لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 26
نسبت درآمدهای مالیاتی به هزینه های جاری کشور، قابل قبول نیست.
وزیر امور اقتصادی و دارایی گفت: منظور از افزایش درآمدهای مالیاتی که مدنظر دولت قرار دارد، افزایش نرخ مالیات نیست تا فشار روی مردم زیادشود.
وزیر امور اقتصادی و دارایی گفت: منظور از افزایش درآمدهای مالیاتی که مدنظر دولت قرار دارد، افزایش نرخ مالیات نیست تا فشار روی مردم زیادشود. دکتر داود دانش جعفری ،شنبه در پنجمین اجلاس سراسری مدیران امور مالیاتی کشور در شیراز،افزود: هدفاین است کهبااستفاده از سیستمهای مالیاتی و افزایش درآمدهای مالیاتی، رونق ایجاد شود.
ویاضافهکرد:دادن بیشترفعالیت هابهبخش خصوصی موجب افزایش میزان درآمدهای مالیاتی نیز میشود زیرا هدف این نیست که با افزایش نرخ مالیات ، درآمدهای مالیاتی را افزایش دهیم.
دانش جعفری گفت:بسیاری فعالیتهای اقتصادی انجام میگیردامامشمول مالیات نمیشود و اینگونه نیز استدلال صورت میگیرد کهاین اقدامات از این جیب به آن جیب میشود و از معافیتهای مالیاتی کمک میگیرند، درصورتی کهاگر دامنه این فعالیتها به مردم و بخش خصوصی داده شود، آنان بهترین کسانی هستند که دولت توانسته بموقع از آنان مالیات بگیرد.
وی کاهش فرارهای مالیاتی را از دیگر اهداف دولت برشمردوگفت: روی روشهای اخذ مالیات بهویژه بر جنبههای فرهنگی آن باید حساسیت وجود داشته باشد.
دانش جعفری گفت:امروزاصل مالیات بر ارزش افزوده که در بیش از یکصد کشور اجرا میشودکهاز مالیاتهای بدون اشک است و بدون اینکه پرداختکننده احساس کند، مالیات اخذ میشود.
وی اضافه کرد: البته همه کشورها که مالیات بر ارزش افزوده اجرا میکنند توجه داشتهاند که سبد کالاهای مصرف اقشار ضعیف و برخی کالاهای اساسی نباید مشمول مالیات شود.
وزیر امور اقتصادی و دارایی درادامه با اشاره به طرح جامعمالیاتی، گفت:
این طرح بابهرهگیری ازفناوریهای نوین،رضایتمندی مودیان،درآمدهای مالیاتی و نیز هزینههای اخذ مالیات را کاهش میدهد.
به گفته وی، اگر هزینه اخذ مالیات بیشتر از درآمد مالیاتی باشد، کارآیی حاصل نمیشود البتهممکناست جاهایی بهدلیل وظیفه حاکمیتی مانند کار مستغلات، این اتفاق بیفتد اما هزینههای اخذ مالیات باید کم باشد. وی با بیان اینکه موضوع سیستمهای مالیاتی تنها برای افزایش درآمدهای دولت نیست، گفت: مالیات سیاستهای اقتصادی را نیز متعادل میکند به طوری که در زمینه تعدیل و توزیع ثروت در اقشار مختلف نیز کارکرد دارد. وزیر اقتصاد در ادامهاز سیستمهای مالیاتی به عنوان موتور محرکه توسعه مناطق محروم یاد کرد و گفت: بر اساس مکانیزم ماده ۱۳۱قانون مالیاتی و معافیت معالیتی سرمایهگذاران در مناطق محروم، ابزار خوبی برای توسعه در این مناطق ایجاد شده است.
به گفته وی،سیستمهای مالیاتی از برخی بورس بازیها نیز جلوگیری میکند، گفت: سیستمهای مالیاتی سرمایهگذاری ها را در جایی که باید سوق میدهد. دانش جعفری اقدام سازمان امور مالیاتی در افزایش درآمدهای مالیاتی را خوب توصیف کرد وگفت: امسال برای نخستین بار بیش از آنچه در قانون مقرر شده بود،درآمدهای مالیاتی محقق شد درحالی که سال گذشته هنگام تصویب قانون در مجلس، استنباط این بود که محقق نمیشود، اما الان با رقم هشت دوازدهم توانستیم این درآمدها را تامین کنیم.
بهگفتهوی، نسبت درآمدهای مالیاتی و هزینههای جاری کشور سال گذشته ۳۶/۵ درصدبود که فقط به هزینههای جاری تعلق گرفت و این رقم، جایگاهخوبی نیست و باید ارتقا یابد.
