements are present in their highest oxidation state, and chemical analyses of cement are expressed as mass percent of these notional oxides.

دانلود پاورپوینت اولین دوره آموزش کتابدار بالینی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : پاورپوینت

نوع فایل :  .PPT ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

 قسمتی از متن .PPT : 

تعداد اسلاید : 38 اسلاید

اولین دوره آموزش کتابدار بالینیClinical Librarian Training Course دکتر پیام کبیریپزشک، اپیدمیولوژیست بالینیرئیس مرکز توسعه و هماهنگی اطلاعات و انتشارات علمیمعاونت تحقیقات و فن‌آوریوزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی راه‌کارهای طبابت بالینی(Clinical Practice Guideline) مبانی، اهمیت، کاربرد و بازیابی دکتر پیام کبیریپزشک، اپیدمیولوژیست بالینیرئیس مرکز توسعه و هماهنگی اطلاعات و انتشارات علمیمعاونت تحقیقات و فن‌آوریوزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی Guide to GuidelineClinical Practice Guideline Clinical Practice Guideline چیست؟ راه‌کارهای بالینی که راهکارهای طبابت بالینی کهClinical Practice Guideline نیز نامیده می‌شوند، عبارات ساختارمندی هستند که به پزشک و بیمار در تصمیم‌گیری مناسب برای مواجهه با یک شرایط بالینی خاص کمک می‌کنند.

راهکارها طراحی می‌شوند تا کیفیت ارائه خدمات برای بیماران را بهبود بخشند، اطلاعات مناسبی برای تشخیص‌های خاص، شرایط یا درمانهای ویژه فراهم نمایند، منجر به ارتقا سلامت شده و از تحمیل هزینه‌های اضافی جلوگیری نمایند.
Clinical Practice Guideline چیست؟ راهکارهای بالینیِ دقیق و علمی می‌توانند به ارتقا کیفیت خدمات سلامت منجر شوند، فرایند ارائه خدمات را متحول نمایند و برای بهبود استانداردهای خدمات بالینی مورد استفاده قرار گیرند.
این راهکارها توصیه‌هایی به ارائه دهندگان خدمات سلامت در زمینه چگونگی ارائه مراقبت و ارتقا سلامت مردم ارائه می‌نمایند و می‌توانند در جهت آموزش پرسنل سلامت مورد استفاده قرار گیرند.
علاوه بر این به بیماران نیز کمک می‌کنند تا تصمیمات آگاهانه تری بگیرند و منجر به تقویت ارتباط میان بیمار و پزشک می‌شوند.
Guideline‌ها چه نیستند؟! It is not a textbook!
It is not a review article!
It is not a systematic review!
It is not a clinical pathway!
It is not a position statement! دانش امروزی پزشکی Medicine
is an
ever-changing
science دانش امروزی پزشکی Many clinical activities are
not
evidence-based دانش امروزی پزشکی The medical text book are
not
action-oriented دانش‌آموختگان فعلی: There is
no
dependable learning source
in many
clinical situations دانش امروزی پزشکی Textbooks are
not
cost-minded خصوصیات یک Guideline Updated evidence
Patient oriented
Situation oriented
Physician oriented THIS NOT THIS 1-3- تمام بیماران ضربه به سر می‌بایست از درب اورژانس تا پذیرش توسط برانکارد مخصوص منتقل شوند. (ب)
1-1-3 برانکارد مخصوص، برانکاردی است که در هر دو طرف حفاظ داشته باشد، کاملاً روان باشد، ارتفاع تشک آن cm 10 باشد، قابلیت بالا آوردن سر را داشته باشد و کپسول اکسیژن و پایه سرم داشته باشد. (ج)
2-3- نقل و انتقال بیماران باید توسط بیمار بر آموزش دیده انجام گردد.(ب)
3-3- برحسب لزوم و با توجه به آسیب های همراه، بیمار توسط scope یا back board بر روی برانکارد منتقل شود.(الف)
لازم است در اورژانس به اندازه کافی گردنبند (کلار گردنی) و back board وجود داشته باشد تا با وسائ

حماسه غزه 65 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 61

عنوان مقاله: حماسه غزه

ارائه کننده: سعید مهد جعفری

عنوان ارائه کننده: پژوهشگر ومدرس ارتباطات بین الملل کاربردی

SAEEDM JAFARE @ GMAIL. COM

صندوق پستی 5653-15875 تهران

مقدمه:

در ایامی که روزهای پایانی سال 2008 میلادی رقم می خورد و در حالیکه قرار بود درایالات متحد آمریکا، رئیس جمهوری ظاهراً متفاوت به لحاظ عقیده و کردار روی کار بیاید، اسرائیل به منظور اعاده حیثیت از گذشته ناکام خود، در جنگ جنوب لبنان با حزب الله، یورشی همه جانبه را به نوار غزه با هدف انهدام دولت قانونی حماس در فلسطین به راه انداخت.

