انواع بسته های نرم افزاری در محیط لینوکس 23 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 23

انواع بسته های نرم افزاری در محیط لینوکس

بسته‌های نرم‌افزاری کار نصب نرم‌افزارهای کاربردی را در لینوکس آسان کرده‌اند. دیگر لازم نیست برای نصب هر نرم‌افزار، کاربر کدهای منبع را دریافت کرده، آنها را کامپایل نموده و نصب کند. کاری که بسیاری از کاربران از انجام آن ناتوان هستند.

همانطور که متوجه شدید، بسته‌های نرم‌افزاری حاوی برنامه‌های قابل اجرا و آماده برای نصب هستند. ممکن است در اینترنت به انواع مختلفی از بسته‌های نرم‌افزاری برخورد نمایید که البته همه آنها حاوی نرم‌افزارهای آماده برای نصب نیستند که جلوتر درباره آنها توضیح خواهم داد. پر کاربردترین بسته‌های آماده نصب نرم‌افزارهای کاربردی، بسته‌های نوع rpm و deb هستند. در این مقاله ما به بررسی بسته‌های نرم‌افزاری با فرمت rpm و مدیریت آنها خواهیم پرداخت و در مقاله جداگانه‌ای، مدیریت بسته‌های deb را که مخصوص لینوکس debian و توزیع‌های مبتنی بر آن است را بررسی خواهیم کرد.

در سیستم عامل لینوکس (Redhat) برای خواندن دیسک (فلاپی) یا CD-Rom ابتدا باید فلاپی یا CD مورد نظر را Mount (اتصال) کنیم. برای این کار بر روی ناحیه‌ی خالی میز کار (Desktop) راست کلیک کرده، از منوی ظاهر شده گزینه Mount سپس اگر فلاپی دیسک داشتیم، گزینه فلاپی (دیسک) و اگر CD-Rom داشتیم، گزینه فوق را انتخاب می‌کنیم. برای نصب Package یا بسته‌های نرم‌افزاری ابتدا باید CD مورد نظر را Mount کنیم که اگر به صورت Auto Run باشد، به صورت خودکار اجرا می‌شود، در غیر این صورت باید مراحل نصب را طی کرد.

برای نصب در محیط متنی باید دستوراتی را در پنجره Terminal برای نصب Package تایپ کرده که در این تحقیق به بررسی این روش می‌پردازیم.

دلایل استفاده از محیط متنی در لینوکس

برخی دستورات و فرامین پایه‌ای سیستم‌های عامل، از جمله پیکربندی اولیه‌ی سیستم‌ها و حتی شبکه‌های کامپیوتری را هنوز هم فقط در محیط متنی می‌توان به اجرا درآورد.

اصولاً کار در خط فرمان به دلیل اجتناب از بکارگیری رابط‌های گرافیکی که حجم بالایی از منابع سیستم، از جمله حافظه را اشغال می‌کنند، بسیار بیشتر و کم‌خطرتر است.

در واقع کلیه‌ی برنامه‌های اجرایی در محیط گرافیکی به نحوی پس از اخذ دستورات ویژوال یا بصری از کاربر همان فرامین متنی را برای انجام عملیات خود در پس زمینه اجرا می‌کنند و چه بسا به دلیل ایرادات موجود در نرم‌افزارها، گاهی این دستورات را به کندی اجرا شده و یا آنها را به درستی نیز اجرا نمایند.

Shen کار در محیط فرمان متنی و اجرای دستورات در محیط‌هایی از جمله نیازهای اصلی مدیران سیستم و کاربران پیشرفته کامپیوار است و هیچگاه به کلی منسوخ نخواهد شد.

KDE برخی سیستم‌های عامل همچون لینوکس با وجود توسعه چشمگیر رابط‌های گرافیکی نظیر GNOME و ... هنوز به فرامین متنی وابسته و بدون داشتن این فرامین نمی‌توان از این سیستم‌ها بطور کامل و موثر بهره برد.