وی افزود: اصل ۴۴قانون اساسی و واگذاری امور به بخش خصوصی در افزایش میزان درآمدهای مالیاتی کمک میکند
جذب سرمایه گذاری و تأمین مالی صنعت نفت
در راستای سیاست های اجرایی اصل 44قانون اساسی
علی کاردر - رییس ستاد اصل 44 قانون اساسی در شرکت ملی نفت ایران
ابتدا از مسؤولان و دست اندرکاران این سمینار تشکر می کنم که این فرصت را در اختیار من قرار دادند تا از زاویه ای دیگر مسائل سرمایه گذاری در صنعت نفت را بیان کنم . ابلاغیه مقام معظم رهبری در مورد اصل 44 قانون اساسی، به تعبیری فصل الخطاب تمام مباحث نظری، علمی، سیاسی و اقتصادی را تنظیم کردند. این ابلاغیه باعث شد که ما در فضای بعدی کارهای اجرایی وتصمیم گیری ها، در راستای آن بیانیه و آن ابلاغیه حرکت کنیم.
البته جای تشکر دارد که برگزارکنندگان این کنفرانس در بخش خصوصی فعالیت می کنند. لااقل این بار بخش دولتی متولی این کار نیست. این واقعه، شروع بسیار خوبی است.
مطالب خودم را دردو بخش عرضه می کنم. در بخش اول نگاهی گذرا و بیشتر نگاهی کلان به این خواهم داشت که چه الزاماتی مجبورمان می کند که بخش
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 5
فصل سوم
بررسی درآمدهای مالیاتی غیر مستقیم در طول برنامه
بررسی درآمدهای مالیاتی غیر مستقیم در طول برنامه
وصول های مربوط به مالیاتهای غیر مستقیم با نرخ رشد سالیانه ای معادل 2/52% از 340 میلیارد ریال در سال 1367 به 8/1783 میلیارد ریال در سال 1371 افزایش یافته است. و این در حال است که متوسط رشد سالانه این مالیات ها در طول سال های قبل از انقلاب 57 و 50 معادل 6/22% و در سال های بعد از انقلاب تا قبل از شروع برنامه 5 ساله اول برابر با 2/12% بوده است. مالیات های غیر مستقیم فقط در سال اول برنامه 1368 به میزان 3/3 % از برنامه عقب بوده اند و در بقیه سال های یعنی سالهای 69،70 و 71 به ترتیب 3/114، 3/185 و 1/201 درصد از برنامه پیشی گرفتند. (جدول شماره 1)
در طول برنامه نسبت مالیات های غیر مستقیم به کل مالیاتها چهل درصد تعیین شده بود. که این نسبت در سال های 68، 69، 70 و 71 به ترتیب معادل 5/44، 5/45، 5/49 و 3/47 درصد رسیده است. یعنی به طور متوسط درصد وصولی های مالیات های مستقیم به کل مالیات ها در طول سالهای فوق برابر با 7/46 بوده است که این رقم نسبت به رقم 40%درصد که برنامه معین کرده بود 7/6% بیشتر است. و حاکی از حصول بیش از حد مالیاتهای غیر مستقیم در برنامه است.
مالیات های غیر مستقیم به دو قسمت عمده مالیات بر واردات و مالیات بر مصرف و فروش تقسیم می شود. که در زیر هر یک از این دو مالیات به تفضیل مورد تجزیه وتحلیل قرار خواهند.
مالیات بر مصرف و فروش:
مالیات بر مصرف و فروش بیشتر بر روی کالاهایی بسته می شود که مصرف وسیع در جامعه دارند. مانند سیگار، نوشابه های غیر الکلی و … و بنابراین فروشنده پرداخت کننده نهائی آن نبوده است. بلکه سهم زیادی از آن را به مصرف کننده منتقل می نماید. علاوه بر این افزایش مالیات بر اینگونه کالاها که مصرف آن دارند باعث می گردد که طبقات کم درآمد سهم بیشتری از درآمد خود را صرف پرداخت این دسته از مالیاتها بنمایند، لذا افزایش مالیات بر مصرف و فروش اثرات منفی بر توزیع درآمد و ثروت که جز اهداغف اصلی برنامه پنج ساله اول می باشد، دارد.
اصولیهای مالیات بر مصرف و فروش در طول سالهای برنامه 4/32 درصد کل مالیاتهای غیر مستقیم بوده است، یعنی در طول سالهای 68، 69، 70 و 71 به ترتیب 8/363، 9/34، 5/30، 2/30 کل مالیتهای غیر مستقیم بوده است. در سال های 1367 معادل 5/194 میلیارد ریال مالیات بر مصرف و فروش گرفته شده است در حالی که در سال 1371 این رقم به 8/838 میلیارد ریال بالغ شده است. یعنی 8/2 برابر شده است (جدول شماره 11).
