ارتباطات ماهواره ای از طریق دریا

باسلام

این فایل دارای 104 ص میباشد که قسمتی از فصل اول آن به شرح ذیل میباشد:

این فصل اختصاص به انتشار امواج ماوراء افق با استفاده ا لایه تروپوسفر در ارتفاعات چندین کیلومتری سطح زمین دارد. بطوریکه در فصول قبل بیان شد افق رادیویی یک فرستنده که آنتن آن در ارتفاع ht از سطح زمین قرار دارد با فرض آنکه از کلیه ارتفاعات مسیر صرفنظر و فقط انحنای سطح زمین مدنظر باشد از رابطه زیر تبعیت می نماید.

که بعنوان مثال برای شرایط هوای استاندارد 33/1=K و ارتفاع 30 متری آنتن این فاصله به حدود 6/22 کیلومتر بالغ می گردد. برای آنکه بتوان امواج را مستقیماً و بدون نیاز به ایستگاههای واسط به فواصلی دورتر از افق رادیویی ارسال داشت از تکنیکهای خاص می بایست بهره گرفت که یکی از مهمترین آنها با کارآئی مناسب بهره گیری از ارتباطات تروپواسکاتر می باشد که در این فصل به توضیحاتی در خصوص آن پرداخته می شود.
روش های ارتباطات ماوراء افق
روش های ارسال و دریافت امواج رادیویی با استفاده از هاپ های بلند و از طریق ارتباطات رادیویی ماورای افق عبارتند از:
ارتباطات HF و MF
در این روش از شکست و بازتاب برای ارسال امواج تا فواصل هزاران کیلومتر استفاده می شود. پهنای باند متوسط مجاز ارسال در حد یک یا دو کانال تلفنی است. محدودیت اساسی دیگری که برای استفاده از زیر باندهای این طیف وجود دارد وابستگی اینگونه ارتباطات به ساعت شبانه روز و شلوغی آن می باشد. این روش بویژه قبل از مطرح شدن ارتباطات ماهواره ای بطور وسیعی استفاده می گردید.
اسکاتر یونسفری
این روش از اسکاترینگ امواج رادیویی در لایه یونسفر (یک پدیده مشابه تروپواسکاتر) بهره می برد و در فرکانس های VHF تا MHz 100 می تواند هاپ هائی تا چندین هزار کیلومتر را تشکیل دهد.
پهنای باند متوسط در این روش خیلی محدود است، به طوریکه فقط امکان ارسال چند کانال تلفنی وجود دارد. همچنین محدودیت های ناشی از محوشدگی سبب شده است که از این روش بندرت استفاده شود.
ترکش های شهابی
در این روش از انعکاسات حاصل از دنباله های یونیزه شده شهابها که همیشه در لایه های بالای اتمسفر وجود دارند بهره گیری می شود. به خاطر فیزیک پدیده، پیوستگی ارسال تأمین نگردیده و امواج باید در قالب ترکشها ارسال شوند. این پدیده در حال مطالعه است و در حال حاضر مورد استفاده قرار نمی گیرد.

فایل گزارش کارآموزی اصلاح بذر و نهال.

دانلود گزارش کارآموزی اصلاح بذر و نهال

مهندسی کشاورزی –  زراعت و اصلاح نباتات

مکان: ایستگاه تحقیقاتی عراقی‌محله

فرمت فایل: ورد قابل ویرایش

تعداد صفحات: 21

فایل گزارش کارآموزی اصلاح بذر و نهال ..

دانلود گزارش کارآموزی اصلاح بذر و نهال

مهندسی کشاورزی –  زراعت و اصلاح نباتات

مکان: ایستگاه تحقیقاتی عراقی‌محله

فرمت فایل: ورد قابل ویرایش

تعداد صفحات: 21

استاندارد سازی در طراحی مهندسی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 3

استاندارد سازی در طراحی مهندسی

مهندسی

وظیفه اصلی گروه طراحی مهندسی، طراحی و مهندسی پروژه‌های نیروگاهی و صنعتی مطابق با نرم‌ها و استانداردهای قابل قبول مهندسی، قابلیت‌های جدید مهندسی شامل کدها‌و‌‌ استانداردهای ملی‌و بین‌المللی و در نهایت بهینه‌سازی کیفیت فنی و هزینه انجام پروژه در جهت طراحی مناسب و یکنواخت برای دستیابی به سطح مطلوبی از مشخصه های فنی و زمانی فازهای تامین تجهیزات، ساخت و احداث کل نیروگاه می‌باشد.برنامه اجرایی طراحی و مهندسی در برگیرنده ورودیهای کلیدی و مهمی است که باید از طرف کارفرما و منابع داخلی و خارجی دیگر تهیه شود تا بتوان به تاریخ‌های مهم مورد توافق در قرارداد دست یافت. فعالیت‌های مهندسی را می‌توان به دو بخش اصلی زیر تقسیم کرد:

• آماده سازی پیشنهاد انجام پروژه• طراحی و مهندسی پروژه‌ها

1- آماده سازی پیشنهاد انجام پروژه:برای این منظور کمیته ای از طرف مدیرعامل شرکت برای تهیه پیشنهاد، تعیین مدیر پیشنهاد و در نهایت پیگیری فرآیند تهیه پیشنهاد پروژه، انتخاب شده است. بر پایه نوع پروژه، مستندات قرارداد و استراتژی اجرای پروژه که توسط کمیته فوق تهیه می شود، فعالیت‌های زیر برای تهیه پیشنهاد پروژه در زمینه مهندسی انجام می‌شود:

1-1. برگزاری جلسات داخلی بین معاون مهندسی، مدیر مسئول تهیه پیشنهاد و مدیر هماهنگ‌کننده برای تصمیم گیری در خصوص تعیین استراتژی دپارتمان مهندسی در تهیه پیشنهاد پروژه.1-2. تعیین چارچوب تهیه مستندات پیشنهاد و سیستم کدگذاری پروژه1-3. مطالعه و بازنگری اسناد و مدارک مناقصه (بخش فنی)1-4. شفاف سازی نقاط مبهم و سئوالاتی که در طی بازنگری اسناد مناقصه بوجود می‌آید.1-5. آماده سازی نقشه های ضروری از قبیل طرح چیدمان نیروگاه، نقشه های جریان، P&IDs ، Single line Diagram، نقشه های اولیه جانمایی تجهیزات، نقشه های اولیه لوله کشی و ساختمانهای موجود.1-6. تهیه لیست اولیه تجهیزات و مواد مورد نیاز کارهای ساختمانی برای برآورد هزینه1-7. تهیه مشخصات فنی اقلام مورد نیاز تجهیزات، سیستمها و جزایر مختلف برای استعلام از پیمانکاران فرعی قابل قبول.1-8. شفاف سازی و برطرف نمودن سئوالات پیمانکاران فرعی در خصوص مشخصات فنی و مستندات اقلام مورد نیاز برای خرید.1-9. همکاری با معاونت برنامه ریزی در خصوص تهیه برنامه زمانبندی پیشنهادی پروژه و تعامل با کمیته فوق‌الذکر در جهت پیگیری فرآیند آماده‌سازی پیشنهاد.1-10. بازنگری و ارزیابی پیشنهادهای دریافت شده از پیمانکاران فرعی در خصوص تجهیزات، سیستمها و جزایر مختلف.1-11. برگزاری جلسه با پیمانکاران فرعی در جهت برطرف کردن نکات مبهم و دریافت اطلاعات تکمیلی برای ارزیابی نهایی.1-12. انجام ارزیابی نهایی و ارسال گزارش آن به معاونت تامین تجهیزات در جهت کمک به انتخاب پیشنهاد ‌های مناسب‌تر.1-13. تهیه مشخصات فنی جزایری که در خصوص آنها استعلام نشده و تکمیل زمانبندی فنی اسناد مناقصه.1-14. آماده‌سازی پ پیشنهاد نهایی که باید برای مشتری ارسال شود.1-15. ارائه پیشنهاد پروژه تهیه شده به مدیر مسئول آن برای ارسال به مشتری.1-16. مذاکره برای عقد قرارداد با مشتری بر اساس پیشنهاد فنی ارائه شده.

2- طراحی و مهندسی پروژه‌ها:

چارچوب فعالیتها در این بخش عبارتست از ارائه خدمات طراحی و مهندسی به کارفرما مطابق موارد تعریف شده در مستندات قرارداد که بین شرکت مپنا و کارفرما مبادله شده است. غیر‌از مواردی که در قرارداد ذکر شده است فعالیتهایی که برای طراحی و مهندسی پروژه های نیروگاهی انجام می شود بطور عمده عبارتند از:

2-1. طراحی مفهومی:در ابتدای این فاز قبل از شروع فعالیتهای طراحی مهندسی، تایید کارفرما روی تمام ورودیها و اطلاعات پایه که مبنای طراحی هستند، دریافت می شود. سپس تاریخچه پروژه، اهداف، سطح اتوماسیون،‌ انتخاب تکنولوژی مناسب، طراحی مفهومی نیروگاه شامل تعیین اولیه اندازه و مشخصات فنی تجهیزات و سیستمهای اصلی، چیدمان پروژه، نمودارهای جریان فرآیند، Single Line Diagrams، مشخصات کلی مربوط به ساختمانهای اصلی، برنامه اجرایی پروژه، اقلام مورد نیاز برای خرید و ... تعیین می‌شوند.