درک نامگذاری و فرمت بسته های نرم‌افزاری

وقتی بسته ای را از اینترنت دانلود می‌کنید، می‌بینید که از یک نام، تعدادی شماره، نقطه، gz و tar تشکیل شده است. خوب اینها چه معنی دارند؟ ابتدا این اعداد و حرفها پیچیده به نظر می‌رسند در صورتی که اگر برایتان شرح داده شوند، بسیار ساده هستند. پس از مدتی به این شیوه نامگذاری عادت خواهید کرد. بیشتر بسته های نرم‌افزاری لینوکس از قاعده نامگذاری GNU استفاده می‌کنند. مثال‌های زیر فرمت‌های گوناگون بسته های نرم‌افزاری را نشان می‌دهد:

mycoolapp-4.2.3.i386.rpmmycoolapp-4.2.3.tar.gzmycoolapp-4.2.3.src.tar.gzmycoolapp-4.2.3.bin.SPARC.tar.gzmycoolapp-4.2.3.bin.ELF.static.tar.gz

این مثالها بسته های مختلف یک نرم‌افزار هستند. نام این بسته نرم‌افزاری mycoolapp است. پس از نام بسته ، شماره نسخه آن که 4.2.3 است قرار دارد. اولین شماره شماره اصلی یا major، دومین شماره شماره فرعی یا minor و آخرین شماره شماره وصله یا patch است. پس از شماره نسخه، نقطه ای قرار دارد که بعد از آن بخش های انتخابی قرار دارند که نشانگر محتوای بسته و چگونگی فشرده سازی آن هستند.

خط نخست یک بسته نرم‌افزاری rpm را نشان می‌دهد. rpm مخفف Redhat Package Manager است. i386 که قبل از rpm قرار دارد، نشان دهنده این است که بسته حاوی نرم‌افزار اجرایی برای کامپیوترهای PC معمولی است. فرمت rpm که ابتدا توسط Redhat ارائه شد، اکنون تبدیل به یک استاندارد برای پخش بسته های نرم‌افزاری لینوکس شده است. ببیشتر توزیع‌های لینوکس مانند ردهت، زوزه، ماندریک و... از این سیستم بسته بندی نرم‌افزار استفاده می‌کنند.

rpm در مقابل کد منبع

بسته هایی که بصورت فرمت rpm ارائه می‌شوند به سادگی قابل نصب بوده و برداشتن آنها نیز به سادگی امکان پذیر است. برای مدیریت بسته‌های rpm هم ابزارهای گرافیکی و هم ابزارهای متنی وجود دارند. در صورتی که در دنیای لینوکس تازه کار هستید، همیشه سعی کنید از این فرمت برای دریافت نرم‌افزارها استفاده نمایید.

- RPM: نصب نرم‌افزارها با استفاده از بسته‌های rpm بسیار آسان است. برای نصب یک بسته rpm شما نیازی به دانستن اطلاعاتی در مورد makefile ها و کامپایلرها ندارید. همانطور که در بالا نیز اشاره کردم، ابزارهایی نیز برای مدیریت این بسته‌ها فراهم آمده است. هنگامی که یک بسته rpm را نصب می‌کنید، ابزارهای rpm سایر نرم‌افزارهای احتمالی مورد نیاز این بسته را نیز بررسی کرده و در صورت نیاز به نصب بسته دیگری به شما اعلام می‌کنند.

تحقیق در مورد آلودگی محیط زیست

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 10 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

آلودگی محیط زیست

تاریخچه

مقدمه

اولین آلاینده‌های هوا احتمالا دارای منشأ طبیعی بوده‌اند. دود ، بخار بدبو ، خاکستر و گازهای متصاعد شده از آتشفشانها و آتش‌سوزی جنگلها ، گرد و غبار ناشی از توفانها در نواحی خشک ، در نواحی کم‌ارتفاع مرطوب و مه‌های رقیق شامل ذرات حاصل از درختهای کاج و صنوبر در نواحی کوهستانی ، پیش از آنکه مشکلات مربوط به سلامت انسانها و مشکلات ناشی از فعالیتهای انسانی محسوس باشند، کلا جزئی از محیط زیست ما به شمار می‌رفتند، به استثنای موارد حاد ، نظیر فوران آتشفشان.آلودگیهای ناشی از منابع طبیعی معمولا ایجاد چنان مشکلات جدی برای حیات جانوران و یا اموال انسانها نمی‌کنند. این در حالی است که فعالیتهای انسانی ، ایجاد چنان مشکلاتی از نظر آلودگی می‌نمایند که بیم آن می‌رود بخشهایی از اتمسفر زمین تبدیل به محیطی مضر برای سلامت انسانها گردد.