متوسط رشد سالانه این مالیات در طول سالهای برنامه معادل 7/31 درصد بوده است، در حالی که در سالهای قبل از انقلاب (57-50) این رقم معادل 6/21 درصد و در سالهای بعد از انقلاب تا قبل از شروع برنامه اول این رقم برابر 3/16 درصد در سال بوده است. این مالیات در سالهای 68 و 69 به ترتیب معادل 4/35 و 4/26 درصد از برنامه عقب بوده است و در سالهای 70-71 به ترتیب میزان 3/104 و 6/118 از برنامه جلو بوده است. (جدول شماره 14).
این مالیات دارای اجزاء مختلفی می باشد که از میان آن ها چند جزئ اساسی مورد بررسی قرار خواهند گرفت.
مالیات فروش فرآورده نفتی:
این مالیات در طول سالهای برنامه به طور متوسط 1/5 درصد کل مالیاتهای غیر مستقیم را تشکیل می داده است. یعنی سالهای 68، 69، 70 و 71 به ترتیب معادل 7/9، 3/46، 9/57، 6/61 درصد از برنامه عقب بوده است (جدول شماره 14).
مالیات اتومبیل:
این مالیات که در سال 1368 معادل 2/6 میلیارد ریال بوده است در سال 1371 معادل 2/128 میلیارد ریال می گردد یعنی تقریباً 6/20 برابر شده است. در طول سالهای برنامه این مالیات در طول سالهای برنامه های حدود 8/3 درصد کل مالیاتهای غیر مستقیم را هر ساله شامل شده است. متوسط رشد سالانه این مالیات در سال های برنامه معادل 147 درصد بوده است. (جدول شماره 13).
این مالیات در سال اول برنامه (1368) معادل 25 درصد از برنامه عقب بوده است ولی در بقیه سالها رشد فزاینده ای داشته است به صورتی که در سال های 69، 70 و 71 به ترتیب معادل 2/206 و 9/742 و 7/1244 نسبت به برنامه فزونی داشته است (جدول شماره 14).
صدی پانزده ارزش اتومبیلهای داخلی:
این مالیات در طول سالهای برنامه به طور متوسط هر ساله 9/3 درصد کل مالیاتهای غیر مستقیم را شامل می شده است. در سال 1367 این مالیات معادل 3/8 میلیارد ریال بوده است. در حالی که در سال 1371 به میزان 5/129 میلیارد ریال بالغ می شود. یعنی 6/15 برابر شده است.
متوسط رشد سالانه این مالیات در طول سالهای برنامه معادل 1/120 درصد در سال بوده است. این مالیات در سال 1368 معادل 60 درصد از برنامه عقب بوده است و در بقیه سالهای یعنی سالهای 69 و 70 و 71 به ترتیب به میزان 102، 1/276 و 6/539 درصد از برنامه فزونی داشته است. (جدول شماره 14).
مالیات بر نقل و انتقال اتومبیل:
این مالیات که در سال 1367 معادل 2/12 میلیارد ریال بوده است. در سال 1371 معادل 4/17 میلیارد ریال می گردد. در طول سالهای برنامه به طور متوسط هر ساله 4/1 درصد کل مالیاتهای غیر مستقیم را به خود اختصاص داده است. متوسط رشد سالانه این مالیات در طول سالهای برنامه معادل 8/10 درصد بوده است. این مالیات هر ساله از برنامه عقب بوده است. به طوری که در سالهای 68، 69، 70 و 71 به ترتیب معادل 3/27، 2/43، 40 و 7/36 درصد از برنامه عقب بوده است (جدول شماره 14).