2-2. طراحی پایه:در این فاز مواردی از قبیل پارامترهای اصلی طراحی، چیدمان پروژه و نقشه های تفصیلی ساختمانهای پروژه، مشخصات فنی سیستمها و تجهیزات شامل لیست اولیه تجهیزات و مواد خام، اندازه و ابعاد سیستمها و مواردی که باید نصب شوند، BOP و مشخصات اقلام مورد نیاز برای خرید، نهایی می‌شوند.

2-3. طراحی تفصیلی:در این فاز، خروجی فاز دوم (طراحی پایه) برای طراحی و تهیه مستندات فنی لازم برای فعالیتهای ساخت، نصب، نقشه‌ها و نهایی نمودن لیست تجهیزات و MOT's، مورد استفاده قرار می‌گیرد.

2-4. پشتیبانی فنی و مهندسی از تمام مراحل ساخت، نصب و راه اندازی:در این مرحله وظیفه اصلی تیم طراحی مهندسی مستقر در معاونت مهندسی عبارتست از تسهیل و پشتیبانی از فعالیتهای مهندسی و ارائه خدمات به تیم مهندسی مستقر در کارگاه و همچنین ارائه راه‌حلها و توصیه های مناسب در حین انجام فازهای ساخت، نصب و راه اندازی. مهندسی کل پروژه در حین کلیه فازهای فوق شامل هماهنگی و طراحی ارتباط بین جزایر مختلف، واحدها، سیستمها، پیمانکاران /تامین کنندگان فرعی و کنترل روی کلیه کارهای طراحی و مهندسی و همکاری در انجام تستهای عملکرد در حین ساخت تجهیزات و راه اندازی آنها در سایت بخشی دیگر از وظایف مهندسی در پروژه می‌باشد.   

ارتقای اثر بخشی مطالعات مهندسی ارزش با استفاده از مدیریت ریس

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 13

ارتقای اثر بخشی مطالعات مهندسی ارزش با استفاده از مدیریت ریسک

حسین مهدیخانی، سید مهدی رضوی، داودرضا عرب

1و2و3 شرکت مهندسان مشاور کریت کارا- صندوق پستی1415/14515

[e-mail]

چکیده

مهندسی ارزش ابزار موثر تصمیم سازی برای مدیران می‌باشد. مطالعات ارزش فرصت‌های مناسبی برای کاهش هزینه طول عمر، بهبود کیفیت، بهبود ساخت‌پذیری، کاهش زمان ساخت، افزایش طول عمر و گاه ترکیب موارد بالا در اختیار قرارمی‌دهد. تحت فشار قرارگرفتن مدیران در پذیرش و اعمال تغییرات پیشنهادی از یک سو و مسوولیت ایشان در قبال حوزه تحت اختیار به همراه ریسک و ابهام ذاتی گزینه‌های پیشنهادی از سوی دیگر اغلب این افراد را در وضعیت دشوار قرار می دهد. از اینرو مدیران زیادی بدلیل ابهام در مورد مقدار ریسک گزینه‌های ارائه شده در مطالعات ارزش از قبول انجام این مطالعات سرباز زده یا در طول مطالعات مقاومت می‌نمایند. از اثرات این تصورات می‌توان به انتخاب گزینه‌های کم‌خطرتر و اغلب کم ارزش‌تر، رد گزینه‌های خلاقانه، عدم تناسب ریسک در تصمیم‌ها و پروژه‌ها و در نهایت تاخیر در تصمیم‌گیری اشاره کرد. در این مقاله به اثر بکارگیری مدیریت ریسک در مطالعات ارزش و شفاف‌سازی ذهن مدیران نسبت به اثرات طرح مبنا و گزینه‌های پیشنهادی و اقدامات چهارگانه حذف، تسکین، انتقال و پذیرش ریسک یا ترکیبی از اقدامات با اشاره به چند مطالعه موردی بررسی می‌شود و در نهایت روش پیشنهادی تلفیقی و تحلیل کیفی ریسک به کمک AHP را تلفیق مهندسی ارزش با مدیریت ریسک بعنوان نتیجه این نوشتار، ارائه می‌گردد.