تاریخچه آلودگی

دود یکی از قدیمی‌ترین آلاینده‌های هوا است که برای سلامت بشر مضر است. زمانی که دود ناشی از آتش حاصله از سوختن چوب توسط ساکنین اولیه غارها جای خود را به دود ناشی از کوره‌های زغال سوز در شهرهای پر جمعیت داد، آلودگی هوا ، بقدری افزایش یافت که زنگ خظر برای برخی از ساکنان آن شهرها به صدا در آمد. در سال 61 بعد از میلاد ، "سنکا" (Seneca) فیلسوف رومی از هوای روم بعنوان هوای سنگین و از دودکشهای هود با عنوان تولید کننده بوی بد نام برد.در سال 1273 میلادی ، "ادوارد اول" پادشاه انگلستان عنوان کرد که هوای لندن به حدی با دود و مه آلوده شده است و آزار دهنده است که از سوختن زغال سنگ دریایی جلوگیری خواهد کرد. علی‌رغم هشدار پادشاه مذکور ، نابودی گسترده جنگلها ، چوب را تبدیل به یک کالای کمیاب نمود و ساکنان لندن را وادار ساخت تا بجای کم کردن مصرف زغال سنگ به میزان بیشتری از آن استفاده کنند.تا سال 1661 میلادی یعنی بیش از یک قرن بعد ، تغییر قابل ملاحظه‌ای در آلودگی هوا بوجود نیامد. چاره جویی و پیشنهادات عبارت بودند از برچیدن تمامی کارخانه‌های اطراف شهر لندن و بوجود آمدن کمربند سبز در اطراف شهر. بالاخره این چاره جویی‌ها کارساز شد.

مشکلات آلودگی هوا

شواهدی دال بر علاقمندی جوامع انسانی در غلبه بر مشکل آلودگی هوا وجود دارند که از جمله آنها می‌توان از تصویب و اجرای قوانین کنترل دود در شیکاگو سینسنیاتی به سال 1881 نام برد. ولی اجرای این قوانین و قوانینی مشابه آنها با دشواریهایی مواجه گردید و برای تمیز نمودن هوا یا جلوگیری از آلودگی بیشتر آن ، تقریبا کاری انجام نشد. در سال 1930 در دره بسیار صنعتی میوز در کشور بلژیک در اثر پدیده وارونگی ، مه دود در یک فضای معین محبوس گردید. در نتیجه 63 تن جان خود را از دست داده ، چندین هزار تن دیگر بیمار شوند.حدود 18 سال بعد در شرایط مشابهی در ایلات متحده آمریکا ، یکی از اولین و بزرگترین فاجعه‌های زائیده آلودگیها رخ داد، یعنی 17 نفر جان خود را باختند و 43 درصد جمعیت نورا در پنسیلوانیا بیمار شدند. درست سه سال بعد از فاجعه مه دود لندن در سال 1952 ، نادیده گرفتن عواقب جدی آلودگی هوا غیر ممکن گردید.در روز سه شنبه 4 دسامبر سال 1952 حجم عظیمی از هوای گرم به طرف قسمت جنوبی انگلستان حرکت کرده ، با ایجاد یک وارونگی دمایی سبب نشست یک مه سفید در لندن شد. این مه دود به دستگاه تنفسی انسان سخت آسیب می‌رساند. درنتیجه بیشتر مردم بزودی با مشکلاتی از قبیل قرمز شدن چشمها ، سوزش گلو و سرفه‌های زیاد مواجه شدند و پیش از آنکه در 9 دسامبر از سطح شهر دور شوند، 400 مورد مرگ مربوط به آلودگی هوا گزارش کردند. این تعداد تلفات برای متوجه ساختن افکار بریتانیایی‌ها جهت تصویب قانون هوای تمیز در سال 1956 کافی بود.