مالیات بر فروش سیگار:
این مالیات به طور متوسط هر ساله در طول برنامه اول معادل 6/10 درصد کل مالیاتهای غیر مستقیم را شامل می شده است. در سال 1367 این مالیات معادل 8/92 میلیارد ریال بوده است. در سال 1371 حدود 1/76 میلیارد ریال می باشد که بیانگر کاهش زیادی است.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 5
فصل دوم
بررسی درآمدهای مالیاتهای مستقیم
در طول برنامه
بررسی درآمدهای مالیاتهای مستقیم در طول برنامه
مالیاتهای مستقیم که در سال 1367 به میزان 646 میلیارد ریال رسیده بود. در سال 1371 معادل 1991 میلیارد ریال می باشد. یعنی حدوداً سه برابر شده است. این مالیاتهای هر ساله دارای رشد مثبتی بوده اند. به طوری که متوسط رشد سالانه آنها در طول سالهای برنامه معادل 9/33% بوده است. و این در حالی است که متوسط رشد سالانه آنها در برنامه معادل 2/24% تعیین شده بود. (جدول شماره 5)
همچنین متوسط رشد سالانه مستقیم در سالهای قبل از انقلاب (57-1350) برابر 1/38% بوده است. و در سال های بعد از انقلاب تا قبل از شروع برنامه اول 67-1358 معادل 8/14% بوده است. این مالیات های در سال های 68 و 69 به ترتیب به میزان 5/19% و 8/8% از برنامه عقب افتاده اند. ولی در سالهای 70 و 71 به ترتیب معال 9/110% و 128% از برنامه پیشی می گیرد.
نسبت مالیت های مستقیم به کل مالیاتها در برنامه 60% برای تمام سالها تعیین شده بود. این رقم به طور متوسط 53% تحقق یافته است.
در این قسمت برای هر کدام یک از مالیات های مسقتیم آزمون فرض انجام می شود. فرضیه صفر این آزمون بیان می دارد که بین عملکرد و برنامه اختلاف فاحشی وجود ندارد. و اگر تفاوتی وجود دارد قابل بیان نیست. که بین عملکرد و برنامه اختلاف فاحشی وجود دارد. که این اختلاف می تواند به صورت عقب بودن از عملکرد از برنامه یا جلو بودن عملکرد از برنامه باشد. به این ترتیب هرگاه t محاسبه شده منفی باشد بدین معنا می باشد که عملکرد از برنامه عقب بوده است و هرگاه مثبت باشد یعنی عملکرد از برنامه جلو بوده است. و این جلو یا عقب بودن اگر در ناحیه عدم رد واقع شوند اختلاف حاصل فاحش نخواهد بود و اگر در ناحیه رد قرار گیرد اختلاف حاصل فاحش خواهد بود.
مالیات بر درآمد
مالیات بر درآمد که حدود 32% از کل مالیاتهای مستقیم را شامل می شود به صورت مالیات بر حقوق مشاغل، مستغلات و متفرقه دریافت می شود. این مالیت در سال 1367 معادل 6/171 میلیارد ریال بوده است و در سال 1371 معادل 7/546 میلیارد ریال می رسد. یعنی حدوداً سه برابر شده است. این مالیت در سال های 68، 69، 70 و 71 به ترتیب معادل 8/33، 5/33 و 6/34 و 5/27 درصد کل مالیات های مستقیم را تشکیل داده است. (جدول شماره 6)
متوسط رشد سالیانه این مالیات در طول سالهای برنامه یعنی سالهای 71 و 68 معادل 8/34% بوده است و این در حالی است که متوسط رشد سالیانه این مالیات در سالهای قبل از انقلاب یعنی سالهای 57 و 1350 حدوداً 8/36% و در سال های بعد از انقلاب تا قبل شروع برنامه اول معادل 2/12% بوده است. مالیات بر درامد در دو سال اول برنامه یعنی سالهای 68 و 69 به ترتیب 2/5 و 9/0 درصد از برنامه عقب بوده است. ولی در سالهای 70 و 71 به ترتیب معادل 8/121 و 110 درصد از برنامه پیشی می گیرد (جدول شماره 4)
مالیات بر حقوق
مالیات بر حقوق حدود 6/13% کل درآمدهای مالیات های مستقیم می باشد. (در طول برنامه) این مالیات در سالهای 68 و 69، 70 و 71 به ترتیب معادل 5/13، 6/13، 5/16 و 7/10% کل مالیات های مستقیم بوده است. مالیت بر حقوق در سال 1367 معادل 7/69 میلیارد ریال بوده است. که این رقم در سال 1371 معادل 8/211 می شود. یعنی حدوداً سه برابر بوده است و این در حالی است که متوسط رشد سالانه این مالیات در سالهای 57-50 حدود 2/32% و در سال های بعد از انقلاب تا قبل از شروع برنامه اول معادل 1/6% بوده است. این مالیات هر ساله از برنامه جلو بوده است. یعنی در سالهای 68، 69، 70 و 71 مالیات بر حقوق به ترتیب 1/111، 139، 8/197 و 1/145 درصد از برنامه پیشی داشته است.
آزمون فرض این مالیات نشان می دهد که اگر چه مالیات بر حقوق هر ساله از برنامه فزونی داشته است ولی مقدار این فزونی چشم گیر نیست و فرض صفر ما تایید می شود.
