نگاهی به تاریخچه ریز پردازنده

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 9

نگاهی به تاریخچه ریز پردازنده (قسمت اول)

مترجم:مجید طاهری کنجین تیر 1384 شماره 13 اشاره :مقاله ای که در پیش رو دارید قسمت اول از یک مقاله بسیار جذاب و خواندنی 3 قسمتی در خصوص پردازنده هایIntel و AMD از ابتدا تا به امروز است . این مقاله بر گرفته از سایت بسیارمعروف TomsHardware می باشد. در بخش اول و دوم این مقاله به پردازنده های اینتل و در بخش سوم آن به پردازنده های AMD خواهیم پرداخت.

نگاهی به تاریخچه 111 نوع ریز پردازنده (قسمت اول) (با سرعت 100 تا 3800 مگا هرتز در بین سال های 1995 تا 2005 )مقدمه:خانم ها و آقایان کمربندهای خود را ببندید، چون عازم رفتن به سفری جذاب و منحصر بفرد هستیم. پس از 12 هفته آزمایش دقیق و بسیار خسته کننده در لابراتوار THG مونیخ، آزمایش ریز پردازنده های مربوط به تمامی دوره ها به پایان رسید. این پروژه بیش از یک آزمایش معمولی به حساب می آید. تغییر و تحولات CPU در 11 سال اخیر ، مسئولین لابراتوار THG را بر آن داشت تا این پدیده شگرف را مورد آزمایش قرار دهند و با هم مقایسه کند، در قسمت اول این سری از مقالات نگاهی داریم به نقطه آغازین ریزپردازنده های Intel و حرکت رو به رشد آنها تا به امروز و در بخش دوم مقاله تمرکز خود را بر تاریخچه توسعه ریزپردازنده های AMD معطوف می سازیم. اکثر خوانندگان این مقاله کامپیوترهای Pentium 100 و حافظه های 16 مگابایتی را به خاطر دارند که برای دانش آموزان با ذوق آن زمان به عنوان یک وسیله مهم به حساب می آمد. در سال 1994 این کامپیوترها با قیمتی برابر 3000 دلار ( چیزی بیش از 1 میلیون تومان در سال 73 ) به فروش می رسید اما امروزه تقریبا دیگر نامی از آنها شنیده نمی شود . صنعت کامپیوتر با چه سرعت سرسام آوری در حال پیشروی است !!در مجموع دو قسمت مقاله تعداد 111 عدد از ریزپردازنده های متعدد از تاریخ 1995 تا ابتدای  2005مورد آزمایش قرار می گیرند. این آزمایشات کامل می توانند به منزله سفری از میان زمان باشند که به روشنی، نحوه کار تراشه ها را انعکاسی می دهند و در ضمن تغییرات عمده در سیستم های PC که در این فاصله زمانی  کوتاه اتفاق افتاده اند را نشان می دهند. نحوه کارکرد بهینه سیستم یا همان Performance  تنها پارامتری است که بیشتر مشتریان در هنگام خرید به آن توجه می کنند ولی تغییرات و تحولات فنی و استانداردها از جمله مسائلی هستند که اکثریت کاربران از آنها بی اطلاع می باشند. مقاله مذکور می توانند اطلاعات جامعی را در این زمینه ارائه دهند.ابتدا به ساکن، به موضوع ریزپردازنده ها می پردازیم که در مورد ( ریز پردازنده های Intel از سال 1995 تا به کنون ، از سوکت شماره 5 تا سوکت شماره 775 ) شاهد بیش از 7 مرحله تکاملی می باشیم که در همین فاصله زمانی، شرکت AMD ریزپردازنده های خود را در 5 مرحله ( از سوکت شماره 7 تا سوکت شماره 939 ) طراحی نموده است.به جرات می توان گفت که این مقاله جامع ترین و کامل ترین آمار در زمینه مقایسه ریزپردازنده ها بصورت کلی می باشد. خواننده این مقاله می تواند مستقیماً نحوه کار این 111 عدد ریز پردانده را  مورد تجزیه و تحلیل قرار دهند اما بالاتر از همه اینها، کاربرانی که در صدند تا سیستم های قدیمی خود را با یک سیستم جدید جایگزین نمایند، می توانند از این مقاله برای انتخاب پردازنده  راهنمایی بگیرند.