کلمات کلیدی: مهندسی ارزش، مدیریت ریسک، تحلیل ریسک،‌AHP،

1- مقدمه

مدیریت ریسک و مهندسی ارزش هر دو پدیده‌های نوظهور و جدیدی در ایران هستند. در ایران از طرفی با توجه به بحران‌های مکرر و کمبود روزافزون منابع، مدیریت نوین ناگزیر از استفاده از تمامی ابزارها و توانایی‌های خویش در جهت دستیابی به اهداف می‌باشد. تقریباً تمام مدیران به‌دنبال ابزاری هستند تا خطرات و پیامدهای ناشی از تصمیمات را تا حداقل ممکن کاهش دهد. مدیریت ریسک ابزار جدیدی است که در زمان کوتاه توانسته است جایگاه مناسبی برای خود پیدا کند. غیر از ابزارهای کمی‌سازی ریسک که به‌دلیل محاسبات پیچیده مانع فراگیری همگانی آن می‌شوند، ابزارهای ساده و بررسی کیفی ریسک، ساده و برآمده از تفکر منطقی می‌باشد.

ترکیب عوامل مختلف طرح در پروژه‌های عمرانی به صورتی پیش‌بینی شده است که اغلب ریسک‌ها به عوامل غیر‌تصمیم‌گیر منتقل می‌شود. با ترکیب سه عاملی (کارفرما، مشاور و پیمانکار) که ترکیبی معمول و جا افتاده می‌باشد، ریسک‌های طراحی به مشاور طرح و ریسک‌های اجرا به پیمانکار انتقال می‌یابد. در ترکیب‌های چهارعاملی ریسک‌های مدیریتی به مدیریت طرح و ریسک‌های باقیمانده مدیریت به این دو عامل نیز انتقال می‌یابد. ظهور مهندسی ارزش و اجباری‌شدن آن در طرح‌های پرهزینه و پیچیده، به‌دلیل ماهیت دگراندیش آن و تفکر خارج از چهارچوب عادات و روش‌های معمول و پذیرفته شده، موقعیت دشواری برای کارفرما ایجاد می‌کند.

توجه به این نکته ضروری است که در فرآیند تصمیم‌گیری برای اجرای پروژه‌ها باتوجه به اینکه در کشور ما دولت، کارفرما و تصمیم‌گیر اجرای بسیاری از پروژه‌های عظیم می‌باشد، در بسیاری از مواقع محافظه‌کاری و ریسک‌گریزی غیرمنطقی مدیران دولتی سبب انتخاب گزینه‌های پرهزینه و کم ارزش گردیده است. دلیل این محافظه‌کاری و ریسک‌گریزی معقول ریشه در ریسکی که مدیران از گزینه‌های مختلف متصورند، باید جستجو نمود. این ریسک‌های تصوری به‌همراه عدم آگاهی و دانش نسبت به طرح‌های پیشنهادی و ریسک‌های عناصر مختلف این طرح‌ها سبب انتخاب گزینه‌های نابهینه و از بین رفتن فرصت‌ها می‌گردد.

2-تحلیل و مدیریت ریسک

تعاریف مختلفی از ریسک ارائه شده است که می‌توان از مهمترین آن به موارد ذیل اشاره نمود]1[:

اتفاق افتادن احتمالات واقعه‌ای نامطلوب

رویدادی که با احتمال شناخته شده‌ای روی می‌دهد.

امکان حادث‌شدن واقعه‌ای نامعین از پیش برنامه‌ریزی نشده که ماهیتی منفی در آن نهفته (صدمه‌زا و مخرب) بر حسب احتمال وقوع آن واقعه و شدت عوارض و پیامدهای آن واقعه

معیاری برای تعیین احتمال و شدت وقوع یک پدیده مخرب که بصورت کمی توسط رابطه ذیل بیان می‌گردد:

احتمال وقوع* عواقب وقوع = ریسک

مدیریت ریسک یکی از بخش‌های اصلی و جدانشدنی حرفه مهندسی می‌باشد. این مدیریت، فرآیندی سیستماتیک جهت تعریف، تحلیل و پاسخگویی ریسک سیستم‌ها می‌باشد]2[. وظیفه مدیریت ریسک افزایش احتمالات و دوره تکرار رخدادهای مطلوب و کاهش احتمال وقوع رخدادهای نامطلوب و یا کاهش شدت اثرات منفی وقایع نامطلوب را دارا می‌باشد]1[. این فرآیند را می‌توان یک فرآیند تصمیم‌گیری، جهت انتخاب و اجرای با صرفه‌ترین تکنیک‌ها و اقدامات در رویارویی با ریسک‌های مختلف سیستم جهت به حداقل رساندن آن ریسک در سیستم دانست. مدیریت ریسک درباره حذف، کاهش، انتقال عواقب منفی حوادث و بهره‌جستن از فرصت‌های احتمالی سخن می‌گوید.