مالیات بر مشاغل
مالیات بر مشاغل در طول سال های 71-68 حدود 16% کل مالیاتهای مستقیم را تشکیل می داده است. این مالیات در سال های 68، 69، 70 و 71 به ترتیب معادل 2/17، 7/16 و 7/15 و 7/14 درصد کل درآمدهای مالیاتی را شامل می گردد. (جدول شماره 6)
مالیت بر مشاغل در سالهای 1367 معادل 4/86 میلیارد ریال بوده است. در سال 1371 معادل 5/293 میلیارد ریال می بشود. که حدود 4/3 برابر شده است. (جدول شماره 3)
مالیت بر مشاغل در طول سالهای 71 و 68 متوسط رشدی حدود 8/35% در سال داشته است. در حالی که در سال های قبل از انقلاب یعنی در سالهای 57 و 50 این رقم معادل 2/32% و در طول سالهای بعد از انقلاب تا قبل از شروع برنامه اول 67-58 حدود 1/6% متوسط رشد سالانه داشته است. این مالیات در هرساله از برنامه عقب بوده است. یعنی در طول سالهای 68 و 69 و 71 و 71 به ترتیب معادل 1/18، 1/23، 14 و 3/8 درصد از برنامه عقب بوده است. (جدول شماره 4)
شرایط اقتصادی کشور به گونه ای است که تعداد اشخاص حقیقی که از طریق اشتغال به مشاغل و حرف مختلف کسب درآمد می نمایند بسیار زیاد است. این گروه در کشور بخصوص در نواحی شهری و نیمه شهری به صورت گسترده و پراکنده می باشد قشر خاصی را در کل جامعه تشکیل می دهند و در میان خود دارای اصناف و اتحادیه های متعددی نیز می باشد و از این حیث نیز در جامعه از اهمیت خاصی برخوردار هستند. صاحبان مشاغل به لحاظ پراکندگی در سطح کشور و تنوع شغل ها گوناگونی خدمات و کالاهایی که برای فروش عرضه می نمایند قسمت عظیمی از بازار داد و ستد داخلی و در بعضی موارد خارجی کشور را تشکیل داده و علیرغم آنکه بیشترین نقدینگی بخش خصوصی را در اختیار داشته و دریافت کننده بخش عمده امتیازات چندین هزار میلیاردی بانکی می باشد. و از درآمدهای بالایی نیز برخوردارند. حدود 16% کل مالیات های مستقیم کشور را پرداخت می کنند که رقم بسیار ناچیزی است.
وصول مالیات واقعی از مشاغل نه تنها موجب افزایش درآمد دولت و در نتیجه کاهش کسری بودجه می شود. بلکه با جذب بخشی از درآمدهای اضافی مانع فعالیت های غیر تولیدی می گردد. چرا که بسیاری از سرمایه های فعال در بخش مشاغل در فعالیت های غیر مولد، غیر ضروری و نوعاً مضرر به روند رشد اقتصادی کشور به کار گرفته می شود، لذا افزایش مالیات این بخش از لحاظ محدودیت در اینگونه فعالیت ها نیز مفید میباشد.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 5
فصل دوم
بررسی درآمدهای مالیاتهای مستقیم
در طول برنامه
بررسی درآمدهای مالیاتهای مستقیم در طول برنامه
مالیاتهای مستقیم که در سال 1367 به میزان 646 میلیارد ریال رسیده بود. در سال 1371 معادل 1991 میلیارد ریال می باشد. یعنی حدوداً سه برابر شده است. این مالیاتهای هر ساله دارای رشد مثبتی بوده اند. به طوری که متوسط رشد سالانه آنها در طول سالهای برنامه معادل 9/33% بوده است. و این در حالی است که متوسط رشد سالانه آنها در برنامه معادل 2/24% تعیین شده بود. (جدول شماره 5)
همچنین متوسط رشد سالانه مستقیم در سالهای قبل از انقلاب (57-1350) برابر 1/38% بوده است. و در سال های بعد از انقلاب تا قبل از شروع برنامه اول 67-1358 معادل 8/14% بوده است. این مالیات های در سال های 68 و 69 به ترتیب به میزان 5/19% و 8/8% از برنامه عقب افتاده اند. ولی در سالهای 70 و 71 به ترتیب معال 9/110% و 128% از برنامه پیشی می گیرد.
نسبت مالیت های مستقیم به کل مالیاتها در برنامه 60% برای تمام سالها تعیین شده بود. این رقم به طور متوسط 53% تحقق یافته است.