در طی سالیان متوالی، طراحی و ساخت ریزپردانده ها با در نظر گرفتن مقدار حافظه، نوع تراشه ها و پلتفورم ها، تغییر یافته است به عنوان مثال، در حالیکه سرعت ساعت سیستم (  Clock Speed )  تقریباً 40 برابر از قبل افزایش داشته است ( سرعت ریزپردازنده های اینتل از میزان 100MHz در سال 1995 به میزان 3800MHz در سال اخیر می رسد) ، حافظه نهان نیز " Cache " به سرعت رشد یافته و  همچنین میزان پهنای باند ریزپردازنده های AMD K6-III/450 از مقدار 110MB/S ( در سال 1997 ) به مقدار 6000MB/S در نوع Athlon64 افزایش یافته است.با نظر به آزمایشات متفاوت اینچنین بر می آید که در بازی های سه بعدی ( 3D ) سرعت تکرار فریم ها از میزان 17/1FPS در ریز پردازنده AMD Duron 650 به میزان 171/7 FPS در ریزپردازنده AMD Athlon64 افزایش یافته است. اگر از ارقام و جزئیات دیگر چشم پوشی کنیم، شاهد 100% رشد خواهیم بود. این افزایش وقتی بسیار برجسته تر می شود که تفاوت سرعت رمزگذاری MPEG 2 فایل یک گیگابایتی DV را ملاحظه گردد  در یک سیستم های پنتیوم 4 با سرعت 3.8GHz برای انجام این کار زمانی در حدود دو دقیقه و نیم به طول می انجامد حال آنکه درسیستم قدیمی Pentium 233 MMX ( در سال 1997 )  برای انجام این کار تقریباً به یک ساعت زمان احتیاج داشت.نکته  دیگری که مورد مشاهده قرار گرفت تفاوت دو سیستم مذکور در رمز گذاری MPEG4 Divx می باشد . در سیستم Pentium 233 MMX، یک کدگذاری معمولی تقریباً دو ساعت به طول می انجامد حال آنکه سیستم P4 با سرعت 3.8GHz آن را در کمتر از دو دقیقه به انجام می رساند. کلام آخر آنکه سیستم P4 با سرعت 3.8GHz ، در حدود 64 برابر از ریزپردازنده های سال 1997 افزایش سرعت داشته است. موضوع کدگذاری MP3 در سال 1995 مساله ای بود که به قدرت پردازش کامپیوتر مربوط می شد: یک سیستم Pentium 100 برای کد گذاری یک فایل  صوتی 17 دقیقه ای به 77 دقیقه زمان احتیاج داشت حال آنکه در ریزپردازنده AMD Athlon 64 FX -55 همین کار را در یک دقیقه و سی ثانیه انجام می گیرد.تعداد ترانزیستورها در هر ریز پردازنده نیز بسیار جالب توجه می باشد. سیستم Pentium 100 در سال 1994 رقمی معادل 3 / 3 میلیون ترانزیستور را شامل می شد حال آنکه این رقم در Pentium 4 Extheme Edition به تعداد 178 میلیون ترانزیستور رسیده است. امروزه 54 ترانزیستور در خانه ای قرار می گیرند که در ریز پردازنده های 11 سال قبل تنها یک ترانزیستور در آنجا قرار می گرفت.ریزپردازنده Pentium 570 ( با سرعت 3.8GHz ) پردازنده هایی هستند که  گرمای  زیادی تولید و توان الکتریکی بیشتری مصرف می کنند و مقدار مصرفی در این پردازنده ها  معادل 9 عدد ریزپردازنده Intel Pentium 100 می باشد. این نکته بسیار قابل توجه و شگرف می باشد به خاطر اینکه در همین مدت ، اندازه ( سایز)  ترانزیستورها  6 برابر کاهش یافته است به همین دلیل برای تامین پایداری سیستم به خنک کننده های بزرگتر و همچنین به منظور تامین انرژی به منبع تغذیه بزرگ با توان بالاتر از 400 وات احتیاج است.مقاله ما در خصوص پردازنده های AMD با پردازنده های مدل AMD K6-III/450 که در سال 1996 با سوکت شماره 7 ساخته شدند شروع می شود و تا  مدل AMD Athlon 64 FX-55 ( که با سرعت 2600MHz  کار می کند که به عنوان آخرین و توانمندترین نوع ریزپردازنده ارائه شده توسط شرکت AMD می باشد ادامه پیدا می کند .