قانون کنترل آلودگی هوا

این قانون در ایالات متحده امریکا به نام قانون کنترل آلودگی هوا (قانون عمومی 159_84) به تصویب رسید. اما این مصوبه تنها موجب به تصویب رسیدن یک قانون مؤثرتر گردید. این قانون یکبار در سال 1960 و بار دیگر در سال 1962 بازنگری شد و به قانون هوای تمیز سال 1963 (قانون عمومی 206_88) که برنامه‌های ناحیه‌ای محلی و ایالتی را برای کنترل هوا تشویق می‌کرد و در عین حال حق مداخله را برای دولت فدرال در صورت به خطر افتادن سلامت و رفاه اهالی ایالت در اثر آلودگی ناشی از ایالات دیگر محفوظ نگه می‌داشت، الحاق گردید.این قانون معیارهایی برای کیفیت هوا وضع کرد که بر اساس آنها ، استانداردهای کیفیت هوا و گازهای متصاعد شده در دهه 1960 میلادی پی‌ریزی شد.

آلودگی محیط زیست و لایه ازن

یکی از مسائلی که در سالهای اخیر باعث نگرانی دانشمندان شده ، مسئله تهی شدن لایه ازن و ایجاد حفره در این لایه در قطب جنوب است. لایه اوزون در فاصله 16 تا 48 کیلومتری از سطح زمین قرار گرفته و کره زمین را در برابر تابش فرابنفش نور خورشید محافظت می‌کند. هر گاه از مقدار لایه ازن ، 10 درصد کم شود، مقدار تابشی که به سطح زمین می‌رسد تا 20 درصد افزایش می‌یابد. تابش فرابنفش موجب بروز سرطان پوست در انسان می‌شود و به گیاهان صدمه می‌زند. مولکولهای کلروفلوئورکربنها (CFCها) در از بین بردن لایه ازن موثرند. از این ترکیبات بطور گسترده در دستگاههای سرد کننده و در افشانه‌ها (اسپری‌ها) استفاده می‌شود.این مولکولها به علت پایداری آنها به استراتوسفر راه می‌یابند و در آنجا بر اثر تابش خورشید پیوند C-Cl شکسته می‌شود. اتم کلر حاصل به مولکول ازن حمله می‌کند و مولکول CLO را می‌دهد. این مولکول بنوبه خود با اکسیژن ترکیب شده ، مولکول O2 و اتم Cl آزاد می‌شود که مجددا در چرخه تخریب اوزون شرکت می‌کند. از این روست، در عهدنامه سال 1978 مونترال قرار این شده که از

تحقیق در مورد محیط چاپخانه و استانداردهای آن (word)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 14

محیط چاپخانه و استانداردهای آن

«سالن چاپ ماشین‌آلات افست ورقی»

مقدمه

زیرسازی و نصب تاسیسات تهویه و روشنایی و نیز تجهیزات فوت و مک و امکانات ایمنی در محیط چاپخانه، دارای ریزه‌کاری‌های فراوانی است که رعایت آنها تاثیر چشمگیری در شرایط محیط و کیفیت کارهای چاپی دارد.

رعایت بسیاری از دستورالعمل‌ها در این زمینه‌ها هیچگونه هزینه اضافی تحمیل نمی‌کند، در عوض از بروز بسیاری مشکلات و گرفتاری‌ها و هزینه‌های بعدی نیز جلوگیری می‌کند.

در اینجا نکات اساسی و توصیه‌های ارزنده‌ای درباره ساختمان و تاسیسات ماشین‌خانه ارایه می‌شود.

حداقل ‌فضای ‌مورد ‌نیاز:

‌با ‌توجه ‌به ‌مساحت ‌کف ‌ماشین ‌چاپ ‌که ‌به ‌سطح ‌زیر ‌اشغال ‌معروف ‌است، ‌(طول ‌* ‌عرض) ‌حداقل ‌فضای ‌مرتبط ‌با ‌جریان ‌کار ‌و ‌فضای ‌مورد ‌نیاز ‌جهت ‌نصب ‌ماشین ‌می‌بایست ‌2 ‌تا ‌3 ‌برابر ‌سطح ‌زیر ‌اشغال ‌بوده، ‌به ‌اضافه ‌فضایی ‌جهت ‌انبار ‌موقت ‌به ‌منظور ‌هم هوایی شرایط ‌دما ‌و ‌رطوبت ‌کاغذ ‌مصرفی، ‌به ‌اضافه ‌فضایی ‌کنار ‌ماشین ‌چاپ ‌به ‌منظور ‌قرار ‌دادن ‌اوراق ‌نیمه ‌تمام ‌چاپی ‌اعم ‌از ‌رنگ‌های ‌تکمیلی ‌و ‌یا ‌چاپ ‌پشت ‌و ‌تعبیه ‌فضای ‌مورد ‌نیاز ‌جهت ‌نگهداری ‌مرکب‌های ‌مصرفی ‌و ‌میز ‌ترکیب ‌و ‌مخلوط ‌رنگ ‌جهت ‌رنگ‌های ‌ساختگی، ‌البته ‌به ‌امکان ‌گسترش ‌این ‌فضاها ‌در ‌صورت ‌افزایش ‌و ‌یا ‌تکمیل ‌تجهیزات ‌نیز ‌می‌بایست ‌نظر ‌داشته ‌و ‌ضریبی ‌تا 30‌% ‌فضای ‌بیشتر ‌را ‌به ‌آن ‌اختصاص ‌داد.

کف ‌سالن:

‌ایجاد ‌کف ‌بتنی ‌و ‌هم‌سطح ‌در ‌سالن ‌چاپ ‌یک ‌اصل ‌قلمداد می‌شود. ‌نیازی ‌به ‌ایجاد ‌لایه ‌سخت ‌شده ‌در ‌سطح ‌بتن ‌نیست ‌لیکن ‌ایجاد ‌یک ‌پوشش ‌نظیر ‌کف‌پوش ‌و ‌یا ‌رنگ ‌اپوکسی ‌به منظور جلوگیری از ‌گردوغبار ‌از ‌سطح ‌بتن، ‌پیشنهاد ‌می‌شود. ‌جهت ‌برخورداری ‌از ‌یک ‌کفپوش ‌جذاب ‌با ‌قابلیت ‌پاک‌شوندگی ‌آسان، ‌استفاده ‌از ‌یک ‌پوشش ‌اپوکسی ‌و ‌اورتان ‌با ‌رنگ ‌خاکستری ‌که ‌مقاوم ‌مواد ‌خورنده ‌شیمیایی ‌ضد ‌لکه ‌(با ویژگی ‌ضد‌لغزندگی) ، ‌به ‌ضخامت ‌3 ‌میلی‌متر ‌روی ‌سطح ‌بتن ‌پیشنهاد ‌می‌شود.

‌برای ‌کلیه ‌ماشین‌های ‌چاپ ‌5/‌1 ‌ورقی ‌به ‌بالا ‌می‌بایست ‌فوندانسیون ‌بتنی ‌تعبیه ‌شود. ‌بتن ‌فوندانسیون ‌نیاز ‌به ‌حداقل ‌4 ‌هفته ‌زمان ‌به ‌منظور ‌خشک ‌شدن ‌و ‌استحکام ‌جهت ‌نصب ‌ماشین ‌خواهد ‌داشت، ‌مگر ‌آن‌که ‌از ‌افزودنی‌های ‌خاص ‌شیمیایی ‌در ‌بتن ‌استفاده ‌شود ‌که ‌زمان ‌مزبور ‌را ‌به ‌حداقل ‌دو ‌هفته ‌کاهش ‌می‌دهد. ‌حتی ‌برای ‌ماشین‌آلات ‌دو ‌ورقی ‌(50*70) ‌نیز ‌عرض ‌فوندانسیون ‌را ‌مناسب ‌نصب ‌ماشین‌آلات ‌5/4 ‌ورقی ‌(100*70) ‌و ‌طول ‌آن ‌را ‌به ‌اندازه ‌ماشین ‌8 ‌رنگ ‌محاسبه ‌و ‌اجرا ‌نمایید ‌که ‌امکان ‌ارتقا ‌و ‌نصب ‌ماشین‌آلات ‌بزرگ‌تر ‌در ‌آینده ‌به ‌سهولت ‌فراهم ‌باشد. ‌محاسبات ‌اجرایی ‌مربوط ‌به ‌بالش ‌بتنی ‌فوندانسیون ‌می‌بایست ‌بر ‌اساس ‌وزن ‌ماشین ‌و ‌مقاومت ‌خاک ‌زیر ‌آن ‌باشد. ‌پیشنهاد ‌می‌شود ‌طی ‌مشاوره ‌با ‌سازنده ‌ماشین ‌و ‌استفاده ‌از ‌مشاورین ‌مهندس ‌سازه ‌نسبت ‌به ‌طراحی ‌و ‌اجرای ‌فوندانسیون ‌بتنی ‌ماشین ‌اقدام ‌شود.