در این قسمت برای هر کدام یک از مالیات های مسقتیم آزمون فرض انجام می شود. فرضیه صفر این آزمون بیان می دارد که بین عملکرد و برنامه اختلاف فاحشی وجود ندارد. و اگر تفاوتی وجود دارد قابل بیان نیست. که بین عملکرد و برنامه اختلاف فاحشی وجود دارد. که این اختلاف می تواند به صورت عقب بودن از عملکرد از برنامه یا جلو بودن عملکرد از برنامه باشد. به این ترتیب هرگاه t محاسبه شده منفی باشد بدین معنا می باشد که عملکرد از برنامه عقب بوده است و هرگاه مثبت باشد یعنی عملکرد از برنامه جلو بوده است. و این جلو یا عقب بودن اگر در ناحیه عدم رد واقع شوند اختلاف حاصل فاحش نخواهد بود و اگر در ناحیه رد قرار گیرد اختلاف حاصل فاحش خواهد بود.
مالیات بر درآمد
مالیات بر درآمد که حدود 32% از کل مالیاتهای مستقیم را شامل می شود به صورت مالیات بر حقوق مشاغل، مستغلات و متفرقه دریافت می شود. این مالیت در سال 1367 معادل 6/171 میلیارد ریال بوده است و در سال 1371 معادل 7/546 میلیارد ریال می رسد. یعنی حدوداً سه برابر شده است. این مالیت در سال های 68، 69، 70 و 71 به ترتیب معادل 8/33، 5/33 و 6/34 و 5/27 درصد کل مالیات های مستقیم را تشکیل داده است. (جدول شماره 6)
متوسط رشد سالیانه این مالیات در طول سالهای برنامه یعنی سالهای 71 و 68 معادل 8/34% بوده است و این در حالی است که متوسط رشد سالیانه این مالیات در سالهای قبل از انقلاب یعنی سالهای 57 و 1350 حدوداً 8/36% و در سال های بعد از انقلاب تا قبل شروع برنامه اول معادل 2/12% بوده است. مالیات بر درامد در دو سال اول برنامه یعنی سالهای 68 و 69 به ترتیب 2/5 و 9/0 درصد از برنامه عقب بوده است. ولی در سالهای 70 و 71 به ترتیب معادل 8/121 و 110 درصد از برنامه پیشی می گیرد (جدول شماره 4)
مالیات بر حقوق
مالیات بر حقوق حدود 6/13% کل درآمدهای مالیات های مستقیم می باشد. (در طول برنامه) این مالیات در سالهای 68 و 69، 70 و 71 به ترتیب معادل 5/13، 6/13، 5/16 و 7/10% کل مالیات های مستقیم بوده است. مالیت بر حقوق در سال 1367 معادل 7/69 میلیارد ریال بوده است. که این رقم در سال 1371 معادل 8/211 می شود. یعنی حدوداً سه برابر بوده است و این در حالی است که متوسط رشد سالانه این مالیات در سالهای 57-50 حدود 2/32% و در سال های بعد از انقلاب تا قبل از شروع برنامه اول معادل 1/6% بوده است. این مالیات هر ساله از برنامه جلو بوده است. یعنی در سالهای 68، 69، 70 و 71 مالیات بر حقوق به ترتیب 1/111، 139، 8/197 و 1/145 درصد از برنامه پیشی داشته است.
آزمون فرض این مالیات نشان می دهد که اگر چه مالیات بر حقوق هر ساله از برنامه فزونی داشته است ولی مقدار این فزونی چشم گیر نیست و فرض صفر ما تایید می شود.