1978 : آغاز عصر تاریخی  X86در سال 1978 شرکت اینتل ریزپردازنده مدل 8086 را وارد بازار می کند که امروزه نیز به عنوان جزء اساسی در ریزپردازنده های X86 Compatible به حساب می آید. این پردازنده در سیستم کامپیوتری مدل XT با سرعت 77 / 4 که بعدها به 8MHz رسید و به بیشترین میزان حافظه یعنی 1MB دست می یابد. شکل 1،مادر تمام پردازنده های x86 . شکل فوق پردازنده 8086 اینتل با سرعت 4.77 MHz را نشان می دهد .در این دوران مقدار RAM هنوز در حدود کیلو بایت بود. بهترین و مجهزترین نوع سیستم ها تنها دارای 256 کیلو بایت RAM ( که تنها شامل یک تراشه بود )  می شد. اگر مقدار RAM به میزان 320 کیو بایت  افزایش می یافت، کامپیوتر قادر بود که سیستم عامل Windows 1.0 را بارگذاری می کند از سوی دیگر در آن زمان  هارد دیسک بسیار نادر و گران قیمت بود. اما آندسته از کسانی که استطاعت مالی داشتند، می توانستند سیستم شخصی خود را مجهز به دو Disk Drive نمایند. برخی از کاربران ممکن است فلاپی دیسک های 8 اینچی را بخاطر داشته باشند که بعد ها جای خود را به فلاپی دیسک های 25/ 5  اینچی دادند. در سال 1982 اینتل، ریزپردازنده مدل 286 خود را وارد بازار کرد که طراحی مادربرد آن از اسلات های 16 بیتی ISA استفاده کرده بود. بیشترین مقدار حافظه موقت SIMM به مقدار 1 مگابایت می رسید. سه سال بعد یعنی درسال 1985 ریزپردازنده مدل 386 وارد بازار شد که می توانست با بیشترین مقدار حافظه موقت یعنی 4GB کار کند اما مادربردی که بتواند با این تکنولوژی کار کند، وجود نداشت.شکل 2 : اولین پردازنده 32 بیتی که بر اساس تکنولوژی x86 بنا شده بود و بدون فن کار می کرد.ضمناً برای اولین بار سیستم عامل Windows توانست از حافظه مجازی (  Virtuel memory ) در مدل 386 بهره گیرد. اولین نوع ریز پردازنده مدل 386 با سرعت 16 MHz در همین سال ها وارد بازار گشت که چهار سال بعد مدل دیگری از این ریزپردازنده با سرعت 32 MHz ارائه شد.

1989:  سوکت 1 ، 2 و3 در سال 1989 شرکت اینتل ریزپردازنده مدل 486DX را با سوکت شماره 1 وارد بازار کرد. ریزپردازنده مذکور با فرکانس 25MHz کار می کرد که این میزان در سال های بعد به 133MHz رسید .در قسمت های بعدی مقاله نگاهی خواهیم داشت بر شروع استفاده از کامپیوترهای PC در اوایل دهه 1990. در این سال ها بیشتر کاربران ، سیستم های خانگی خود را اعم از Commodem Amige, Commodoer 64 و یا Atai ST با کامپیوترهای PC جایگزین کردند.

شکل 3 : پردازنده 486 DX با سرعت 33MHz

شکل 4 : پردازنده 486 DX2 با سرعت 66MHz و سوکت شماره 2

شکل 5 : پردازنده 486 DX4 100 با سرعت 100MHz و سوکت شماره 3 

نگاهى به تفاوت سنسورهاى CCD و CMOS

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 23

نگاهى به تفاوت سنسورهاى CCD و CMOS 20 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 20

نگاهى به تفاوت سنسورهاى CCD و CMOS

همانطور که در گذشته خواندید، تفاوت اساسى دوربین هاى دیجیتال با دوربین هاى اپتیکال (فیلمى) در آن بود که دوربین هاى دیجیتال فاقد فیلم بودند. این دوربین ها حاوى یک سنسور بودند که نور را به بارهاى الکتریکى تبدیل مى کردند.