می‌توان ‌از ‌صفحات ‌عایق ‌صدا ‌و ‌لرزش ‌(نظیر ‌تخته‌های ‌یونولیتی) ‌بین ‌بالش ‌بتنی ‌و ‌دیواره ‌کناره ‌آن ‌از ‌کف ‌سالن ‌استفاده ‌کرد. ‌این ‌صفحات ‌می‌بایست ‌1 ‌تا ‌5/‌1 ‌سانتی ‌متر ‌پایین‌تر ‌از ‌سطح ‌کف ‌سالن ‌قرار ‌گیرد ‌و ‌سپس ‌فضای ‌خالی ‌بالای ‌آن ‌بین ‌بالش ‌بتنی ‌و ‌کف ‌سالن، ‌توسط ‌درزگیرهای ‌قابل ‌انعطاف ‌نظیر ‌چسب‌های ‌آکواریوم ‌پر ‌شود.

محیط ‌پیرامون ‌هر ‌ماشین ‌و ‌راهروهای ‌منتهی ‌به ‌آن ‌جهت ‌نقل ‌و ‌انتقال ‌کاغذ ‌می‌بایست ‌توسط ‌خطوط ‌زرد ‌رنگ ‌به ‌پهنای ‌باند ‌75 ‌میلی‌متر ‌خط‌کشی ‌شود.

سقف‌ها:

‌نصب ‌سقف ‌کاذب ‌در ‌زیر ‌سقف ‌اصلی ‌سالن ‌چاپ ‌به ‌ارتفاع ‌7/3 ‌الی ‌3/4 ‌متر ‌از ‌کف ‌و ‌یا ‌رعایت ‌1/‌2 ‌متر ‌فاصله ‌سقف ‌کاذب ‌از ‌بلندترین ‌قسمت ‌ماشین ‌چاپ ‌پیشنهاد ‌می‌شود. ‌اغلب ‌سقف ‌کاذب ‌جهت ‌پوشش ‌کلیه ‌تجهیزات ‌و ‌مواردی ‌است ‌که ‌زیر ‌سقف ‌اصلی ‌نصب ‌و ‌قرار ‌گرفته‌اند، (‌نظیر ‌آهن‌آلات ‌اسکلت ‌ساختمان، ‌لوله‌کشی‌های ‌آب، ‌گاز ‌و ‌آتش‌نشانی، ‌کانال‌های ‌سیم ‌و ‌کابل‌های ‌برق ‌مربوط ‌به ‌چراغ‌های ‌سقفی ‌و ‌غیره) ‌که ‌امکان ‌بالقوه ‌جذب ‌گردوغبار ‌و ‌پودر خشک کن‌های ماشین ‌افست ‌معلق ‌در ‌هوا ‌را ‌داشته ‌که ‌پس ‌از ‌مدتی، ‌ ‌کارگاه ‌باعث ‌جدا ‌شدن ‌و ‌ریزش ‌مستمر ‌بر ‌روی ‌سطح ‌کار ‌چاپی ‌داخل ‌ماشین ‌و ‌یا ‌مرکبدان‌ها ‌شده ‌و ‌موجب ‌آشغال ‌آوردن ‌بر ‌روی ‌سطح ‌چاپ ‌خواهد ‌شد. ‌رنگ ‌سفید ‌کاشی‌های ‌گچی ‌مربع ‌شکل ‌سقف

آموزش محیط گرافیکی در توربو پاسکال 7 15ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 14

آموزش محیط گرافیکی در توربو  پاسکال 7

دستور کار آزمایشگاه کامپیوتر مهندس عبدالجوادی

برای برنامه نویسی در محیط گرافیکی نیاز به مقدماتی برای ورود به محیط گرافیک است . اولین خط هر برنامه گرافیکی بعد از دستور Program ، فرمان زیر است :

Uses graph ;