مالیات بر مشاغل
مالیات بر مشاغل در طول سال های 71-68 حدود 16% کل مالیاتهای مستقیم را تشکیل می داده است. این مالیات در سال های 68، 69، 70 و 71 به ترتیب معادل 2/17، 7/16 و 7/15 و 7/14 درصد کل درآمدهای مالیاتی را شامل می گردد. (جدول شماره 6)
مالیت بر مشاغل در سالهای 1367 معادل 4/86 میلیارد ریال بوده است. در سال 1371 معادل 5/293 میلیارد ریال می بشود. که حدود 4/3 برابر شده است. (جدول شماره 3)
مالیت بر مشاغل در طول سالهای 71 و 68 متوسط رشدی حدود 8/35% در سال داشته است. در حالی که در سال های قبل از انقلاب یعنی در سالهای 57 و 50 این رقم معادل 2/32% و در طول سالهای بعد از انقلاب تا قبل از شروع برنامه اول 67-58 حدود 1/6% متوسط رشد سالانه داشته است. این مالیات در هرساله از برنامه عقب بوده است. یعنی در طول سالهای 68 و 69 و 71 و 71 به ترتیب معادل 1/18، 1/23، 14 و 3/8 درصد از برنامه عقب بوده است. (جدول شماره 4)
شرایط اقتصادی کشور به گونه ای است که تعداد اشخاص حقیقی که از طریق اشتغال به مشاغل و حرف مختلف کسب درآمد می نمایند بسیار زیاد است. این گروه در کشور بخصوص در نواحی شهری و نیمه شهری به صورت گسترده و پراکنده می باشد قشر خاصی را در کل جامعه تشکیل می دهند و در میان خود دارای اصناف و اتحادیه های متعددی نیز می باشد و از این حیث نیز در جامعه از اهمیت خاصی برخوردار هستند. صاحبان مشاغل به لحاظ پراکندگی در سطح کشور و تنوع شغل ها گوناگونی خدمات و کالاهایی که برای فروش عرضه می نمایند قسمت عظیمی از بازار داد و ستد داخلی و در بعضی موارد خارجی کشور را تشکیل داده و علیرغم آنکه بیشترین نقدینگی بخش خصوصی را در اختیار داشته و دریافت کننده بخش عمده امتیازات چندین هزار میلیاردی بانکی می باشد. و از درآمدهای بالایی نیز برخوردارند. حدود 16% کل مالیات های مستقیم کشور را پرداخت می کنند که رقم بسیار ناچیزی است.
وصول مالیات واقعی از مشاغل نه تنها موجب افزایش درآمد دولت و در نتیجه کاهش کسری بودجه می شود. بلکه با جذب بخشی از درآمدهای اضافی مانع فعالیت های غیر تولیدی می گردد. چرا که بسیاری از سرمایه های فعال در بخش مشاغل در فعالیت های غیر مولد، غیر ضروری و نوعاً مضرر به روند رشد اقتصادی کشور به کار گرفته می شود، لذا افزایش مالیات این بخش از لحاظ محدودیت در اینگونه فعالیت ها نیز مفید میباشد.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 5
فصل سوم
بررسی درآمدهای مالیاتی غیر مستقیم در طول برنامه
بررسی درآمدهای مالیاتی غیر مستقیم در طول برنامه
وصول های مربوط به مالیاتهای غیر مستقیم با نرخ رشد سالیانه ای معادل 2/52% از 340 میلیارد ریال در سال 1367 به 8/1783 میلیارد ریال در سال 1371 افزایش یافته است. و این در حال است که متوسط رشد سالانه این مالیات ها در طول سال های قبل از انقلاب 57 و 50 معادل 6/22% و در سال های بعد از انقلاب تا قبل از شروع برنامه 5 ساله اول برابر با 2/12% بوده است. مالیات های غیر مستقیم فقط در سال اول برنامه 1368 به میزان 3/3 % از برنامه عقب بوده اند و در بقیه سال های یعنی سالهای 69،70 و 71 به ترتیب 3/114، 3/185 و 1/201 درصد از برنامه پیشی گرفتند. (جدول شماره 1)
در طول برنامه نسبت مالیات های غیر مستقیم به کل مالیاتها چهل درصد تعیین شده بود. که این نسبت در سال های 68، 69، 70 و 71 به ترتیب معادل 5/44، 5/45، 5/49 و 3/47 درصد رسیده است. یعنی به طور متوسط درصد وصولی های مالیات های مستقیم به کل مالیات ها در طول سالهای فوق برابر با 7/46 بوده است که این رقم نسبت به رقم 40%درصد که برنامه معین کرده بود 7/6% بیشتر است. و حاکی از حصول بیش از حد مالیاتهای غیر مستقیم در برنامه است.
مالیات های غیر مستقیم به دو قسمت عمده مالیات بر واردات و مالیات بر مصرف و فروش تقسیم می شود. که در زیر هر یک از این دو مالیات به تفضیل مورد تجزیه وتحلیل قرار خواهند.
مالیات بر مصرف و فروش:
مالیات بر مصرف و فروش بیشتر بر روی کالاهایی بسته می شود که مصرف وسیع در جامعه دارند. مانند سیگار، نوشابه های غیر الکلی و … و بنابراین فروشنده پرداخت کننده نهائی آن نبوده است. بلکه سهم زیادی از آن را به مصرف کننده منتقل می نماید. علاوه بر این افزایش مالیات بر اینگونه کالاها که مصرف آن دارند باعث می گردد که طبقات کم درآمد سهم بیشتری از درآمد خود را صرف پرداخت این دسته از مالیاتها بنمایند، لذا افزایش مالیات بر مصرف و فروش اثرات منفی بر توزیع درآمد و ثروت که جز اهداغف اصلی برنامه پنج ساله اول می باشد، دارد.