ابعاد سنسورهاى تصویرى از ابعاد فیلم کوچک تر است. براى مثال ابعاد هر فریم از یک فیلم ۱۳۵ معمولى ۲۴ میلیمتر در ۳۶ میلیمتر است. اما سنسورى که براى ایجاد یک تصویر ۳/۱ مگاپیکسل استفاده مى شود حدوداً ۵ میلیمتر در ۷ میلیمتر است.

سنسورهاى تصویرى انواع مختلفى دارند. سنسور تصویرى که توسط اکثر دوربین هاى دیجیتال استفاده مى شود از نوع CCD (Charge Coupled Device) است. برخى دیگر از دوربین ها از سنسور CMOS (Complementary Metal Oxide Semiconductor) استفاده مى کنند. اگرچه سنسورهاى CMOS به زودى گسترش مى یابند و استفاده از آنها در دوربین هاى دیجیتال رایج تر مى شود، اما هیچگاه نمى توانند جاى سنسورهاى CCD را بگیرند.

هر سنسور CCD مجموعه اى از دیودهاى حساس به نور کوچک است که فوتون (نور) را به الکترون (بار الکتریکى) تبدیل مى کند. این دیودها که فتوسایت نامیده مى شوند، به نور حساس هستند. هر اندازه نور شدیدترى به یک فتوسایت تابیده شود، بار الکتریکى بیشترى در آن فتوسایت القاء مى شود.سنسورهاى CMOS نیز به روش مشابهى نور را به بار الکتریکى تبدیل مى کنند. پس از این مرحله مقادیرى بار الکتریکى روى هر فتوسایت باید خوانده شود. تفاوت اساسى این دو سنسور در روش خواندن مقادیر بارهاى الکتریکى است. در سنسورهاى CCD بار الکتریکى به همان صورت وارد یک تراشه مى شود و به صورت درایه اى از درایه هاى یک ماتریس دو بعدى قابل خواندن است. سپس مقدار این درایه ها (که هنوز آنالوگ هستند) توسط یک مبدل آنالوگ به دیجیتال به اطلاعات رقمى تبدیل مى شود. در سنسورهاى CMOS هر پیکسل چندین ترانزیستور به همراه دارد که وظیفه آنها تقویت بارهاى الکتریکى در لحظه دریافت نور است. اگرچه تقویت نور توسط ترانزیستورها در هر پیکسل مستلزم وجود مدارات پیچیده ترى نسبت به سنسورهاى CCD است، اما از آنجا که تک تک پیکسل هاى این سنسورها به صورت مجزا قابل دسترسى هستند، این سنسورها از قابلیت انعطاف بیشترى برخوردارند.براى جلوگیرى از ایجاد اعوجاج ضمن انتقال بارها در تراشه، سنسورهاى CCD به روش ویژه اى تولید مى شوند. حاصل به کار بردن این پروسه ویژه، تصاویر با کیفیت ترى از لحاظ صحت داده هاى خوانده شده و حساسیت نور است. از سوى دیگر سنسورهاى CMOS به همان روشى تولید مى شوند که اکثر تراشه ها و پردازنده هاى کامپیوترى ساخته مى شوند. اختلاف روش تولید، تفاوت هاى زیادى بین سنسورهاى CCD و CMOS ایجاد کرده است:

تحقیق در مورد نگاهی به زندگی ابو علی سینا (word)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 16

نگاهی به زندگی ابو علی سینا

ابن سینا یا پورسینا

 حسین پسر عبدالله زاده در سال 370 هجری قمری و در گذشته در سال 428 هجری قمری، دانشمند و پزشک و فیلسوف. نام او را به تفاریق ابن سینا، ابوعلی سینا، و پور سینا گفته‌اند. در برخی منابع نام کامل او با ذکر القاب چنین آمده: حجه‌‌الحق شرف‌الملک شیخ الرئیس ابو علی حسین بن عبدالله بن حسن ابن علی بن سینا البخاری. وی صاحب تالیفات بسیاری است و مهم‌ترین کتاب‌های او عبارتند از شفا در فلسفه و منطق و قانون در پزشکی.