دلایلی را که معمولاً برای بکارگیری مدیریت ریسک برمی‌شمارند عبارتند از:

حداقل‌رساندن بحران‌ها

حداقل‌ رساندن مسایل غیر منتظره و مشکلات

افزایش میزان موفقیت و یا کاهش شکست‌ها

انجام هزینه‌ها و برنامه زمانی کار مطابق برآوردها و پیش‌بینی‌های صورت‌گرفته.

می‌توان فرایند مدیریت ریسک را به مراحل زیر طبقه بندی نمود]3‍[:

برنامه‌ریزی مدیریت ریسک

تعریف ریسک

تحلیل کمّی و یا کیفی ریسک و رتبه‌بندی ریسک‌ها

ارزیابی ریسک و مقایسه با ریسک‌های قابل قبول جامعه

برنامه‌ریزی پاسخ و مقابله با ریسک

کنترل و نظارت ریسک

مدیریت ریسک دربرگیرنده ارزیابی ریسک‌های سیستم و قیاس با ریسک‌های دیگر سیستم و با ریسک‌های قابل قبول اجتماعی است که از این ارزیابی جهت تعیین مکانیزم‌های کاهش شدت ریسک و یا مهار ریسک سیستم با در نظر گرفتن مسایل اقتصادی و فنی استفاده می گردد. ریسک قابل‌قبول اجتماعی پاسخی به نیاز جامعه برای برآورد کمّی ریسک تحمیلی و ابزاری برای برآورد ارزش جانی بدون استفاده از ارزش مادی می‌باشد]4[.

انتخاب بهترین تکنیک‌ها برای مدیریت ریسک یکی از مراحل پر اهمیت فرآیند تصمیم‌گیری می‌باشد. در مرحله نظارت بر بهبود برنامه مدیریت ریسک، مدیریت توانایی بررسی روش بکارگیری و اجرای تکنیک‌های انتخاب شده را بدست می‌دهد(شکل1).

شکل1- نمونه‌ای از ساختار مدیریت ریسک سدها]1[

منشا ریسک‌ها را می‌توان در وجود محدودیت و نقص در آگاهی، دانش، تجربه، اطلاعات و وجود عدم قطعیت در آینده دید. عدم قطعیت در هر سیستمی به عنوان یک واقعیت شناخته شده است

محدودیت جدی برای اعمال مناسب عدم قطعیت‌ها در تحلیل ریسک وجود دارد. این محدودیت‌ها تحلیل ریسک را میان روش‌های قطعی (عدم قطعیت ناچیز) و روشهای فازی (بدون کنترل برعدم قطعیت) قرار می‌دهد. در حقیقت تحلیل ریسک به‌عنوان تلفیقی از قضاوت مهندسی و علم، امکان ارزیابی همسنگ شرایط نامطلوب را فراهم می‌سازد و امکان بررسی عمیق‌تر و همه جانبه‌تر ایمنی سیستم‌ها را ممکن می‌سازد و در گستره وسیعی تمامی عواملی که ایمنی سیستم را تهدید نموده و یا آنرا بهبود می‌بخشد، شامل می‌گردد. گام‌های مختلف تحلیل و بررسی ریسک یک پدیده شامل موارد ذیل می‌باشد:

شناسایی تمام ریسک‌های وقایع نامطلوب اثرگذار در یک سیستم( استفاده از چک‌لیست، مشابهت با سیستم‌های مشابه، طوفان ذهنی و ...)

برآورد احتمال رخداد واقعه‌های نامطلوب

برآورد عواقب شکست و یا خسارات ناشی از واقعه نامطلوب.

محاسبه ریسک

اولویت بندی ریسک‌های مؤثر بر سیستم

برای مقایسه و رتبه بندی ریسک‌ها می‌توان از مکانیسم ماتریس رتبه بندی ریسک و یا درخت حوادث بهره جست(شکل2و3)]5[.

شکل2- ماتریس رتبه بندی ریسک