اصولیهای مالیات بر مصرف و فروش در طول سالهای برنامه 4/32 درصد کل مالیاتهای غیر مستقیم بوده است، یعنی در طول سالهای 68، 69، 70 و 71 به ترتیب 8/363، 9/34، 5/30، 2/30 کل مالیتهای غیر مستقیم بوده است. در سال های 1367 معادل 5/194 میلیارد ریال مالیات بر مصرف و فروش گرفته شده است در حالی که در سال 1371 این رقم به 8/838 میلیارد ریال بالغ شده است. یعنی 8/2 برابر شده است (جدول شماره 11).
متوسط رشد سالانه این مالیات در طول سالهای برنامه معادل 7/31 درصد بوده است، در حالی که در سالهای قبل از انقلاب (57-50) این رقم معادل 6/21 درصد و در سالهای بعد از انقلاب تا قبل از شروع برنامه اول این رقم برابر 3/16 درصد در سال بوده است. این مالیات در سالهای 68 و 69 به ترتیب معادل 4/35 و 4/26 درصد از برنامه عقب بوده است و در سالهای 70-71 به ترتیب میزان 3/104 و 6/118 از برنامه جلو بوده است. (جدول شماره 14).
این مالیات دارای اجزاء مختلفی می باشد که از میان آن ها چند جزئ اساسی مورد بررسی قرار خواهند گرفت.
مالیات فروش فرآورده نفتی:
این مالیات در طول سالهای برنامه به طور متوسط 1/5 درصد کل مالیاتهای غیر مستقیم را تشکیل می داده است. یعنی سالهای 68، 69، 70 و 71 به ترتیب معادل 7/9، 3/46، 9/57، 6/61 درصد از برنامه عقب بوده است (جدول شماره 14).
مالیات اتومبیل:
این مالیات که در سال 1368 معادل 2/6 میلیارد ریال بوده است در سال 1371 معادل 2/128 میلیارد ریال می گردد یعنی تقریباً 6/20 برابر شده است. در طول سالهای برنامه این مالیات در طول سالهای برنامه های حدود 8/3 درصد کل مالیاتهای غیر مستقیم را هر ساله شامل شده است. متوسط رشد سالانه این مالیات در سال های برنامه معادل 147 درصد بوده است. (جدول شماره 13).
این مالیات در سال اول برنامه (1368) معادل 25 درصد از برنامه عقب بوده است ولی در بقیه سالها رشد فزاینده ای داشته است به صورتی که در سال های 69، 70 و 71 به ترتیب معادل 2/206 و 9/742 و 7/1244 نسبت به برنامه فزونی داشته است (جدول شماره 14).
صدی پانزده ارزش اتومبیلهای داخلی:
این مالیات در طول سالهای برنامه به طور متوسط هر ساله 9/3 درصد کل مالیاتهای غیر مستقیم را شامل می شده است. در سال 1367 این مالیات معادل 3/8 میلیارد ریال بوده است. در حالی که در سال 1371 به میزان 5/129 میلیارد ریال بالغ می شود. یعنی 6/15 برابر شده است.
متوسط رشد سالانه این مالیات در طول سالهای برنامه معادل 1/120 درصد در سال بوده است. این مالیات در سال 1368 معادل 60 درصد از برنامه عقب بوده است و در بقیه سالهای یعنی سالهای 69 و 70 و 71 به ترتیب به میزان 102، 1/276 و 6/539 درصد از برنامه فزونی داشته است. (جدول شماره 14).
مالیات بر نقل و انتقال اتومبیل:
این مالیات که در سال 1367 معادل 2/12 میلیارد ریال بوده است. در سال 1371 معادل 4/17 میلیارد ریال می گردد. در طول سالهای برنامه به طور متوسط هر ساله 4/1 درصد کل مالیاتهای غیر مستقیم را به خود اختصاص داده است. متوسط رشد سالانه این مالیات در طول سالهای برنامه معادل 8/10 درصد بوده است. این مالیات هر ساله از برنامه عقب بوده است. به طوری که در سالهای 68، 69، 70 و 71 به ترتیب معادل 3/27، 2/43، 40 و 7/36 درصد از برنامه عقب بوده است (جدول شماره 14).
مالیات بر فروش سیگار:
این مالیات به طور متوسط هر ساله در طول برنامه اول معادل 6/10 درصد کل مالیاتهای غیر مستقیم را شامل می شده است. در سال 1367 این مالیات معادل 8/92 میلیارد ریال بوده است. در سال 1371 حدود 1/76 میلیارد ریال می باشد که بیانگر کاهش زیادی است.