با استفاده از دستور uses برنامه شما می تواند از پیمانه ها و ثوابت توربو پاسکال استفاده کند . این ثوابت و پیمانه ها در فایلی که یک unit نامیده می شود جای می گیرند . کدی که در حالت گرافیکی توسط کامپیوتر تولید می شود ، به نوع کامپیوتر بستگی دارد . بنابراین نوع سخت افزار گرافیکی که در اختیار سیستم است باید به توربو پاسکال اعلام شود . برای این کار از دو متغیر Driver و Mode بصورت زیر استفاده می شود :

Var

  Driver , Mode : Integer ;

محتوای این دو متغیر نوع سخت افزارهای گرافیکی سیستم را مشخص می کند . برای تعیین حالت گرافیکی از دستور زیر استفاده می شود :

InitGraph (Driver, Mode, ‘…….’) ;

رویه InitGraph سیستم گرافیکی شما را بررسی کرده و سپس در متغیرهای Driver و Mode مقادیر مناسب را قرار می دهد . پارامتر رشته ای ‘……’ شاخه ای را مشخص می کند که در آن نرم افزار کنترل سیستم گرافیکی شما وجود دارد . رشته ای که بدون کاراکتر است ‘ ‘ به این معناست که این نرم افزار در شاخه جاری قرار دارد .

این نرم افزار همواره در شاخه BGI قرار دارد و معمولا" در محلی است که برنامه توربو پاسکال نصب شده است . بنابراین باید آدرس شاخه BGI را بجای این رشته بنویسیم . برای انعطاف پذیر شدن برنامه و قابلیت اجرای آن روی سیستم های مختلف معمولا" یک نسخه از شاخه BGI را در شاخه ای که برنامه در آن قرار دارد ، کپی می کنیم .

صفحه نمایشی که مانند یک صفحه مختصات است :

در برنامه نویسی گرافیکی موقعیت هر خط یا هر شکلی را که روی صفحه نمایش رسم می کنید ، باید کنترل کنید . صفحه نمایش را در محیط گرافیکی بصورت مختصات X-Y تعدادی نقطه می توان در نظر گرفت . در اکثر نمایشگرها ابعاد متداول عبارتند از : 200×320 ، 350×640 ، 480×640 . که معمولا" تعداد نقاط در محور X ها بیشتر است .

توابع GetMaxX و GetMaxY در توربو پاسکال، به ترتیب حداکثر تعداد نقاط در Xها و Yها را برمی گردانند . بنابراین برای بدست آوردن ابعاد واقعی نمایشگر خود می توانید از این توابع بصورت زیر استفاده کنید :               

 MaxX := GetMaxX ;             MaxY := GetMaxY ;

مختصات گوشه های صفحه نمایش به صورت زیر است.

برای برگرداندن برنامه به حالت متنی از دستور زیراستفاده می کنیم . 

CloseGraph ;

رنگ زمینه و متن :

بطور پیش فرض برای رنگ های زمینه و متن ، به ترتیب از سیاه و سفید استفاده می شود . دستورات زیر امکان تغییر رنگ زمینه و متن را فراهم می کنند .

SetBkColor (….) ;                  تعیین رنگ زمینه

SetColor (….) ;                         تعیین رنگ متن  

برای انتخاب رنگها از ثوابت رنگی یا معادل عددی رنگها طبق جدول زیر استفاده می شود :

ثابت

مقدار

ثابت

مقدار

Black

0

DarkGray

8

Blue

1

LightBlue

9

Green

2

LightGreen

10

Cyan

3

LightCyan

11

Red

4

LightRed

12

Magenta

5

LightMagenta

13

Brown

6

Yellow

14

LightGray

7

White

15

خلاصه ای از توابع و رویه های گرافیکی :

·                Line (X1, Y1, X2, Y2) ;

بین نقاط (X1,Y1) و (X2,Y2) خطی رسم می شود .

·        Rectangle (X1, Y1, X2, Y2) ;

مستطیلی که قطر آن بین نقاط (X1,Y1) و (X2,Y2) است می کشد .

·        Circle (X, Y, R) ;

دایره به مرکز (X,Y) و شعاع R رسم می کند .