بوعلی سینا را باید جانشین بزرگ فارابی و شاید بزرگترین نماینده حکمت در تمدن اسلامی بر شمرد. اهمیت وی در تاریخ فلسفه اسلامی بسیار است زیرا تا عهد او هیچیک از حکمای مسلمین نتوانسته بودند تمامی اجزاء فلسفه را که در آن روزگار حکم دانشنامه‌ای از همه علوم معقول داشت در کتب متعدد و با سبکی روشن مورد بحث و تحقیق قرار دهند و او نخستین و بزرگترین کسی است که از عهده این کار برآمد. وی شاگردان دانشمند و کارآمدی به مانند ابو عبید جوزجانی، ابوالحسن بهمنیار، ابو منصور طاهر اصفهانی و ابوعبدالله محمد بن احمد المعصومی را که هر یک از ناموران روزگار گشتند تربیت نمود.

بخشی از زندگینامه او به گفته خودش به نقل از شاگردش ابو عبید جوزجانی بدین شرح است:

پدرم عبدالله از مردم بلخ بود در روزگار نوح پسر منصور سامانی به بخارا درآمد. بخارا در آن عهد از شهرهای بزرگ بود. پدرم کار دیوانی پیشه کرد و در روستای خرمیثن به کار گماشته شد. به نزدیکی آن روستا روستای افشنه بود. در آنجا پدر من، مادرم را به همسری برگزید و وی را به عقد خویش درآورد. نام مادرم ستاره بود من در ماه صفر سال ۳۷۰ از مادر زاده شدم نام مرا حسین گذاشتند چندی بعد پدرم به بخارا نقل مکان کرد در آنجا بود که مرا به آموزگاران سپرد تا قرآن و ادب بیاموزم. دهمین سال عمر خود را به پایان می بردم که در قرآن و ادب تبحر پیدا کردم آنچنانکه آموزگارانم از دانسته‌های من شگفتی می‌نمودند.

در آن هنگام مردی به نام ابو عبدالله به بخارا آمد او از دانشهای روزگار خود چیزهایی می دانست پدرم او را به خانه آورد تا شاید بتوانم از وی دانش بیشتری بیاموزم وقتی که ناتل به خانه ما آمد من نزد آموزگاری به نام اسماعیل زاهد فقه می آموختم و بهترین شاگرد او بودم و در بحث و جدل که شیوه دانشمندان آن زمان بود تخصصی داشتم.

ناتلی به من منطق و هندسه آموخت و چون مرا در دانش اندوزی بسیار توانا دید به پدرم سفارش کرد که مبادا مرا جزبه کسب علم به کاری دیگر وادار سازد و به من نیز تاکید کرد جز دانش آموزی شغل دیگر بر نگزینم. من اندیشه خود را بدانچه ناتلی می گفت می گماشتم و در ذهنم به بررسی آن می پرداختم و آن را روشن تر و بهتر از آنچه استادم بود فرا می گرفتم تا اینکه منطق را نزد او به پایان رسانیدم و در این فن بر استاد خود برتری یافتم.

چون ناتلی از بخارا رفت من به تحقیق و مطالعه در علم الهی و طبیعی پرداختم اندکی بعد رغبتی در فراگرفتن علم طب در من پدیدار گشت. آنچه را پزشکان قدیم نوشته بودند همه را به دقت خواندم چون علم طب از علوم مشکل به شمار نمی رفت در کوتاهترین زمان در این رشته موفقیتهای بزرگ بدست آوردم تا آنجا که دانشمندان بزرگ علم طب به من روی آوردند و در نزد من به تحصیل اشتغال ورزیدند. من بیماران را درمان می کردم و در همان حال از علوم دیگر نیز غافل نبودم. منطق و فلسفه را دوباره به مطالعه گرفتم و به فلسفه بیشتر پرداختم و یک سال و نیم در این کار وقت صرف کردم. در این مدت کمتر شبی سپری شد که به بیداری نگذرانده باشم و کمتر روزی گذشت که جز به مطالعه به کار دیگری دست زده باشم.

تحقیق در مورد نگاهی کوتاه به زندگی رهی معیری ... (word)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 6

نگاهی کوتاه به زندگی رهی معیری ...