این جنگ که 22 روز به طول انجامید و با اعدان آتش بس یکجانبه از سوی اسرائیل، هر چند به صورت موقت و ناپایدار متوقف شد، گذشته از بعد نظامی سخت افزاری، یک بعد نظامی نرم افزاری، یعنی عملیات روانی هم داشت.

جنگ نرم افزاری غزه، گسترده ترین عملیات روانی به اجرا در آمده، توسط طرفهای متخاصم در تاریخ خاورمیانه را در بر می گرفت و در شرایطی رخ داد که هر دو طرف با آمادگی کامل به آن وارد شدند.

دراین عملیات اسرائیل سه سال قبل واحد جدید عملیات روانی را در نیروهای مسلح خود سازماندهی و 8 ماه قبل از حمله به غزه، مدیریت ملی اطلاعات را در قالب یک واحد مستقل برای هماهنگی کلیه برنامه های این چنین به وجود آورده بود.

همچنین حماس نیز در کنار سازماندهی نیروهای رزمی، نیروهای کاملاً متخصص و ورزیده ای را برای رویا رویی با اسرائیل در این حوزه، آموزش و در اختیار داشت.

عملیات روانی غزه، بهره گیری از پیشرفته ترین فناوریهای ارتباطی و انواع تاکتیک ها و تکنیک های فریب را از سوی هر دو طرف به نمایش گذاشت، هرچند درعمل اسرائیل به رغم استفاده از تمام ظرفیت ها و تجربیات حاصل از جنگ سال 2006 خود در جنوب لبنان در آن توفیقی پیدا نکرد و کفه ترازو در این عملیات نیز به سود «حماس» پایین رفت.

تعریف عملیات روانی:

وزارت دفاع آمریکا، عملیات روانی را این چنین تعریف می کند: « استفاده برنامه ریزی شده از تبلیغات و سایر تدارکات روانی، یا هدف اصلی تاثیر گذاری روی عقاید، احساسات، برداشت ( نگرش) و رفتار گروههای متخاصم خارجی به گونه ای که از دست یابی به اهداف ملی، حمایت کند.»

در خلال جنگ دوم جهانی رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا از جنگ روانی تعریف گسترده تری به شرح زیر ارائه داد:

«جنگ روانی هر گونه سلاحی را که بر فکر دشمن تاثیر بگذارد به کار می برد. این سلاحها فقط از نظر تاثیری که می نهند، روانی به حساب می آیند و نه به واسطه خود آنها»

تاریخچه:

تاریخ جهان، اسکندر کبیر را از پیشگامان خبره در عملیات روانی می داند. وی در طول حکومت خویش ثابت کرد که در زمینه تحت تاثیر قرار دادن ذهنیت توده درم با استفاده از برنامه های تبلیغاتی اش، می تواند ایفاگر یک نقش باشد.

چنگیز خان مغول که بیش از هر رهبری در تاریخ بشر، فتوحات داشت، در سالهای سیزدهم پس از میلاد بر این باور بود که شکست اراده دشمن در جنگ از الویت بالایی برخوردار است.

در دوران چنگیز، قبل از آنکه نیروهای مغول به حماس حمله کنند، ابتدا ژنرال ها از ساکنین آنجا تقاضا می کردند تا خود را تسلیم خان کند، درغیر این صورت آنجا را به کل منهدم می کردند.

این رویداد در دوران مغول برای ساکنین دو شهر «خوارزم» و « کیف» روی داد و ساکنین آنجا در پی پیروزی مغولها و امتناع از تسلیم، قتل عام شدند.

این اقدامات، آوازه شهرت مغول را در خشونت، دهان به دهان گسترش داد و باعث شد تا ساکنان مکانهای بعدی که قرار بود چنگیز به آنها حمله کند، بدون مقاومت تسلیم شوند وبه این ترتیب چنگیز مرتب بر دامنه فتوحات خود می افزود.

جنگ روانی متعاقباً در خلال جنگ دوم جهانی رشد پیدا کرد، به گونه ای که «آدولف هیتلر» تکنولوژی آن زمان و بلندگو را به این منظور به کار گرفت. «ژوزف گوبلز» وزیر تبلیغات «هیتلر» در این زمینه آنقدر درباره «پیشوا» به اغراق روی آورد که وی را تقریباً تا حد «شبه خدا» رسانید.