·        Arc (X, Y, Angle1, Angle2, R) ;

آموزش محیط گرافیکی در توربو پاسکال 7 15 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 15

آموزش محیط گرافیکی در توربو  پاسکال 7

برای برنامه نویسی در محیط گرافیکی نیاز به مقدماتی برای ورود به محیط گرافیک است . اولین خط هر برنامه گرافیکی بعد از دستور Program ، فرمان زیر است :

Uses graph ;

با استفاده از دستور uses برنامه شما می تواند از پیمانه ها و ثوابت توربو پاسکال استفاده کند . این ثوابت و پیمانه ها در فایلی که یک unit نامیده می شود جای می گیرند . کدی که در حالت گرافیکی توسط کامپیوتر تولید می شود ، به نوع کامپیوتر بستگی دارد . بنابراین نوع سخت افزار گرافیکی که در اختیار سیستم است باید به توربو پاسکال اعلام شود . برای این کار از دو متغیر Driver و Mode بصورت زیر استفاده می شود :

Var

  Driver , Mode : Integer ;

محتوای این دو متغیر نوع سخت افزارهای گرافیکی سیستم را مشخص می کند . برای تعیین حالت گرافیکی از دستور زیر استفاده می شود :

InitGraph (Driver, Mode, ‘…….’) ;

رویه InitGraph سیستم گرافیکی شما را بررسی کرده و سپس در متغیرهای Driver و Mode مقادیر مناسب را قرار می دهد . پارامتر رشته ای ‘……’ شاخه ای را مشخص می کند که در آن نرم افزار کنترل سیستم گرافیکی شما وجود دارد . رشته ای که بدون کاراکتر است ‘ ‘ به این معناست که این نرم افزار در شاخه جاری قرار دارد .

این نرم افزار همواره در شاخه BGI قرار دارد و معمولا" در محلی است که برنامه توربو پاسکال نصب شده است . بنابراین باید آدرس شاخه BGI را بجای این رشته بنویسیم . برای انعطاف پذیر شدن برنامه و قابلیت اجرای آن روی سیستم های مختلف معمولا" یک نسخه از شاخه BGI را در شاخه ای که برنامه در آن قرار دارد ، کپی می کنیم .

صفحه نمایشی که مانند یک صفحه مختصات است :

در برنامه نویسی گرافیکی موقعیت هر خط یا هر شکلی را که روی صفحه نمایش رسم می کنید ، باید کنترل کنید . صفحه نمایش را در محیط گرافیکی بصورت مختصات X-Y تعدادی نقطه می توان در نظر گرفت . در اکثر نمایشگرها ابعاد متداول عبارتند از : 200×320 ، 350×640 ، 480×640 . که معمولا" تعداد نقاط در محور X ها بیشتر است .

توابع GetMaxX و GetMaxY در توربو پاسکال، به ترتیب حداکثر تعداد نقاط در Xها و Yها را برمی گردانند . بنابراین برای بدست آوردن ابعاد واقعی نمایشگر خود می توانید از این توابع بصورت زیر استفاده کنید :               

 MaxX := GetMaxX ;             MaxY := GetMaxY ;

مختصات گوشه های صفحه نمایش به صورت زیر است.

برای برگرداندن برنامه به حالت متنی از دستور زیراستفاده می کنیم . 

CloseGraph ;

رنگ زمینه و متن :

بطور پیش فرض برای رنگ های زمینه و متن ، به ترتیب از سیاه و سفید استفاده می شود . دستورات زیر امکان تغییر رنگ زمینه و متن را فراهم می کنند .

SetBkColor (….) ;                  تعیین رنگ زمینه

SetColor (….) ;                         تعیین رنگ متن  

برای انتخاب رنگها از ثوابت رنگی یا معادل عددی رنگها طبق جدول زیر استفاده می شود :

ثابت

مقدار

ثابت

مقدار

Black

0

DarkGray

8

Blue

1

LightBlue

9

Green

2

LightGreen

10

Cyan

3

LightCyan

11

Red

4

LightRed

12

Magenta

5

LightMagenta

13

Brown

6

Yellow

14

LightGray

7

White

15

خلاصه ای از توابع و رویه های گرافیکی :

·                Line (X1, Y1, X2, Y2) ;

بین نقاط (X1,Y1) و (X2,Y2) خطی رسم می شود .

·        Rectangle (X1, Y1, X2, Y2) ;