سه شنبه ۱۴ آذر ۱۳۸۵

رهی معیری، متخلص به «رهی» فرزند محمدحسن خان موید خلوت در دهم اردبیهشت ما ۱۲۸۸ هجری شمسی در تهران چشم به جهان گشود. پدرش محمدحسن خان چندگاهی قبل از تولد رهی رخت به سرای دیگر کشیده بود.تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در تهران به پایان برد، آنگاه به استخدام دولت درآمد و در مشاغلی چند انجام وظیفه کرد و از سال ۱۳۲۲ ریاست کل انتشارات و تبلیغات وزارت پیشه و هنر منصوب گردید.رهی از اوان کودکی به شعر و موسیقی و نقاشی علاقه و دلبستگی فراوان داشت و در این هنر بهره ای به سزا یافت. هفده سال بیش نداشت که اولین رباعی خود را سرود:کاش امشبم آن شمع طرب می آمد وین روز مفارقت به شب می آمدآن لب که چو جان ماست دور از لب ماست ای کاش که جانِ ما به لب می آمددر آغاز شاعری، در انجمن ادبی حکیم نظامی که به ریاست مرحوم وحید دستگردی تشکیل می شد شرکت جست و از اعضای مؤثر و فعال آن بود و نیز در انجمن ادبی فرهنگستان از اعضای مؤسس و برجسته آن به شما می رفت. وی همچنین در انجمن موسیقی ایران عضویت داشت. اشعارش در بیشتر روزنامه ها و مجلات ادبی نشر یافت و آثار سیاسی، فکاهی و انتقادی او با نام های مستعار «شاه پریون»، «زاغچه»، «حقگو»، «گوشه گیر» در روزنامه «باباشمل» و مجله «تهران مصور» چاپ می شد.رهی علاوه بر شاعری، در ساختن تصنیف نیز مهارت کامل داشت. ترانه های: خزان عشق، نوای نی، به کنارم بنشینَ، آتشین لاه، کاروان و دیگر ترانه های او مشهور و زبانزد خاص و عام گردید و هنوز هم خاطره آن آهنگها و ترانه های شورانگیز و طرب افزا در یادها مانده است.رهی در سال های آخر عمر در برنامه گل های رنگارنگ رادیو، در انتخاب شعر با داوود پیرنیا همکاری داشت و پس از او نیز تا پایان زندگی آن برنامه را سرپرستی میکرد.رهی در طول حیات خود سفرهایی به خارج از ایران داشت که از جمله است: سفر به ترکیه در سال ۱۳۳۶، سفر به اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۳۳۷ برای شرکت در جشن انقلاب کبیر، سفر به ایتالیا و فرانسه در سال ۱۳۳۸ و دو بار سفر به افغانستان، یک بار در سال ۱۳۴۱ برای شرکت در مراسم یادبود نهصدمین سال در گذشت خواجه عبدالله انصاری و دیگر در سال ۱۳۴۵، عزیمیت به انگلستان در سال ۱۳۴۶ برای عمل جراحی، آخرین سفر نعیری بود.رهی معیری که تا آخر عمر مجرد زیست، در چهارم آبان سال ۱۳۴۷ پس از رنجی طولانی و جانکاه از بیماری سرطان بدرود زندگانی گفت و در مقبره طهیرالاسلام شمیران مدفون گردید.رهی بدون تردید یکی از چند چهره ممتاز غزلسرای معاصر است. سخن او تحت تاثیر شاعرانی چون سعدی، حافظ، مولوی، صائب و گاه مسعودسعد و نظامی است. اما دلبستگی و توجه بیشتر او به زبان سعدی است. این عشق و شیفتگی به سعدی، سخنش را از رنگ و بوی سیوه استاد برخوردار کرده است به گونه ای که همان سادگی و روانی و طراوت غزلها سعدی را از بیشتر غزلهای او میتوان دریافت.اگر بخواهیم با موازین کهن - که چندان اعتباری هم ندارد- سبک شعر رهی را تعیین کنیم، باید او را در مرزی میان شیوه اصفهانی و عراقی قرار دهیم، زیر بسیاری از خصوصیات هریک از این دو سبک را در شعر او میبینیم، بی آنکه بتوانیم او را به طور مسلم منتسب به یکی از این دو شیوه بشماریم.گاه گاه، تخیلات دقیق و اندیشه های لطیف او شعر صائب و کلیم و حزین و دیگر شاعران شیوه اصفهانی را به یاد ما می آورد و در هما لحظه زبان شسته و یکدست او از شاعری به شیوه عراقی سخن میگوید.رنگ عاشقانه غزل رهی، با این زبان شیته و مضامین