درخلال آن جنگ، «وینستون چروچپل» نخست وزیر انگلستان، استفاده مشابهی از رادیو به عمل آورد و تبلیغات گسترده ای علیه «نازیها» به راه انداخت.

مقاله مقاله انگلیسی درباره پاکستان

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 8

EDUCATION

Pakistan Table of Contents

At independence, Pakistan had a poorly educated population and few schools or universities. Although the education system has expanded greatly since then, debate continues about the curriculum, and, except in a few elite institutions, quality remained a crucial concern of educators in the early 1990s.

Adult literacy is low, but improving. In 1992 more than 36 percent of adults over fifteen were literate, compared with 21 percent in 1970. The rate of improvement is highlighted by the 50 percent literacy achieved among those aged fifteen to nineteen in 1990. School enrollment also increased, from 19 percent of those aged six to twenty-three in 1980 to 24 percent in 1990. However, by 1992 the population over twenty-five had a mean of only 1.9 years of schooling. This fact explains the minimal criteria for being considered literate: having the ability to both read and write (with understanding) a short, simple statement on everyday life.

Relatively limited resources have been allocated to education, although there has been improvement in recent decades. In 1960 public expenditure on education was only 1.1 percent of the gross national product (GNP); by 1990 the figure had risen to 3.4 percent. This amount compared poorly with the 33.9 percent being spent on defense in 1993. In 1990 Pakistan was tied for fourth place in the world in its ratio of military expenditures to health and education expenditures. Although the government enlisted the assistance of various international donors in the education efforts outlined in its Seventh Five-Year Plan (1988-93), the results did not measure up to expectations.

Structure of the System

Education is organized into five levels: primary (grades one through five); middle (grades six through eight); high (grades nine and ten, culminating in matriculation); intermediate (grades eleven and twelve, leading to an F.A. diploma in arts or F.S. science; and university programs leading to undergraduate and advanced degrees. Preparatory classes (kachi, or nursery) were formally incorporated into the system in 1988 with the Seventh Five-Year Plan.

Academic and technical education institutions are the responsibility of the federal Ministry of Education, which coordinates instruction through the intermediate level. Above that level, a designated university in each province is responsible for coordination of instruction and examinations. In certain cases, a different ministry may oversee specialized programs. Universities enjoy limited autonomy; their finances are overseen by a University Grants Commission, as in Britain.

Teacher-training workshops are overseen by the respective provincial education ministries in order to improve teaching skills. However, incentives are severely lacking, and, perhaps because of the shortage of financial support to education, few teachers participate. Rates of absenteeism among teachers are high in general, inducing support for community-coordinated efforts promoted in the Eighth Five-Year Plan (1993-98).

In 1991 there were 87,545 primary schools, 189,200 primary school teachers, and 7,768,000 students enrolled at the primary level, with a student-to-teacher ratio of forty-one to one. Just over one-third of all children of primary school age were enrolled in a school in 1989. There were 11,978 secondary schools, 154,802 secondary school teachers, and 2,995,000 students enrolled at the secondary level, with a student-to- teacher ratio of nineteen to one.

Primary school dropout rates remained fairly consistent in the 1970s and 1980s, at just over 50 percent for boys and 60 percent for girls. The middle school dropout rates for boys and girls rose from 22 percent in 1976 to about 33 percent in 1983. However, a noticeable shift occurred in the beginning of the 1980s regarding the postprimary dropout rate: whereas boys and girls had relatively equal rates (14 percent) in 1975, by 1979-- just as Zia initiated his government's Islamization program--the dropout rate for boys was 25 percent while for girls it was only 16 percent. By 1993 this trend had dramatically reversed, and boys had a dropout rate of only 7 percent compared with the girls' rate of 15 percent.

The Seventh Five-Year Plan envisioned that every child five years and above would have access to either a primary school or a comparable, but less comprehensive, mosque school. However, because of financial constraints, this goal was not achieved.

In drafting the Eighth Five-Year Plan in 1992, the government therefore reiterated the need to mobilize a large share of national resources to finance education. To improve access to schools, especially at the primary level, the government sought to decentralize and democratize the design and implemention of its education strategy. To give parents a greater voice in running schools, it planned to transfer control of primary and secondary schools to NGOs. The government also intended to gradually make all high schools, colleges, and universities autonomous, although no schedule was specified for achieving this ambitious goal.